In een mistig artikel in de Volkskrant van 11 oktober wil Haro Kraak ons doen geloven dat iedereen kennelijk reden heeft om IS tot monster te maken en hij voert een paar andere journalisten op die melden dat er genuanceerder valt te berichten over deze terreurbeweging. Zijn collega Jan Eikelboom weet te melden dat IS in het door hen veroverde gebied kennelijk aan staats- en gemeenschapsvorming doet: er zijn informatiecentra, er wordt belasting geheven en er zouden zelfs verkeersboetes worden uitgedeeld. Een enkele voorbijganger weet zelfs te melden dat die IS-strijders wel aardige kerels zijn. Alsof daarmee bewezen kan worden geacht dat IS een gemiddelde overheid zou vormen die haar burgers ten dienste staat. Vreemd hoor,zulke nuances maar ik kan er niets mee.
IS geeft zelf een glossy magazine uit, Dabiq, en brengt ook met regelmaat buitengewoon professionele video's uit waaruit je kunt afleiden dat zij en hun handlangers goed geschoold in alle moderne technieken zijn. Ook is iedereen duidelijk dat IS helemaal geen journalisten van de vrije pers nodig heeft, ze verspreiden zelf hun (perverse) boodschappen wel. Een journalist van de vrije pers die uit vrije wil IS-territorium betreedt is suïcidaal, want verzekerd van een gewelddadige dood, het liefst op een professionele video vastgelegd.
In Dabiq geeft IS openlijk toe dat ze vrouwen en kinderen in lijn met de Sharia over hun strijders verdelen. De meeste vrouwen en kinderen zouden zich overigens meteen hebben bekeerd tot de islam, schrijven ze erbij. Hoe valt zoiets nog te nuanceren. We hebben het hier niet over wat er over hen verteld wordt, het gaat hier om iets wat ze zelf vertellen.
Maar Haro Kraak wil ons doen geloven dat de werkelijkheid ingewikkelder is dan het door IS zelf gepropageerde en verheerlijkte geweld en dat bijvoorbeeld de Amerikanen er alle belang bij hebben IS als monsters af te schilderen. Ik wens Haro Kraak veel succes met zijn genuanceerde blik.
Rond John Cantlie lijkt het stil te worden. Er staat nog wel een artikel van zijn hand in Dabiq maar er vindt geen communicatie meer plaats tussen IS en de achterban van Cantlie. Dat contact vond plaats via een speciaal internetkanaal maar is nu verbroken. Gevreesd wordt dat ook John Cantlie zal worden onthoofd. Zelf zegt hij niet bang te zijn voor de dood: "Ik leef al lange tijd onder de vleugels van de dood. Ik ben er niet meer bang voor".
Huiveringwekkend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten