De Britse regering voelt niets voor het Noorse model als het erop aankomt invulling te geven aan de Brexit. De Noren zijn geen lid van de EU maar hebben wel toegang tot de interne Europese markt. In ruil daarvoor accepteren zij vrij verkeer van mensen, goederen en diensten.
Maar dat willen de Britten niet en Theresa May gaat voor een uniek plan waarbij de Britten toegang houden tot enkele voor hen belangrijke delen van de interne markt en toch quota willen hanteren voor het toelaten van burgers elders uit de unie. Er ligt kennelijk een schets van Europese topadviseurs (uit Duitsland, Frankrijk, België en het Verenigd Koninkrijk) die eenzelfde aanpak bepleiten. In hun plan moeten de Britten in ruil voor toegang tot de interne Europese markt financieel blijven bijdragen aan de EU-begroting en bepaalde Europese wetgeving en jurisprudentie accepteren. Men noemt dit een 'continental partnership'.
Overigens gaat May het artikel 50 traject opstarten zonder het Britse parlement nog eens te raadplegen. Dat is op zijn zachtst gezegd merkwaardig. Maar dat zoeken de Britten zelf maar uit. Wat mij het meeste zorgen baat is de gedachte dat de Britten hier hun zin zouden krijgen. Ik ben dan ook van mening dat er geen sprake mag zijn van een special treatment. Dat zet de deur wagenwijd open voor andere landen die onder gelijkwaardige condities de EU zouden willen verlaten.
Toegeven aan de Britse verlangens zou een ongekend precedent scheppen. De Britten wilden eruit, Dan gaan ze er ook uit en het is ondenkbaar dat ze dan nog met twee grote tenen in de Unie kunnen blijven staan. Ik hoop dan ook vurig dat de Europese Unie de Britten het Noorse model wil toestaan maar ook geen millimeter meer.
Bron: Financieel Dagblad 1 september 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten