Met schaamrood op de kaken volg ik de besprekingen in Brussel over het steunpakket ten behoeve van landen die bovenmatig door het Coronavirus zijn getroffen. Nederland pleegt het felste verzet tegen de alleszins redelijke initiatieven van Merkel en Macron. Ik vind het een afschuwelijke vertoning.
Rutte laat zien dat Nederlanders ronduit schijt hebben aan zoiets stompzinnigs als solidariteit! Frank Vandenbroecke, hoogleraar aan de VU Amsterdam laat in een artikel in de Volkskrant van vandaag zien hoe benepen onze opvattingen over solidariteit zijn. Bezeten van de gedachte dat er bij solidariteit altijd verliezers zijn speelt Rutte in Brussel hoog en gevaarlijk spel. O zeker, hij zal wat uit het vuur weten te slepen en er zijn genoeg Nederlanders die dat prachtig vinden.
De vraag is welke prijs we hiervoor op enig moment gaan betalen. Onze mede-Europeanen zullen deze wanvertoning niet snel vergeten. Mocht er een moment komen dat Nederland een beroep op solidariteit van Europese landen moet doen, dan zal men zich overal herinneren hoe Rutte zich misdroeg in de zomer van 2020.
Flinke taal uitslaan en de hakken in het zand zetten maakt je nog geen staatsman Rutte, je bent een nare kruidenier en een bekrompen boekhouder. Je begrijpt niet eens dat het in ons eigen belang is dat ook de zuidelijke EU-landen een levensvatbare economie overeind weten te houden omdat zij ons daarmee een afzetmarkt voor onze producten bieden. Wat een beschamende vertoning!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten