In de NRC van 17 april schrijft Louise Fresco dat in sommige kringen 'klimaat' een religie geworden is. Wanneer mensen met dit soort argumenten aan komen zetten is het oppassen geblazen. Van atheïsten wordt ook nogal eens beweerd dat ze hun overtuiging als een religie vieren. Dit argument is een poging om de rationaliteit van de ander met een welgemikt gestrekt been onderuit te schoffelen. Het is evident dat Fresco met deze holle frase probeert klimaatbewegingen zoals Extinction Rebellion te diskwalificeren.
Fresco gebruikt ook nog een ander wel vaker beproefd argument: de EU stoot slechts tien procent van de wereldwijde CO2-emissie uit. Dus waar hebben we het over? Net als de boeren oreert Fresco dat wij meer CO2-uitstoot van elders importeren dan we zelf produceren. Wat ze bedoelt te zeggen is dat we pas in actie hoeven te komen als de ander minimaal net zo veel doet als wij. Ook de boeren bedienen zich van deze volstrekt leugenachtige bewering.
We hebben al zoveel gedaan, orakelt Fresco. Fossiel is voorlopig de wereld niet uit en alles wat wij meer doen komt tegen steeds hogere kosten. Wat hebben wij daaraan, wat heeft de wereld daaraan, stelt Fresco zich de retorische vragen. Enkel bedoeld om niets te hoeven doen.
Dan haalt ze zelfs Marx erbij om te beweren dat waar religie opium voor het volk was, het klimaat cocaïne voor het volk is. Onderbouwing? Nul, nada. Fresco leutert maar wat. En verwijt de demonstranten van vandaag dat ze niet dankbaar genoeg zijn voor de weelde die hun oudergeneratie voor hen heeft klaargelegd.
Maar het kan nog erger. Nu haalt Fresco Belinfante tevoorschijn, de vroegere rector magnificus van de Universiteit van Amsterdam die stelde dat absolutisme parallellen met nazisme vertoonde. Anders gezegd: die luid tegen de klimaatcrisis protesterende burgers zullen uiteindelijk de democratie ondermijnen. Laaghartiger kun je niet redeneren!
Wat we nodig hebben, schrijft Fresco tenslotte, is koele redelijkheid en geen religieuze overtuigingskracht.Maar die koele redelijkheid, beste Louise Fresco, kennen we al sinds 1968 toen de Club van Rome ons met gedegen onderzoek wees op de grote risico's van een kapitalistische wereldorde. En durft u soms te beweren dat de rapporten van het IPCC niet voldoende koele redelijkheid bevatten?
De vraag dringt zich op onder welke steen Louise Fresco leeft. In deze column laat ze haar ware gezicht zien, niet eerder liet ze zich zo ronduit kwaadaardig uit. Sinds april 2019 is Louise Fresco independent Non-Executive Director van de Board of Directors van Syngenta, met speciale aandacht voor wetenschappelijke innovaties ten behoeve van gezonde, duurzame voedselproductie. Dat klinkt heel nobel maar wat is Syngenta werkelijk? De Syngenta Group is een Chinees-Zwitserse onderneming, actief in de agribusiness, de genetische en biotechnologie en de productie en verkoop van chemische stoffen. Zou het misschien kunnen dat Fresco, indachtig het adagio Don't bite the hand that feeds you, vooral preekt wat haar broodheer graag hoort? Ik vind haar column een academica onwaardig, kwaadaardig bovendien en extreem bevooroordeeld. Louise Fresco heeft zichzelf definitief gediskwalificeerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten