vrijdag 7 september 2012

Ondernemers moeten niet zeuren


Laat ik beginnen met aan te geven dat ik zelf ondernemer ben. Maar ik behoor nadrukkelijk níet tot de 68% die voorstander is van een zakenkabinet. Evenmin behoor ik tot de 63% die geen vertrouwen heeft in de politiek, noch is mijn vertrouwen in de politiek afgenomen.
Ondernemers die pleiten voor een zakenkabinet zijn geen echte democraten en lijden aan ernstige zelfoverschatting. Ik ken ondernemers die werklozen als onnutte wezens zien die niets toevoegen aan de samenleving en eigenlijk ook geen stemrecht zouden moeten hebben. Maar de gedachte dat kundige ondernemers - en die zijn er heel veel - ook kundige ministers en bestuurders zouden zijn is te bespottelijk voor woorden. Ondernemers dienen het belang van zichzelf of van hun aandeelhouders. Het vergelijken van een complexe samenleving in een complexe internationale context met een strak geleide onderneming waar het winstoogmerk centraal staat, bewijst alleen maar hoe weinig zicht men heeft op de maatschappelijke en politieke werkelijkheid.
Nederland heeft - gelukkig - nog nooit een zakenkabinet gehad en dat moet vooral zo blijven. Als fervent aanhanger van de parlementaire democratie wil ik invloed uitoefenen met mijn stem, ook al is dat slechts indirect. Wat wil men eigenlijk met een zakenkabinet? Het is toch het parlement dat de regering controleert en in uiterste instantie naar huis kan sturen? Of moet het parlement even pas op de plaats maken als die kundige ondernemers ons land aan het besturen zijn?
Het zou een goede zaak zijn wanneer kundige ondernemers eens wat meer politiek actief zouden zijn maar het lijkt er wel eens op dat zij dat beneden hun stand vinden.

De roep om een zakenkabinet is entrepreneurspopulisme en in essentie antidemocratisch. Terug naar uw onderneming heren en doe waar u goed in bent. Maar blijf met uw handen van onze democratie af. U ben begaan met het ondernemersklimaat en uit op deregulering. Uit uw roep om een zakenkabinet blijkt niet dat u ook maar in de geringste mate begaan bent met onze samenleving. Die samenleving waar u en uw kinderen toevalligerwijs ook deel van uitmaken.

De essentie van politiek is het bereiken van een hoger gelegen doel op basis van samenwerken en de bereidheid tot het sluiten van compromissen. Ook politici vergeten dat nog wel eens, zeker in tijden van verkiezingen. Hun motto luidt dan: stem op A en u krijgt B erbij. Ja, dat is logisch, dat is de kwintessens van de parlementaire democratie. Elke politieke partij zou het liefste tenminste 51% van de stemmen halen maar ik hoop dat dat nooit gebeurt. We klagen over ons versnipperde politieke landschap waardoor regeren steeds moeilijker zou worden. Maar laten we toch vooral blij zijn dat er in ons land niet één partij is die ooit in zijn eentje zou kunnen regeren.

Nederland is van ons allemaal en elk volwassen lid van onze samenleving heeft stemrecht om een parlement te kiezen dat uit haar midden een regering samenstelt, waarbij het politieke partijen vrij staat capabele mensen van buiten de politiek aan te trekken voor ministersposten. Ik wil niets weten van onafhankelijke bestuurders, die horen niet in de politieke arena thuis. Alleen op deze manier wordt ook de kleinste minderheid nog gehoord. Dat heet beschaving.

Illustratie: NRC

Geen opmerkingen: