Zeker 80.000 Nederlandse vliegtuigpassagiers zaten dit jaar in de buurt van iemand die besmet was met Covid-19. In totaal zaten er in die vliegtuigen meer dan 11.000 besmette mensen. Dagelijks lezen we verhalen in de krant over mensen die geen trek meer hebben in Corona, die er zogezegd klaar mee zijn. Onder andere in Valkenburg waar je kennelijk over de hoofden kunt lopen. Ik zie mensen vrijwel nergens afstand houden. Zelfs hoor je mensen zeggen dat er dan maar doden moeten vallen, aan griep overlijden immers ook mensen.
Hoe kan het toch dat wij in zo'n razend korte tijd verworden zijn tot zelfzuchtige genotszoekers die zich niets meer van de medeburgers wenst aan te trekken? Dus we gaan accepteren dat er mensen overlijden? Ook als het je eigen familielid is? Of je eigen kind? Of je eigen oma? Is het echt zo moeilijk voor mensen om zich voor te stellen hoeveel doden er zouden zijn gevallen als we geen maatregelen hadden getroffen?
Aan het begin van deze pandemie fantaseerde ik nog heel even over de waterscheiding die Corona teweeg zou brengen. Het zou ons nu toch wel duidelijk worden dat we echt iets aan onze leefstijl moeten veranderen. We zouden stoppen met het slepen met dood en levend vee over de ganse aardbol, we zouden stoppen met voor nog geen € 10 op en neer naar Barcelona of Londen vliegen. Nou, veel naïever had ik niet kunnen zijn natuurlijk.
We gaan zware tijden tegemoet. Maar we verdienen niet beter.
1 opmerking:
Tja wij mensen blijven mensen als de angst groot is zoeken we compensatie. Blokkeren muurtjes bouwen. Kop in het zand. Wie durft nog naar de eigen dood te kijken? We gaan liever op vakantie
Een reactie posten