Van het verkiezingsfront 5

Als je van mening bent dat politici alleen maar kletspraat verkopen en aan het pluche hechten, als je van mening bent dat de media in één groot complot met 'de elite' bezig zijn de samenleving te bedriegen, dan ben je ten tijde van verkiezingen een PVV-stemmer of een zwevende kiezer.

Kijk nu eens naar het aanbod van de media over het thema verkiezingen: de kranten staan vol met verhalen, artikelen en interviews over de verkiezingen. Op televisie heb je diverse programma's die dagelijks uitgebreid ingaan op de verkiezingsstrijd. Ik noem slechts twee programma's: Nieuwsuur en Pauw en Jinek. Ooit gezien? Dan moet u het toch met me eens zijn dat dat zeer informatieve programma's zijn. Op de radio heb je het programma Kamerbreed, eveneens meer dan de moeite waard door de professionele inbreng en heldere analyses van Kees Boonman.

Er zijn er die menen dat "het de media niet gaat om de politiek inhoudelijke boodschap van politici maar om ze te laten struikelen in vooropgezette valstrikken. En de heer Wilders lijkt de enige te zijn, die daar niet intrapt". Maar dat zijn mensen die geen behoefte hebben aan informatie, ze behoren immers tot de categorie die ik in de eerste alinea reeds aanduidde.

Wij hebben een pluriforme pers, een van de grootste en belangrijkste pijlers van de democratie. En sinds kort hebben we voor deze gedachte steun uit onverwachte hoek: oud-president George W. Bush liet optekenen dat een vrije en onafhankelijke maar vooral kritische pers noodzakelijk is om de democratie te beschermen.

Helaas zijn er politici die niet van een kritische pers houden en die framen de media vooral als 'behorend tot de elite'. Einde discussie. Maar een echte man of vrouw met ballen laat zich door iedere journalist die niet Rick Nieman heet bevragen. En vervolgens kan iedereen voor zichzelf uitmaken wat hij of zij ervan vindt. Wie zich niet door de media laat bevragen en alleen via de sociale media communiceert is bang voor kritiek en preekt uitsluitend voor eigen parochie. Laffe politiek is dat.

Gisteravond zag ik Kuzu van DENK in gesprek met Marielle Tweebeke van Nieuwsuur. Hier thuis luidde de kwalificatie: "wat een glibber". Ik was het daar volmondig mee eens. Kuzu is een behendig spreker maar zijn voortdurend vileine en minachtende glimlach of lachje maken mij uiterst achterdochtig. Volg deze lieden en hun walgelijke methoden en je weet dat je stem daar niet in vruchtbare aarde valt.

Later op de avond zagen we Eva Jinek Jan Roos zeer stevig van repliek dienen toen hij andere deelnemers aan het gesprek weer eens weg wilde zetten als politiek correcte kletsmajoors en Jinek en Pauw voorhield dat ze eens wat objectiever zouden moeten zijn. Klasse hoe Jinek daarop reageerde! En ondertussen werd Roos voorgehouden dat het wel erg hypocriet en goedkoop is over homorechten te praten als je je regelmatig bedient van homofobe opmerkingen en dito grappen en grollen. Pechtold had een ijzersterke reactie en zette Roos waar hij hoorde: in de hoek.