zaterdag 22 februari 2014

COSA


We werden weer verwend door de vox populi de afgelopen week. Stevige stoere mannen en dito vrouwen kregen alle ruimte om op teevee te schreeuwen dat ze bereid waren de verschrikkelijkste dingen met een pedoseksueel uit te halen. O zeker, ook ik zal beweren dat ik begrip heb voor onrust in de samenleving wanneer het om de verwoestende impact van het gedrag van pedoseksuelen gaat, eerst en vooral op de kinderslachtoffers.

Maar tegelijkertijd walg ik van die schreeuwers die nu eenmaal niet genoeg intelligentie hebben om een klein beetje na te denken, aangevoerd door een eng mannetje van Leefbaar Leiden en gretig ondersteund door de snotneuzen van Powned, de meest nare soort journalistiek die ons medialandschap kent. Ofschoon ik eerlijk moet toegeven dat ik er ook wel eens om moet lachen.

Gelukkig zegeviert vooralsnog het laatste beetje beschaving dat we in ons land kennen. Dankzij een burgemeester met gevoel en verstand en dankzij COSA. Die organisatie is ontstaan in Canada en de letters staan voor Circles of Support and Accountability, in ons land staan ze voor Cirkels voor Ondersteuning, Samenwerking en Aanspreekbaarheid.

Pedofilie is eerst en vooral een geaardheid, net als homofilie of heteroseksualiteit. Iedere vorm van seksualiteit tussen volwassenen is in beginsel probleemloos omdat we ervan uitgaan dat er daar geen problemen van wilsbekwaamheid ontstaan. Bij pedofilie doet die wilsbekwaamheid nadrukkelijk zijn intrede en dat maakt pedoseksualiteit per definitie en onmiddellijk problematisch.

Ik kan me niet voorstellen dat een samenleving over dit onderwerp ooit anders zal denken. Anders gezegd: ik denk niet dat ik zou willen leven in een samenleving waarin seksualiteit tussen volwassenen en kinderen geaccepteerd wordt. Het problematische karakter van pedoseksualiteit is wat mij betreft helder en het laat zich nauwelijks nuanceren.

Waar ik wel moeite mee heb is de totale verkettering van pedofielen, inclusief het verbieden van de vereniging Martijn. Leiden heeft het geluk een burgemeester te hebben die zich het lot van een opgejaagde en verstoten pedoseksueel aantrekt, hem onderdak biedt en een vangnet in het leven roept waarmee hij de lokale gemeenschap een maximum aan veiligheidsgaranties kan bieden. Hij verbindt vervolgens zijn politieke lot aan deze tragische geschiedenis. Zeer sterk optreden, we kennen wel een paar vakbroeders van hem die zich nog eens achter de oren moeten krabben.

En behalve burgemeester Lenferink bestaat er ook nog die organisatie COSA. De hierbij aangesloten vrijwilligers zien erop toe dat zedendelinquenten bij terugkeer in de samenleving in een sociaal vangnet terecht komen. De kern van hun aanpak bestaat uit twee cirkels: een binnencirkel van drie tot vijf vrijwilligers die de zedendelinquent intensief begeleiden en een buitencirkel waar een wijkagent en een hulpverlener van de geestelijke gezondheidszorg in zit. De koppeling tussen de beide cirkels wordt verzorgd door de reclassering.

Het zou P&W sieren als ze in plaats van schreeuwers uit de omgeving eens vrijwilligers van COSA aan tafel zouden uitnodigen. Dan heeft zo'n praatprogramma tenminste enig positief effect en wordt er daadwerkelijk een bijdrage geleverd aan die onmisbare pogingen om de vox populi bij te brengen dat de wereld groter is dan hun onderbuik. Kijk eens op de onderstaande link.

www.cosanederland.nl

Geen opmerkingen: