Op 5 februari 2003 hield Colin Powell een voordracht voor de Verenigde Naties waarin hij met tal van satellietbeelden en aanvullende informatie afkomstig van de Amerikaanse inlichtingendiensten de wereld ervan probeerde te overtuigen dat Irak beschikte over massavernietigingswapens en dat dus daadkrachtig optreden onvermijdelijk was geworden om de wereld te behoeden voor de ernstigste misdaden tegen de menselijkheid sinds de grote wereldbranden uit het begin van de vorige eeuw. Die massavernietigingswapens zijn nooit aangetroffen, ze waren er niet.
Eergisteren hield Benjamin Netanyahu een speech voor de Verenigde Naties waarin hij eerst Abbas voor lasterlijk uitmaakte om vervolgens aan de hand van een simplistische tekening van een bom met een reeds brandende lont de wereld te laten zien hoe ver Iran nog slechts verwijderd is van een atoombom. Iran ontkent maar Netanyahu insinueert al maandenlang dat Israël het zover niet zal laten komen en de Iraanse atoominstallaties zal aanvallen en vernietigen.
Hier ligt precies de kern van afschrikking en de manier waarop oorlogsdreiging wordt ingezet om de massa's ervan te overtuigen dat ingrijpen voor het te laat is voor onze eigen veiligheid onontkoombaar is. Iran verrijkt uranium maat stelt dat dat alleen wordt aangewend voor de eigen energiepolitiek. Dat is een logische voorstelling van zaken. Maar we hoeven ons weinig illusies te maken over de Iraniërs die ook in mijn ogen niets liever zouden willen dan kunnen beschikken over de zwaarste der wapenen. Hun uraniumverrijkingsprogramma maakt een atoombom simpelweg mogelijk en brengt hem binnen handbereik. In dat licht bezien is de opstelling van Netanyahu niet geheel onbegrijpelijk of onlogisch.
Maar laten we niet vergeten dat Israël zelf wel beschikt over nucleair wapentuig en zich niets gelegen laat liggen aan het non-proliferatieverdrag. Nota bene, Iran en Noord Korea onttrekken zich in veel geringere mate aan internationaal afgesproken inspecties door het Internationaal Atoom Gezelschap. Een westerse aanval op nucleaire installaties in Iran zal verstrekkende gevolgen hebben voor de veiligheid in de gehele wereld. En dat terwijl men het er allerwegen over eens is dat het hebben van een atoomwapen veel effectiever is dan het afschieten ervan. Israël koppelt het wapen evenwel aan de voortdurende retoriek uit de omringende islamwereld dat Israël van de kaart moet en zal worden weggevaagd. Maar ofschoon die retoriek ook onaanvaardbaar is, ze is nog geen casus belli.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten