Drie rechters hebben bepaald dat de regering May toch echt naar het parlement moet om de Brexitprocedure daadwerkelijk te kunnen starten. Ofschoon het Britse parlement in meerderheid tegen een Brexit is, ligt het niet voor de hand dat dat parlement de Brexit nu zou tegenhouden. Dat zou politieke zelfmoord zijn.
Maar wat schrijft de Daily Mail op haar voorpagina? Dat de drie rechter vijanden van het volk zijn! Het is toch buitengewoon zorgwekkend en alarmerend dat een van de grootste Britse kranten zich zo durft te uiten. De krant vindt het kennelijk prima dat het parlement hier buitenspel wordt gezet. En dat gebeurt allemaal in het land dat zichzelf zo'n beetje als de aartsvader van de parlementaire democratie beschouwt. Ook gaat de krant er aan voorbij dat de Brexit ten tijde van het referendum door net iets meer dan vijftig procent van de Britse bevolking wenselijk werd geacht en momenteel ligt dat percentage vermoedelijk onder die vijftig procent.
Wat is er toch aan de hand in de wereld. Het nationalistisch populisme rukt overal op en prompt liggen de media en de rechterlijke macht onder vuur, in Engeland, de Verenigde Staten en ook bij ons. Zoveel is zeker: we gaan uiterst spannende tijden tegemoet maar de internationale onrust zal alleen maar toenemen. We hebben geen idee wat ons te wachten staat. En dat is misschien maar goed ook.
10 opmerkingen:
Ook hier zien we het vertrouwen in de rechtelijke macht tanen, omdat rechters zich met staatsrechtelijke zaken bemoeien, waar ze zich verre van moeten houden. Het Britse parlement heeft kennis genoeg in huis, om zelf een discussie over de politieke beslissing van de regering om gevolg te geven aan een referendum te gaan voeren.
Wat deze rechters hadden moeten beslissen, toen ze met deze staatsrechtelijke werden geconfronteerd, is zichzelf onbevoegd verklaren.
In wat voor wereld leeft u eigenlijk? Het parlement controleert de regering, ook in Engeland. Het kan niet zo zijn dat de regering het parlement opzij schuift, alleen maar omdat er een onzinnig referendum is gehouden. Vergeet niet dat de helft van de bevolking het niet eens is met de uitslag van dat referendum.
Maar de essentie van dit bericht is dat het zorgwekkend is dat een landelijke krant rechters uitmaakt voor vijanden van het volk. U heeft daar kennelijk geen probleem mee. Wat voor democraat bent u eigenlijk? Bent u wel een democraat?
Ik leef in een wereld, waar de democratische spelregels consistent zijn, dus begrijpelijk, en niet onderhevig aan ad hoc interpretaties. We zijn immers geen Turkije! Wat de Nederlandse wet betreft, zou ik in dit verband willen wijzen op artikel 120 van de Grondwet, ook wel het toetsingverbod genoemd. "De rechter treedt niet in de beoordeling van de grondwettigheid van wetten en verdragen".
Wat in Engeland nu is gebeurt, is dat een rechtbank beslist dat de regering May haar besluit om de uitslag van het referendum uit te gaan voeren moet voorleggen aan het parlement. Datzelfde parlement die zich duidelijk heeft neergelegd bij de wil van de bevolking, om uit de EU te stappen, immers als ze dat niet willen, hadden ze dit allang in het parlement op de agenda gezet. Rechters op de stoel van de gekozen volksvertegenwoordigers is dus zeer ongewenst. Het pluspunt hier is dat er nu jurisprudentie zal ontstaan.
Ik begrijp uw reactie maar u ziet enkele zaken over het hoofd. Natuurlijk mag de rechterb niet op de stoel van de wetgever gaan zitten. We hebben immers scheiding der machten. Uw verwijzing naar de Nederlandse grondwet brengt hier geen soelaas. Engeland heeft niet eens een grondwet. En u herinnert zich toch ook nog wel hoe de Urgenda naar de rechter ging om de Nederlandse regering te dwingen de afspraken inzake klimaatdoeleinden na te komen en uit te voeren? Urgenda werd in het gelijk gesteld!
Maar nu Engeland. Daarstapten enkele burgers naar de rechter. De drie rechters lieten zich niet inhoudelijk uit over het onderwerp. Zij stelden echter vast dat de regering niet het recht heeft om op eigen houtje de EU op de hoogte te stellen van het vertrek van het VK. Die bevoegdheid ligt bij het parlement. En juist omdat Engeland of het VK geen grondwet hebben dienden de rechters hun oordeel omstandig te onderbouwen en zijn in het aansluiten op bestaande jurisprudentie teruggegaan tot 1610 toen er geoordeeld moest worden over reikwijdte van de macht van King James I.
Dat het Britse parlement zelf niet in opstand kwam tegen de regering May is even onthutsend als begrijpelijk. Dat zou politieke zelfmoord zijn geweest. Maar inmiddels overweegt Nicola Sturgeon van de Scottish National Party zich in de procedure te voegen.
Wat ik maar wwil zeggen is dat wat er nu in het VK gebeurt gezien moet worden als een overwinning van de scheiding der machten. En data is een van de pijlers van de democratie!
Een van mijn bronnen voor de volledigheid is de NRC van 4 november
Wat we hier zien gebeuren, zijn rechters die het parlement dwingen zich ergens over uit te spreken, en daarmee begeeft de rechtelijke macht zich op een gebied dat buiten hun competentie valt. Het parlement kan niet door de rechtelijke macht gedwongen worden een onderwerp van welke aard dan ook op haar agenda te zetten.
Dat de regering May niet bevoegd is dit besluit zonder instemming van het Parlement, staat niet ter discussie. We mogen echter aannemen, dat er allang voor het referendum plaatsvond consensus was over het respecteren van de uitslag tussen alle politieke partijen.
Als ik dit projecteer op onze referendumwet, die bepaalt in artikel 15 2e lid dat een besluit op de uitslag zo spoedig mogelijk wordt gedaan. Hier zien we dus het geheime samenspel tussen het parlement en regering. Zou een burger bij de rechter kunnen afdwingen, dat er nu lang genoeg is getreuzeld met het maken van een besluit, dan zou dit betekenen dat de rechter dus in het vervolg ingeroepen kan worden, als het parlement of regering zich niet ergens publiekelijk tegen of voor zou willen uitspreken.
Dit is waarom we scheiding der machten hebben.
Dat de Daily mail deze rechters met hun ondoordachte bemoeienis met zaken die niet onder hun competentie vallen als vijanden van het volk neerzet, is heel duidelijk een waarschuwing tegen politiek geëngageerde rechters, een verwijt die hier in Nederland ook steeds vaker op klinkt, en zeker niet zonder reden.
U redeneert wat vreemd. Burgers stappen naar de rechter en verlangen dat het door hen gekozen parlement haar natuurlijke rol moet kunnen vervullen: het controleren van de regering. Dat verzoek geeft de rechter gehonoreerd en dat lijkt mij terecht. Dat parlement kan vervolgens besluiten decregering geen duimbreed in de weg te leggen.
U neemt aan dat er al voor het referendum consensus bestond over het accepteren van de uitslag. maar volgens mij is daar geen sprake van! Denk alleen maar even aan de Schotten.
Mensen die rechters die conscientieus hun werk doen uitmaken voor vijanden van het volk dragen de democratie geen warm hart toe. In ons land loopt ook zo iemand te roeptoeteren en ik kan alleen maar zeggen: blijf met je poten van onze rechtsstaat af! Dat gemakzuchtige verwijt van politiek geengageerde rechters slaat echt helemaal nergens op. Ik daag u dan ook uit dat te bewijzen. Bedenk wel dat we hier in Nederland leven en niet in Turkije waar de beschukdiging meer gewicht in de schaal legt dan bewijslast.
Of de rechters een juiste beslissing hebben genomen, daarover zal een hoger rechtsorgaan uiteindelijk beslissen.
Wat de Schotten betreft, die maken voor zover ik weet geen deel uit van het Engelse Parlement.
Hun staatsrechtelijke positie hierin is, dat zij hierin geen rol spelen, en als Engeland uit de EU stapt, zullen de Schotten misschien wel moeten beslissen, met Engeland uit de EU, of afscheiden van Engeland, en het lidmaatschap van de EU aanvragen.
Keihard bewijs van politiek geëngageerde rechters is niet nodig, het zijn de aanwijzingen en gedragingen die daar op wijzen. Googel maar eens op de zoekwoorden "linkse rechters", en van GeenStijl tot aan de kwaliteitskranten toe wordt die kwalificatie serieus genomen.
U hangt de theorie aan, dat rechters hun werk gewetensvol uitvoeren, maar dat is niet meer dan een aanname, gebaseerd op een vanzelfsprekendheid die nu ook door de serieuze media niet meer als zodanig wordt geslikt.
We weten ook uit de vaderlandse geschiedenis hoe deze respectabele beroepsgroep zich naadloos aanpaste aan de wensen van de bezetters destijds.
Zoals u weet is de Brexit een aangelegenheid van het Verenigd Koninkrijk, waarvan Schotland onlosmakelijk deel uitmaakt. Er is dan ook geen Engels parlement (dat niet meer bestaat) maar een Brits parlement. De Schotten hebben met een ruime meerderheid tegen de Brexit gestemd maar dat is dan jammer voor hen. Zij kunnen aansturen op een vertrek uit de UK en dan een lidmaatschap van de EU aanvragen. Maar een land als Spanje zal dat absoluut vetoën aangezien zij doodsbenauwd zijn dat de Catalanen dan dezelfde route gaan bewandelen.
Overigens is het Britse parlement ontstaan door een fusie van het Engelse en het Schotse parlement (en later uitgebreid met het Ierse parlement).
U mag dus zonder bewijs beweren dat Nederlandse rechters politiek geëngageerd zijn. Ik neem aan dat u meent dat zij vooringenomen zijn. En u doet die bewering op basis van aanwijzingen? Ja, veel gekker moet het niet worden. Voor u is GeenStijl kennelijk een betrouwbare partij maar daar denk ik toch echt anders over. Iets is dus waar omdat u dat beweert en het hoeft niet bewezen te worden? Kom op meneer Anoniem, zo kunnen we niet discussiëren. O ja, en dan haalt u er ook nog eens foute rechters uit de Tweede Wereldoorlog bij. Niet echt zindelijk redeneren, vindt u wel?
En voor alle duidelijkheid: ik beweer niet dat rechters onfeilbaar zijn. Nee natuurlijk, want ook zij zijn maar gewone mensen. Ze maken fouten, ze kunnen aan een tunnelvisie lijden, niet elk vonnis is even begrijpelijk of geloofwaardig. Maar de rechtsstaat in onze westerse democratie is een groot goed. Daar moeten we zuinig op zijn. Uw denkwijze doortrekkend vindt u het dus acceptabel als een rechter tegen een verdachte zegt: ik heb geen keihard bewijs maar ik veroordeel u toch want GeenStijl zegt dat u schuldig bent.
De rol van Schotland hier is niet meer dan een verduidelijking in de discussie, want uiteindelijk zal een hoger rechtsorgaan beslissen, of deze rechters gelijk hebben met hun oordeel. Of ze bevoegd zijn hierover een oordeel te vellen, zal in een eventueel afwijkend oordeel van de hogere rechters misschien tussen de regels door te lezen zijn.
Volgens mij schreef ik "GeenStijl tot aan kwaliteitskranten toe, die genoemde kwalificaties "linkse rechters" inmiddels serieus nemen. Elke media is redelijk te controleren op hun waarheidsgehalte en geloofwaardigheid van het gepubliceerde feitenmateriaal, dus ook GeenStijl, maar wie dogmatisch denkt zal daar vast geen gebruik van maken.
Het doortrekken van een door uw aan mij toegedichte denkwijze, met een dergelijk voorbeeld, is niet eens de moeite waard om serieus op in te gaan.
Nou, laten we dan maar een einde breien aan deze discussie...
Een reactie posten