De Brahms van Jaap van Zweden!

Van alle grote orkestwerken heeft iedereen wel zijn eigen referentie. De Brandenburgse concerten zal ik blijven vergelijken met de uitvoering door de Nederlandse Cantorij o.l.v. Maarten Kooij, de Beethoven symphonieen zijn van Gardiner en de Tweede van Brahms heb ik leren kennen door eindeloos te luisteren naar de Berliner Philharmoniker o.l.v. Claudio Abbado, een opname uit 1989 alweer. Prachtige cd omdat er ook de Alt-Rhapsodie op staat (Ach, wer heilet die Schmerzen / Des, dem Balsam zu Gift ward? / Der sich Menschenhass / Aus der Fuelle der Liebe trank?).
Maar sinds zaterdag heb ik een nieuwe referentie voor de Tweede van Brahms: wij waren in het Concertgebouw aanwezig bij een werkelijk schitterende uitvoering door het Radio Philharmonisch Orkest o.l.v. Jaap van Zweden. Deze Pastorale is heerlijke romantische muziek maar wel bruisend van leven en liefde voor de natuur. Wat een prachtige uitvoering en wat een prachtig orkest (hoornsectie!). Van Zweden is een begenadigd dirigent die zijn weg weet te vinden in de partituur van Brahms. Het werd een spetterende voorstelling, waarin we voor de pauze ook nog het prachtige celloconcert van Schumann kregen voorgeschoteld met de grote Noor Truls Moerk als cellist. Een prachtig gezicht om zo'n grote man helemaal versmolten met zijn instrument naast de dirigent zittend te volgen in zijn spel. Fenomenaal spel van deze cellist en een prachtig geluid uit zijn uit 1723 daterend instrument. Hoorde in de pauze wel iemand neuzelen dat je met zo'n instrument eigenlijk geen muziek uit achttienzoveel zou mogen spelen. Hoe verzin je het?
By the way: de badkuip wordt echt heel fraai.