Ik stel voor de waan van alledag even te verlaten en over onze eigen horizon heen te kijken. Welke toekomst staat de menselijke soort te wachten? Wie gelovig is, heeft het antwoord al want u weet: voor een gelovige mens staat de waarheid aan het begin van de weg, voor een nieuwsgierige mens staat die aan het einde.
We weten dat - ik geef toe: dat duurt nog wel even - de aarde uiteindelijk door de zon zal worden vernietigd en als wij er tegen die tijd niet in geslaagd zijn onze planeet te verlaten zullen wij zonder ook maar één spoor na te laten, in het niets verdwijnen.
Sceptici als Vincent Icke menen dat de mens niets in de ruimte te zoeken heeft maar ik denk daar anders over. We zijn er echter nog niet wanneer we ons een toekomst als Startrek voorstellen. De menselijke soort zal ook na moeten denken of wij met onze huidige fysionomie, gezondheid en cognitieve vermogens voldoende zijn toegerust voor onze toekomst.
De gelovige mens predikt de nederigheid en laat de toekomst over aan de voorzienigheid. Ik behoor niet tot dezulken en heb dientengevolge buitengewoon veel belangstelling voor denkers die zich over deze materie buigen en daarbij de religieuze arena durven te verlaten. Ik heb het over genetische engineering, over verbeteringstechnieken, over de status van het embryo. U begrijpt het al: dit is een terrein vol ethische en morele voetangels en klemmen. Maar alleen al daarom des te belangwekkender.
Dit is overigens geen thema dat van de laatste decennia dateert. Welnee, Thomas Paine maakte zich hier in de 18de eeuw al druk om en beschikte over het denkvermogen om ver over zijn eigen horizon heen te denken. Ik kom daar later uitgebreid op terug.
Bent u ook nieuwsgierig geworden? Kijk dan eens op de volgende link voor een overzicht van het denken over dit fascinerende onderwerp: Een nieuwe richting aan de evolutie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten