Gentherapie waarbij de aangebrachte veranderingen in het nageslacht blijven bestaan heet kiembaangenterapie. Nu nog verboden maar genetici en embryologen pleiten voor het opheffen van dat absolute verbod.
Er is met de crispr techniek een methode is ontwikkeld waarmee het knippen en plakken van genen spectaculair is vereenvoudigd. Dat opent het perspectief naar het definitief oplossen van erfelijke ziekten.
Tegenstanders van genetic engineering zijn vooral bang voor een samenleving waarin designer babies worden ontwikkeld op basis van specifieke voorkeuren bij de ouders. Maar designerbabies liggen nog lang niet in het verschiet en zouden ook onze prioriteit niet moeten zijn. Daarvoor zouden enorm veel genen moeten worden aangepakt en de kennis daarover is nog lang niet toereikend. En het spreekt voor zich dat hierover een diepgaande ethische discussie moet worden gevoerd. Ik ben er nog niet direct van overtuigd dat we die afslag moeten nemen.
Maar een techniek die het mogelijk maakt erfelijke ziekten de pas af te snijden lijkt mij een zegen voor de menselijke soort en voor iedereen die er last van heeft of krijgt.
Ethici zijn het er wereldwijd wel over eens dat het uitbannen van ziekten niet langer tegen gehouden zou moeten worden. En het is om die reden dat zij fundamenteel ondrrzoek naar de toepassingsmogelijkheden van gentherapie op basis van de crispr technologie bepleiten.
Centraal in de ethische discussie staat de vraag of er bij gentherapie sprake is van genezing (wat we allemaal logisch en aanvaardbaar vinden) of verbetering (waarvan velen vinden dat dat om uiteenlopende redenen niet wenselijk is).
In de NRC van 22 oktober staat een interessant artikel over dit onderwerp alsmede een interview met ethicus Guido de Wert. Buitengewoon belangwekkend, dit onderwerp. Laten we hopen dat gezond verstand de boventoon viert in dit debat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten