Niets ontkomt aan de slopershamer van IS

Telkens weer weet IS te schokken en ik hou mijn hart vast wanneer de beelden naar buiten komen van  het gruwelijke lot dat IS voor de tientallen onlangs gevangen genomen Iraakse christenen in petto heeft.

Kijk eens naar het volgende filmpje IS vernietigt cultureel erfgoed en zie hoe de IS barbaren al het cultureel erfgoed in het Midden Oosten vernietigt, net zoals we dat de Talibaan jaren geleden in Afghanistan hebben zien doen.

De musea worden leeggeroofd zodat de topstukken tegen goud geld verkocht kunnen worden om de slachtpartijen van IS te financieren. De rest wordt kort en klein geslagen. In naam van de islam.

De late Rembrandt

Mijn eerste kennismaking met het Rijksmuseum sinds ergens in de jaren tachtig. Het eerste wat me opviel was de omvang van het museum: veel groter dan ik mij herinnerde. Maar wel een schitterend museum dat de vergelijking met the National Gallery in Londen echt en probleemloos kan doorstaan. Het kost allemaal wat maar dat is het dubbel en dwars waard. 

Geheel naar traditioneel Nederlandse aard memoreer ik eerst drie minpuntjes: ontoereikende restaurantfaciliteiten, smerige wc’s en een kwartier in de rij staan voor je je jas weer aan kunt trekken. Nou ’t is nogal wat. En dan heb ik ook nog één wat groter minpunt: de collectie twintigste eeuw, weggestopt op twee zoldervleugels. Die twintigste eeuw komt er maar bekaaid van af ofschoon ik wel verheugd was er Constant aan te treffen. Maar daarnaast ook kunstenaars waar ik nog nooit van gehoord had en een echt misplaatst en veel te groot aandeel voor de Amsterdamse tekenaar Aat Veldhoen. Nee, die twintigste eeuw wordt wel heel erg stiefmoederlijk behandeld in het Rijsmuseum.

Maar meer negativiteit zul je van mij niet horen want de rest van het museum is van een zeldzame kwaliteit, de majesteitelijke opstelling van de Nachtwacht voorop natuurlijk. We hebben er vier uur rondgelopen en lang niet alles gezien. Nu moet ik zeggen dat ik de hele achttiende eeuw kunsthistorisch gezien nauwelijks interessant vind maar de overige stijlperiodes bieden wel ontzaglijk veel fraais en gedenkwaardigs.

De late Rembrandt: ongelooflijk wat een drukte, de eerste twee zalen waren nauwelijks door te komen maar zodra je met jezelf afspreekt dat het nu eenmaal is zoals het is, hoef je je er ook niet meer aan te storen. Zoals je je ook niet hoeft te storen aan al die mensen die van elk schilderij met hun smart fone een fotootje willen maken, zij vinden vijfentwintig Euro voor een prachtige catalogus nu eenmaal te duur. En zoals je je ook niet hoeft te storen aan mensen die in die drukte met buggy’s en kinderen van twee of drie jaar oud het museum komen bezoeken. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met kunstonderwijs, zullen we maar denken. Het is mij overigens nooit gelukt mijn kinderen echt belangstelling voor beeldende kunst bij te brengen. En zó vroeg was ik er nou ook weer niet bij met hen.

Ik pakte een handig klein boekje met alle teksten die ook naast de schilderijen hingen, zodat ik die kon lezen voor of nadat ik het bewuste schilderij had bekeken. Toegegeven, ik stoorde me af en toe wel aan al die mensen die vlak voor het schilderij staande, uitvoerig de tijd namen om die teksten te lezen en dus geen enkele aandacht voor het schilderij zelf meer hadden maar ondertussen mij wel in de weg stonden. Een oefening in geduld.

En dan sta je opeens oog in oog met het werk van Rembrandt en bij het eerste het beste schilderij zie je al over welk een ongekend meesterschap deze schilder beschikte. Zijn zelfportretten zijn ongeëvenaard en wonderschoon. Die man kende zichzelf maar beschikte ook nog eens over het vermogen die zelfkennis mee te delen door naar het leven te schilderen wat op zijn netvlies stond, wat in zijn hoofd speelde, wat zijn hart voelde.

De zelfmoord van Lucretia, Het Joodse bruidje, De Staalmeesters en het Familieportret, wat een schitterende voorstellingen. Of het Portret van Jan Six! Zo ongelooflijk los geschilderd, bijna modern. Of de Lezende oude vrouw, of Titus aan de lezenaar: hun handen en boeken lijken zo uit het schilderij naar buiten te steken. 

Twee keer schilderde Rembrandt De apostel Bartholomeus en met name de tweede versie uit 1661 is van zo een ongelooflijke zeggingskracht – de berusting en de overgave van een oude man – zo ontroerend mooi! 

Maar voor mij was het absolute hoogtepunt toch wel De samenzwering van Claudius Civilis: het tafereel wordt van onder af benaderd en op de tafel waaraan de bentgenoten plaats hebben genomen staat een niet zichtbare lichtbron die een waanzinnig fraai schijnsel op vooral eenoog Claudius Civilus werpt. Een schilderij waar je eindeloos naar kunt blijven kijken. Het mogen dan vaak bijbelse voorstellingen zijn, in feite schildert Rembrandt mensen van vlees en bloed en vooral hun emoties.

Zelden een schilder gezien die zo beeldend en treffend de essentie van het mens-zijn kan schilderen. Rembrandt is de schilder van het licht, de schemer en de duisternis. Hij is in staat met zichtbaar krachtige en doel treffende hand te schilderen wat tot de kern van de mens behoort. Geen fijnschilder en toch lijken bijvoorbeeld zijn juwelen ongelooflijk gedetailleerd en trefzeker. Maar bekijk ze dicht op het doek en je ziet hoe hij in staat is met enkele toefjes verf, met flukse penseelbewegingen of paletmes de werkelijkheid op doek vast te leggen.

Afin, ik kom woorden tekort om te beschrijven wat Rembrandt bij je wakker maakt, raakt, deze schilder komt echt aan! En het zal niet voor niets zijn dat ik over hem in de tegenwoordige tijd spreek. Want hij mag dan van vier eeuwen terug zijn, zijn schilderijen zijn van zo’n ongekende levendigheid en waarachtigheid dat het lijkt alsof ze gisteren geschilderd werden. Onvergetelijk mooi en indringend!

Maarten Zeegers snapt het niet

Maarten Zeegers woonde in Damascus en schreef  onder meer het boek Wij zijn Arabieren. Hij stoort zich aan het intrekken van visa voor salafistische predikers voor het Rohamaa benefiet in Rijswijk. Hij beschouwt Rohamaa als een  sympathieke vereniging die liefdadigheidswerk doet vanuit een salafistische levenshouding. Hij vindt het onzin om buitenlandse predikers te weigeren omdat er binnenlands genoeg predikers te vinden zijn die hetzelfde verhaal kunnen vertellen. Met andere woorden waarom je verzetten tegen buitenlandse haat als de binnenlandse haat net zo groot is?

Zeegers stelt onomwonden: Door het onzinnige gedrag van de Nederlandse autoriteiten vinden de Haagse salafisten nu dat hen onrecht is aangedaan, wordt de indruk versterkt dat er een oorlog tegen de islam woedt, is de overheid bezig de islam in een kwaad daglicht te stellen en wordt de Nederlandse (autochtone) burger alleen maar nodeloos banger voor de islam.

Paul Scheffer meldt in een hoorzitting over radicalisme in de Tweede Kamer op 25 februari 2015, op basis van onderzoek van professor Ruud Koopmans: "Een behoorlijk grote minderheid (van de moslims in Nederland) vindt dat religieuze wetten primaat hebben boven de rechtscultuur van het land. Daarbij gaan democratie en geloof moeilijk samen".

Naar mijn mening hebben salafisten niets te zoeken in een Westerse democratie en ik vind dan ook dat het erkennen van het onbetwistbare primaat van de democratische rechtsorde onderdeel van een inburgeringsprogramma behoort te zijn. Wie zich daar schriftelijk niet aan wenst te verbinden moet paspoort en verblijfsvergunning onthouden worden.

Maarten Zeegers weet ongetwijfeld meer af van Arabieren dan ik maar ik ben en blijf van mening dat het waanzin is te veronderstellen dat wij de democratische rechtsorde zouden moeten opofferen op het altaar van de vrije meningsuiting. Iedereen mag geloven wat hij of zij wil maar de vrijheid van godsdienst is ondergeschikt aan onze democratische rechtsorde en ondergeschikt aan de vrijheid van meningsuiting. Wie daar niet mee uit de voeten kan, heeft hier niets te zoeken.

Ook ben ik van mening dat de stichting Rohamaa net als alle andere soortgelijke verenigingen iedere vorm van staatsondersteuning geweigerd moet worden. Die staatsondersteuning wordt immers door de belastingbetaler opgebracht en geen enkele overheid kan van mij verlangen dat ik hen die mij naar het leven staan financieel onderhoud.

Het paradijs ligt alweer ver achter mij

We ontkomen er niet aan, hoezeer ik me er ook van wil distantiëren. We - en niet alleen 'we' als samenleving maar ieder van ons individueel - moeten onderzoeken hoe we ons tot de islam verhouden. De tijd dat ik alleen nog maar na hoefde te denken over wel of geen (christelijke) god ligt alweer ver achter mij, als een nooit meer bereikbaar paradijs.

Ik verafschuw het en toch moet ik nadenken over de islam. De laatste maanden lezen we vaak: "dit is niet mijn islam" en nog vaker was te lezen dat IS niets met de islam van doen zou hebben. De eerste uitspraak nam ik voor kennisgeving aan, de tweede leek mij apert onjuist en onwaar.

In de Volkskrant van dit weekend betogen twee publicisten onafhankelijk van elkaar maar naar mijn mening volkomen terecht dat IS van alles met de islam van doen heeft, ja zelfs als hyperislamitisch moet worden beschouwd. Zowel Adjiedj Bakas als Paul Brill betogen dat IS op weg is naar de Eindtijd en aanstuurt op een totale oorlog met de ongelovigen. Beiden stellen vast dat een kalifaat niet zonder territorium kan en op basis van dat uitgangspunt ook niet ondergronds kan gaan.

Behalve de noodzaak van antiradikaliseringsprogramma's hier stellen zij vast dat IS daar met geweld bestreden moet worden. Geen enkele andere strategie zal leiden tot het verdwijnen van deze terreur. Brill voegt er aan toe dat dit van het Westen wel het nodige uithoudingsvermogen vergt en merkt op dat dat nu niet bepaald onze grootste kracht is. Het geweld tegen IS moet erop gericht zijn dat het kalifaat haar territorium verliest en dat vereist weer een grondoorlog, precies wat het Westen niet wil en ook niet kan.

Er wordt hier en daar lacherig gedaan over het dreigement van IS dat Rome binnenkort zal worden ingenomen. Maar die hoon is misplaatst. IS zal zich meester maken van de exodus van Afrikanen naar het Avondland en bepaald niet ondenkbaar is het scenario dat men op die manier talloze terroristen Europa kan binnen smokkelen om op die uiterst efficiënte manier de angst en de chaos op Europese bodem versneld te doen toenemen.

Bakas maakt melding van de woede bij de Egyptische president Al-Sisi die heeft opgeroepen tot een revolutie binnen de islam. Bakas: "hij heeft geen goed woord over voor de manier waarop veel moslims hun religie beleven en wijt dat voor een groot deel aan islamitische geleerden". Die analyse van Al-Sisi is op zich juist, het gebrek aan exegese binnen de islam is in deze kolommen wel vaker gehekeld. Tegelijkertijd heeft Al-Sisi zelf in belangrijke mate bijgedragen aan de toenemende populariteit van moslimextremisme door de manier waarop hij de Moslim Broederschap vervolgde en van de politieke kaart heeft geveegd.

Vandaag lezen we dat de Egyptische grootmoefti, Ahmed al-Tayeb pleit voor modernisering van de islam. Volgens de Volkskrant is de grootmoefti van mening dat een historisch verkeerde interpretatie van de Koran en het leven van de profeet Mohammed geleid heeft tot extremisme onder moslims. Al-Tayeb: "De enige hoop voor het islamitische volk om de eenheid te herstellen is om onze scholen en universiteiten aan te pakken. Terrorisme is een plaag die het product is van de extremistische ideologie". Helemaal mee eens, maar had de grootmoefti niet wat eerder tot deze tamelijk eenvoudige analyse kunnen komen?

Diezelfde al-Tayeb overigens, verklaarde dat IS leden het verdienen niet alleen gedood maar ook gekruisigd te worden. Kortom, het lijkt misschien een lichtje aan het einde van een inktzwarte tunnel maar ik heb niet de illusie dat deze al-Tayeb nu het baken is dat de menselijke soort, of althans het islamitisch deel daarvan, de weg kan wijzen.

Er staat ons dus nog oneindig veel geweld en bloedvergieten te wachten. De islamitische gemeenschap is volledig geperverteerd en absoluut niet bij machte een einde te maken aan het geweld dat uit naam van hun geloof gekoesterd en uitgeoefend wordt.

Rohamaa is een trojaans paard

Stichting Rohamaa heeft haar Benefiet Event 2015 afgeblazen. Omdat drie haatimams hier niet worden toegelaten. Wat schrijft de stichting in haar laatste persbericht?: "Alle ophef heeft de stichting en haar leden ervaren als zeer belemmerend en intolerant. Met name de ondoordachte en bevooroordeelde weergave in de diverse media. In Nederland krijgt blijkbaar sensatienieuws de voorrang op het helpen van de sociaal maatschappelijk zwakkeren. Het benefiet is nu afgelast, waardoor de beoogde fondsen niet meer beschikbaar zijn. Dit past in een veel grotere trend van toenemende individualisering en verharding van onze maatschappij: "ikke ikke en de rest kan stikken"".

Waarom het benefiet event is afgelast wordt niet duidelijk. Kennelijk zijn alleen die drie buitenlandse haatimams in staat om fondsen te genereren. Maar als ik het goed begrijp is het nu allemaal onze schuld, de media voorop natuurlijk.
Door het event af te gelasten en de schuld daarvoor bij de autochtone samenleving en haar media te leggen, kan de moslimgemeenschap in de slachtofferrol kruipen. Ongetwijfeld voer voor agressie.

Ik krijg een heel onaangenaam gevoel bij deze liefdadigheidsstichting. Het is een trojaans paard dat wij nota bene ook nog eens met belastinggeld steunen.

Voor de volledigheid hieronder enkele citaten uit de Volkskrant van vandaag over de gewraakte haatpredikers.

Mohamad Hassaan
De Egyptenaar Hassaan is een populaire geestelijke in zijn land. In de aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2012 werd hij door aanhangers naar voren geschoven als presidentskandidaat, maar hij stelde zich niet verkiesbaar. De conservatieve geestelijke kreeg internationale bekendheid met een video waarin hij zei dat moslims die hun geloof afvallen mogen worden gedood. De Egyptisch-Nederlandse radicaliseringsdeskundige Ragaiy Sinout noemt Hassaan een 'zeer gevaarlijk man'. Hij vindt het "verbazingwekkend" dat deze geestelijke in Nederland mag komen spreken. Volgens Sinout maakt Hassaan deel uit van een grope radicale imams die zich vaak negatief uitlaat over vrouwen en ongelovigen.

Wahid Baali
Deze Egyptische prediker schreef een boek over hoe moslims zich dienen te verdedigen tegen de duivel. Ook schreef hij over de gevaren van tovenarij (Genezing van tovenarij en het boze oog). In een veelbesproken videoboodschap treurde hij om de dood van Osama bin Laden. Baali feliciteert Bin Laden met het verkregen martelaarschap. "Deze man, die zijn leven lang vocht tegen de ongelovigen en voor zichzelf het pad van de jihad koos, kreeg eindelijk wat hij wilde, het martelaarschap".

Tarik Chadlioui
De Belgisch-Marokkaanse radicale prediker Tarik Chadlioui, ook wel Tarik ibn Aki genoemd, is een van de belangrijkste salafistische fondsenwervers in Europa en was onder andere actief voor Sharia4Belgium. Hij is regelmatig in Nederland te vinden. Zo verzorgde hij vorige week de vrijdagpreek in de Rotterdamse Al-Hilalmoskee. In september dook Chadlioui op in Gouda, waar hij hielp met het inzamelen van geld voor de geplande megamoskee. Zijn komst zorgde voor onrust in de Goudse gemeenteraad, die hem het liefst voorgoed uit Nederland zou willen weren. Chadlioui zou contacten onderhouden met fundamentalistische geestelijken uit het Midden-Oosten, onder wie de salafistische Saoediër Mohammed Al Arifi.

Open brief aan Stichting Rohamaa

Op de website van de stichting Rohamaa plaatste ik vandaag deze open brief:

Geachte stichtingsbestuur,
U maakt in uw persbericht melding van een gepolariseerd debat in Nederland en vervolgens nodigt u als salafist bekend staande imams uit om uw thema barmhartigheid te bepleiten. U kunt niet van Nederlanders verlangen dat zij hun gevoel voor veiligheid en vrijheid opofferen op het altaar van de vrije meningsuiting. Enkele van de door u uitgenodigde sprekers laten zich op internet zien als intolerante en geweld verheerlijkende predikers.

Hoe zit het met uw verantwoordelijkheid voor een gezond en vrijheidslievend debat in Nederland? Kunt u zich voorstellen dat ik als belastingbetaler er wel heel erg veel moeite mee heb dat u als anbi-stichting van mijn belastinggeld sprekers hier naar toe haalt die mij als ongelovige hel en verdoemenis in het vooruitzicht stellen?

Zijn er in uw gemeenschap nou werkelijk geen minder controversiële imams beschikbaar die uw doelstelling dichterbij brengen? Heeft u dan helemaal geen begrip voor de snel groeiende angst onder autochtone bevolkingen voor de islam? Zou het dan niet uw zorg en plicht moeten zijn om te de-escaleren in plaats van olie op het vuur te gooien?

Inderdaad, de vrijheid van meningsuiting is een groot goed maar wij hoeven geen podium te bieden aan mensen die op godsdienstige gronden niets liever willen dan die vrijheid aan banden leggen. Met uw persberichten geeft u er blijk van nog maar bar weinig te begrijpen van een westerse democratie.

Ik weet niet waar al uw financiële middelen vandaan komen maar wel dat ik een van uw financiers ben. U zou op zijn minst rekening kunnen houden  met de vrijheidswensen van al uw financiers: de belastingbetalende Nederlanders.

Geen visa voor haatpredikers

Een verheugend bericht in de krant vanavond: minister Koenders trekt de visa voor drie haatpredikers in. Zij kunnen zodoende geen acte de présence geven op het Benefietgala van de stichting Rohamaa. Het blijft schuren dat deze ANBI-instelling juist dit soort lieden naar Nederland wilde halen om hun doelstellingen vorm en inhoud te geven. Dat predikaat ANBI moet nog maar eens heroverwogen worden.

Romahaa Benefiet Event

De stichting Rohamaa zet zich in voor humanitaire projecten in Syrië en Marokko. Op 8 maart wil de stichting een Benefiet Event in Rijswijk organiseren. Niets mis mee, zou je zeggen. Tot duidelijk wordt dat de stichting een paar buitenlandse sprekers heeft uitgenodigd die hier ten lande worden gekenschetst als jihad- en haatpredikers. De stichting heeft de gemeente Rijswijk om een vergunning voor dit event gevraagd. Commotie alom.

Op haar homepage zegt de stichting het volgende: "Op geen enkele wijze dient het benefiet als podium voor stellingname met betrekking tot internationale conflicten of om de aanwezigen aan te sporen iets anders te doen dan het geven van liefdadigheid en het steunen van barmhartigheid. -- Wij onderkennen dat er de afgelopen jaren en zeker maanden in Nederland sprake is van een sterk gepolariseerd islam-debat en concluderen dat wij hier - tot onze verbazing - ineens het middelpunt van zij geworden".

Misschien wil de stichting ons uitleggen waarom men er in het besef van maatschappelijke polarisatie voor gekozen heeft een paar imams uit te nodigen die zich nadrukkelijk hebben geprofileerd als sympathisant van Al Qaida, bewonderaar van Osama Bin Laden, of banden hebbend met jihadisten in Syrië.

Dan kun je je er niet van afmaken met zo'n politiek correcte stellingname op de homepage op je website. Bovendien wijs ik erop dat dit een stichting is met een ANBI-status, op grond waarvan ze belastingvoordelen geniet. Het is wrang en onverteerbaar lijdzaam te moeten toezien hoe mijn belastingafdracht wordt misbruikt om haatpredikers te laten optreden voor 'barmhartigheid'.

Wat het meest stoort is dat de Nederlandse overheid kennelijk nog steeds geen beleid op dit punt heeft ontwikkeld. Op grond waarvan kan deze imams een visum worden onthouden? Als het wettelijk kader daarvoor ontbreekt, komen ze gewoon naar Nederland. Tenzij de burgemeester van Rijswijk argumenten vindt om de gevraagde vergunning niet te verlenen.

Hoe het ook zij, de vrijheid van godsdienst is in mijn ogen ondergeschikt aan alle andere grondrechten. Wanneer met videobeelden of andere registraties kan worden aangetoond dat hier daadwerkelijk sprake is van haatimams, dan dient hen de toegang tot deze moderne democratie ontzegd te worden. Onze tolerantie hoeft niet zo ver te gaan dat wij al onze grondrechten zouden moeten opofferen op het altaar van de vrije meningsuiting.

Bromsnor, doe je werk en doe het snel!

De etnische zuivering van Netanyahu

Net zoals hij na de aanslagen in Parijs Franse joden opriep te emigreren naar Israël, roept Netanyahu nu ook Deense joden op hun domicilie in de ongekend veilige joodse staat Israël te kiezen. De joodse Fransen hadden een schitterend antwoord toen Netanyahu zijn oproep in hun aanwezigheid herhaalde: zij zongen het Franse volkslied.

Voor mij bewijst zulk gedrag de intense slechtheid van de politicus Netanyahu. Hij misbruikt de tragedie van moslimterrorisme om de angst onder zijn geloofsgenoten verder aan te wakkeren en te suggereren dat ze er omwille van hun veiligheid beter aan doen Europa te verlaten. Dat is misselijk makende politiek bedrijven, vooral omdat hij er niet bij vertelt wat zijn eigenlijke agenda is: een etnische zuivering van Israël waar de Arabieren bij voorkeur verdwijnen of getalsmatig irrelevant gemaakt worden.

Netanyahu heeft joden nodig om die schitterende joodse democratie te kunnen realiseren. Netanyahu zaait haat en angst. Hij is allang voorbij het punt waarop nog redelijke politiek bedreven kan worden. Dat is precies wat het vredesproces in het Midden Oosten nodig heeft!

Wij gaan aan hebzucht ten onder

SBM offshore schikte in Nederland een corruptie-aanklacht voor € 192 miljoen. En schrapte 1.200 banen. Een corruptie-affaire van hetzelfde bedrijf in Brazilië loopt nog en die zal vermoedelijk tot een nog veel hogere boeteclaim leiden. SBM offshore ziet de omzet dit jaar zeer fors dalen ten opzichte van 2014.

Reden voor enige bescheidenheid? Wat denkt u van het volgende: in weerwil van wat hierboven staat is de beloning van het management van deze kwalijk riekende onderneming in één jaar tijd gestegen van 11 naar 18 miljoen Euro. De driehoofdige top krijgt 50 procent meer salaris, met zijn drieën krijgen ze nu 12 miljoen per jaar. U begrijpt het al: het bedrijf keert dit jaar geen dividend uit.

Dit is stuitend en ronduit smerig gedrag. Dit zijn de echte zakkenvullers. Tijd weer dus voor naming and shaming. U ziet het trio hier op de foto met hun namen eronder. Dit zijn de ziekmakers van onze samenleving. En de aandeelhouders van SBM? Dat is echt een verzameling losers, als ze dit perverse gedrag niet afstraffen.

Er is er nog zo een: een geacht lid van de Tweede Kamer, een VVD-er die Verhijen heet. Ik hoef hier weinig woorden aan te spenderen maar het is een schande dat de VVD er aanvankelijk voor koos hem uit de wind te houden. Volkomen terecht trekken alle criticasters de vergelijking met een bijstandsgerechtigde die al beboet wordt wanneer die volkomen buiten zijn schuld een formuliertje foutief invult.

Verheijen denkt dat hij weg kan komen door van zichzelf te zeggen dat hij een politicus is en geen heilige. Ja, dit is klein bier vergeleken bij de SBM-criminelen maar in essentie gaat het om hetzelfde gedrag. De stuitende inhaligheid van sommige lieden, die grenzeloze hebzucht. Verheijen dient op te stappen, hij heeft genoegzaam aangetoond niet geschikt te zijn voor zijn taak als volksvertegenwoordiger. Verheijen is Limburger, dus die vertegenwoordigt alleen zichzelf. Lees de column van Bert Wagendorp in de Volkskrant van vandaag, een heerlijk stuk (alleen: handen af van Jolande Sap, Bert, zij hoort in jouw rijtje niet thuis!)

TTIP: democratie in de uitverkoop

Ik heb het in deze kolommen wel eens vaker over het TTIP gehad, het trans-Atlantisch handelsverdrag tussen de EU en de VS. De essentie van dit handelsverdrag is dat het bedrijfsleven een ongekend grote invloed krijgt op wet- en regelgeving ten aanzien van allerlei onzinproducten tot en met zaken als voedselveiligheid. Zoals Krugman betoogde: het TTIP leidt niet tot een race to the top (steeds betere waarborgen voor de burger) maar tot een race to the bottom: zoveel mogelijk handelsbarrières wegnemen, inclusief veiligheid bevorderende maatregelen.

In de NRC van 9 februari een waarschuwend artikel van Europarlementariër voor Groen Links Bas Eickhout. Terecht wijst hij erop dat in het verdrag het huidige niveau van liberalisering wordt vastgeklikt. Dat betekent dat goederen en diensten die nu zijn geliberaliseerd, nooit meer kunnen worden teruggebracht naar publieke handen. Denk daarbij aan energievoorziening. Over alles wat nu geliberaliseerd is, krijgt de politiek nooit meer iets te vertellen.

Het TTIP voorziet wel in het wegnemen van voor het bedrijfsleven hinderlijke barrières maar gooit met het badwater ook het kind weg: van democratische controle zal geen sprake meer zijn met dit handelsverdrag.

Laten we ons toch vooral verzetten tegen dit handelsverdrag dat alleen maar deregulering beoogt.

John Cantlie strikes again

Er verscheen weer een nieuwe propagandavideo van IS, dit keer vanuit Aleppo en net als de voorgaande keren starring.... John Cantlie. Kijk maar eens op John Cantlie reporting from Aleppo We moeten er maar van uit gaan dat hij gedwongen wordt medewerking aan deze ziekmakende propaganda te verlenen. En hopen dat hij het uiteindelijk zal overleven. Die kans is niet erg groot gezien de gekmakende perversies die IS zich meent te kunnen permitteren.

De meest irritante scene uit deze video is het interview dat Cantlie aan het einde heeft met een Franse jihadganger die ruim baan krijgt om de aanslag op Charlie Hebdo te verheerlijken en prijzen en thuisblijvende moslims aan te sporen terreur uit te oefenen door westerlingen te onthoofden of ze tenminste met een mes in het aangezicht te beschadigen ("slice them").

Het kan toch niet zo zijn dat John Cantlie hier zijn eigen mening verkondigt? Als deze veronderstelling klopt - en ik zou hem daar nooit om willen, kunnen of mogen veroordelen - speelt hij een duivels spel dat bewondering afdwingt.
Maar stel dat hier toch sprake is van het Stockholm syndroom of erger nog, stel dat hij zich bekeerd heeft tot de islam van IS? Hij vervult zijn rol zo overtuigend, beangstigend bijna. Twijfel...

Tjalf Sparnaay

We bezochten museum de Fundatie in Zwolle en belandden er tot onze vreugde in een grote tentoonstelling van Tjalf Sparnaay. Nooit van gehoord hoewel we wel werk van hem in huis bleken te hebben. Afgelopen september waren we in Oldeberkoop bij de jaarlijkse kunstmanifestatie aldaar bij welke gelegenheid we een aantal ansichtkaarten kochten vanwege de verrassende voorstellingen. We zullen toen ongetwijfeld een moment gelezen hebben dat de foto's of schilderingen van ene Sparnaay waren maar de naam beklijft dan niet.

Na dit weekend is dat voorbij. Sparnaay (1954), Haarlemmer van geboorte, is een echte autodidact, begonnen nota bene als gymnastiekleraar en later fotograaf. Het schilderen en de techniek heeft hij zich eigen gemaakt door te lezen en vooral te kijken. De man bleek over een fenomenaal talent te beschikken want met passie en kijken alleen ben je er nog lang niet.

Sparnaay schildert voornamelijk stillevens en doet dat op de manier en met dezelfde techniek waarmee dat in de 17de eeuw werd gedaan. Maar zijn stillevens zijn niet de klassieke taferelen die we ook bij Helmantel tegenkomen. Integendeel, Sparnaay schildert iconische beelden uit het hedendaagse leven. Het procedé dat hij toepast is tamelijk omslachtig. Hij zet een compositie neer tegen een doorgaans neutrale achtergrond en fotografeert die zorgvuldig klaargezette compositie een groot aantal malen. Vervolgens componeert hij uit die fotografische beelden de uiteindelijke compositie die hij wil schilderen. Die laatste compositie brengt hij als tekening over op canvas en eerst dan begint het eigenlijke schilderproces.

Maar nog zijn we niet klaar. We moeten het nog over onderwerp en vorm hebben. Sparnaay verzamelt beelden van de moderne populaire cultuur: spiegeleieren, hamburgers, broodje gezond, een vaas bloemen, een glas met knikkers, een kreeft enzovoort. En het door hem vervaardigde beeld schildert hij vervolgens "bigger than life" in een enorm formaat.

Verbluffend is zijn schilderkunstige vermogen. Kijk naar de schaal gevuld met salade, waar je de groenten aan de voorzijde tegen het glas aangedrukt ziet, terwijl het  - het glas zelf nauwelijks nog zichtbaar - toch zo overduidelijk aanwezig is. Kijk naar zijn bakje met friten waar de mayonaise meer dan levensecht opgekwakt is. Er slaat nog net geen damp van dit schilderij af. En kijk vooral naar zijn spiegeleieren die hij van bovenaf geschilderd heeft. Het is niet alleen net een foto, het is niet alleen precies zoals je een spiegelei in de pan aantreft, het is niet alleen bigger than life maar bijna even echt of echter dan in de werkelijkheid. Sparnaay schildert een paar sneeën brood met kaas, omwikkeld met wit papier. Kijk eens naar dat brood, naar de structuur van dat brood en je staat ervan versteld hoe iemand zich de techniek om zoiets te kunnen schilderen ooit heeft weten eigen te maken.

En opeens weet ik waarom Helmantel mij na twaalf schilderijen, alle even knap, ging vervelen destijds in Den Bosch. Helmantel beperkt zich voornamelijk tot het klassieke stilleven van fruit, kan of boek, zeg maar de conventionele vanitas schilderingen en je ziet niet meer dan wat hij schildert. En schilderkunstig valt daar niets op aan te merken want zijn technisch kunnen is bijna onbegrensd. Maar je weet dat er na het twaalfde schilderij een dertiende en veertiende zullen volgen, bijna identiek aan alle voorgaande. Helmantel voegt niets toe aan zijn onderwerpen en die komen daardoor niet tot leven.

Sparnaay weet daarentegen wel te boeien en je voelt bij ieder schilderij dat het daarbij om meer gaat dan zijn verbluffende schildertechniek. Want dat laatste kan niet genoeg benadrukt en bewonderd worden. Maar wat minstens zo belangrijk is: Sparnaay voegt wel degelijk iets toe aan zijn onderwerpen en het lijkt alsof dat "bigger than life" daarmee te maken heeft. De vaas met deels verlepte tulpen hangt niet aan de muur maar lijkt er te staan alsof je maar hoeft te blazen en daar valt alweer het volgende blaadje naar beneden. De witte boterham ligt te wachten om gepakt en gegeten te worden en het bakje friet (dat dus een enorme bak frites is geworden) is jouw eigen bakje waar je zojuist het eerste frietje uit genomen hebt.

Alles wat je ziet is onmiddellijk daar, direct herkenbaar, iconische beelden uit onze eigen tijd en cultuur en ook het technisch kunnen van Sparnaay is onmiddellijk zichtbaar en als je op zo'n schilderij toeloopt en naar details gaat kijken dan zie je dat hij tot op het kleinst denkbare niveau ziet wat de werkelijkheid ons te bieden heeft. Onderdeel van de expositie is een verhelderende video waarin Sparnaay zijn werkproces toelicht en je verbaast je erover hoe iemand met hand, kwast en gezicht zo dicht bij het doek in staat is al die details uit de werkelijkheid te transformeren naar beeld op doek, oil on canvas. Sparnaay heeft zichzelf leren kijken en heeft en passant zichzelf ook geleerd wat hij ziet over te brengen op doek en alsof dat allemaal nog niet moeilijk en bewonderenswaardig genoeg is, slaagt hij er ook nog eens in iconische beelden uit onze eigen cultuur tot leven te brengen met een werkelijk - ik kan het niet vaak genoeg herhalen - meer dan verbluffende techniek.

Wilt u uzelf eens een ongekend plezier doen? Ga dan naar deze tentoonstelling in de Fundatie. Je weet niet wat je ziet! En bezoek dan ook deze website eens: website Tjalf Sparnaay

Het sadistisch universum van IS

Sommige zaken zijn te groot voor een blog maar tegelijkertijd is het bijna onmogelijk niet stil te blijven staan bij de zoveelste perversiteit van IS, in naam van Allah - laten we dat niet vergeten. Er zijn geen superlatieven meer te bedenken voor de barbaarsheid van IS en toch slaagt de beweging er voortdurend in nieuwe wegen te bewandelen in het sadistisch universum.

De Arabische wereld haast zich te verklaren dat het handelen van IS - het levend verbranden van de Jordaanse piloot Kaseasbeh - niet in overeenstemming is te brengen met de islam. Ik hoop dat de islam behalve die hemel vol maagden ook een hel kent en dat de IS barbaren daar tot in de eeuwigheid zullen branden.

Op internet zijn al filmpjes te vinden waarin slimme Amerikanen betogen dat de video fake is en dat er een stuntman wordt ingezet om de verbranding echt te doen lijken. Hun interpretatie doet je wel even twijfelen en je hoopt dan maar dat ze niet ook zelf de beelden hebben gemanipuleerd. Maar voor het eindoordeel maakt het niet uit. Ook wanneer de IS video fake is, blijft het een perversie 'hors categorie'.

IS hoopt met zulk propagandamateriaal de Arabische bevolking van de staten die nu ten strijde trekken tegen IS op te zetten tegen hun regeringen. De vader van de Jordaanse piloot zou hebben opgemerkt dat de oorlog tegen IS sowieso niet hún oorlog was.

Meteen nadat de Jordaanse piloot in handen van IS was gevallen schortten de Verenigde Arabische Emiraten hun steun aan de oorlog tegen IS op. De kans dat zij terugkeren aan het front is zeer klein geworden. So much for Arabian solidarity!

Maar laten we niet vergeten dat veel Jordaniërs aan de zijde van Al Qaida en IS of aanverwante groeperingen vechten. In Jordanië is er geen werk en het land wordt overstroomd met vluchtelingen uit de regio. En ik durf de generalisatie wel aan te zeggen dat voor moslims het leven van een individu niets waard is in het goddelijke licht van de vredelievende islam.

mtDNA

Misschien is de woordkeuze niet zo vreemd maar handig is zij zeker niet. Kind van drie ouders, technisch kan het maar moet het ook mogen. Zij die menen dat nakomelingschap alleen voort mag komen uit een huwelijksverbond tussen man en vrouw zullen een dergelijke optie afwijzen. Nou, dat gebeurt dan ook, het is vooral het religieuze volksdeel dat zich op ethische gronden verzet tegen de inzet van mtDNA, mitochondriaal DNA.

Eerst even de techniek: vrijwel alle genen van de moeder liggen in de celkern; wanneer de moeder in spe ziekmakende mitochondriën bezit, kan men de celkern overplanten in de eicel van een moeder in spe die niet zulke mitochondriën bezit. Mitochondriën zijn de energiefabriekjes in alle levende cellen en zij bevatten 0,1% van het menselijk DNA.

In die mitochondriën zitten dus niet de karakterbepalende eigenschappen van een boreling, noch de uiterlijk bepalende factoren, noch de intelligentie. Maar je kunt met deze methode wel nare ziektes blijvend uitschakelen.

Door te spreken van drie ouders wordt evenwel een verkeerd beeld geschetst. Het gaat om een nakomeling die voor 99,9% het DNA van de biologische ouders bevat en voor maximaal 0,1% het DNA van een eiceldonor.

Ik ben te oud voor nakomelingschap maar zou ik voor de keuze komen te staan, ik zou geen seconde twijfelen. Natuurlijk zullen de tegenstanders weer wijzen op de glijdende schaal maar daar ga ik niet in mee. Juist dit is een perfect voorbeeld van de zegeningen van de techniek. Het voorkomen van vervelende erfelijke aandoeningen is verre te prefereren boven medische behandeling na de geboorte.

Op kritiek van de Church of England reageerde Cameron terecht met de opmerking: "We zijn hier niet God aan het spelen. We zorgen er alleen voor dat twee ouders die een gezonde baby willen, er een kunnen krijgen".

Europa, droom of nachtmerrie

Een prachtig artikel van Geert Mak in de NRC van dit weekend waarin hij met name Duitsland en Nederland ervan beticht hun mierenmoraal aan heel Europa op te willen leggen. Het gaat om het verschil tussen hard werken om voor slechtere tijden iets opzij te leggen en de dag plukken zonder zorgen om de dag van morgen.

Der Grieken hebben voor Syriza gestemd. Daar moeten we blij om zin, ze hadden ook op de Gouden Dageraad kunnen stemmen. Dat is ook wel gebeurd maar de meeste Grieken kozen voor Tsipras. En dat was behalve voorspelbaar ook heel begrijpelijk.

Syriza wil (gedeeltelijke) kwijtschelding van de schulden en weigert in overleg te treden met de Troika (EU, ECB en IMF) over een sanering van de staatsfinanciën. Geert Mak wijst er terecht op dat de Duitsers kennelijk vergeten zijn dat hen in 1953 ruim 110 miljard DM werden kwijtgescholden. Aanzienlijk meer dan waar de Grieken nu om vragen.

Ja, maar die 240 miljard Euro is van de Europese belastingbetaler. Het is toch immoreel wanneer dat niet terugbetaald zou worden, roepen de Noordelijke landen in koor. Gelijk hebben ze natuurlijk maar we moeten ook naar de actuele situatie in de EU-lidstaten kijken en dan ontkomen we er niet aan ons af te vragen of het wenselijk en moreel aanvaardbaar is wanneer 25 tot 50% van de opgroeiende jeugd geen werk kan vinden. En dat is het geval in landen als Spanje en Griekenland.

En vergeet niet, zo roepen wij in koor, als je zulke landen hun schuilden kwijtscheldt, zullen ze hun huishouding nooit saneren en hervormen. Ook dat is waar, althans het is een reëel risico. Toch vind ik dat we die landen een eind tegemoet moeten komen en gedeeltelijke kwijtschelding is een alleszins aanvaardbare stap in dat proces. Mits die stap gepaard gaat aan een drastische belastinghervorming in Griekenland met keiharde invorderings- en terughaaloperaties. Want het zijn  niet de gewone Griekse burgers maar de heersende elites die het land kaalgeplukt en leeggezogen hebben, die inmiddels hun bijeengestolen vermogens veilig in het buitenland hebben geparkeerd en het land naar de afgrond hebben geleid. Dat is pas echt onverteerbaar en morel onaanvaardbaar.

Ondertussen zien we natuurlijk uiterst interessante en ongewisse processen de kop opsteken in het Europese project. In de zuidelijke landen lijkt de nadruk te liggen op 'linkse' oplossingsrichtingen terwijl in de noordelijke landen vooral de 'rechtse' routes de meeste stemmen lijken te vergaren. Dat hoeft niet per definitie tot een scheiding der geesten te leiden maar het risico is wel aanwezig.

In de zuidelijke staten (Syriza in Griekenland, Podemos in Spanje) lijkt het gevoel te overheersen dat de succesvolle rijke lidstaten uit het noorden hun onwrikbare eisen op willen dringen aan de medebewoners van het Europese huis en zich vooral druk maken om ongewenste indringers van buitenaf. In de noordelijke staten worden de zuidelijke buren vooral als parasieten en profiteurs beschouwd. Als er onvoldoende wil is om elkaar te ontmoeten en toch samen verder te gaan op de weg van Europese integratie, zal het Europese project sneuvelen. Het zou dramatisch zijn, niet in de laatste plaats omdat vooral Poetin daar garen bij zou spinnen.