vrijdag 31 maart 2017

Bij levensbeëindiging is geen plaats voor de staat


Het KNMG heeft aangegeven dat de artsenfederatie vreest dat de euthanasiewetgeving wordt uitgehold en dat ouderdom wordt gestigmatiseerd. De organisatie voelt dan ook niets voor een rol van artsen bij levensbeëindiging van ouderen die lijden aan voltooid leven.


Tot mijn verbazing reageerde de altijd bedachtzame Frits Bolkestein met de opmerking dat deze artsen bekrompen zijn. Dat lijkt mij toch wel ver gaan. Nog onlangs gaven de ethici Sachs en Pessers aan dat er voor de overheid geen plek moet worden gereserveerd als het om levensbeëindiging gaat en ik kan niet anders dan dat pleidooi onderschrijven.


Tegelijkertijd ben ik een voorstander van het zelfbeschikkingsrecht en wil ik, wanneer het verloop van mijn leven daartoe onverhoopt aanleiding geeft, in staat zijn de uitgang te nemen. Ik kan billijken dat ik bij die ingrijpende beslissing mij niet kan verlaten op een faciliterende overheid en ik kan begrijpen dat er artsen zijn die daaraan geen medewerking willen verlenen. De enige oplossing is en blijft de spreekwoordelijke "pil van Drion". Wat mij betreft zou dat de inzet moeten zijn om tegemoet te komen aan reëel bestaande wensen van  ouderen in onze samenleving.

Geen opmerkingen: