De Belgische hoogleraar Paul de Grauwe, verbonden aan de London School of Economics, verklaart zaterdag in de NRC niets te begrijpen van Brussel dat afzonderlijke lidstaten tot begrotingsdiscipline dwingt, zonder daarbij het hele Europese beeld in ogenschouw te nemen.
Hij vindt bezuinigen tijdens een recessie onzin, straks valt de economische ontwikkeling tegen en dan komen er prompt nieuwe bezuinigingen overheen. Met alle gevolgen voor koopkracht en consumentenvertrouwen van dien. Lawine-effect.
De rijke landen hebben een handelsoverschot en die besluiten tot bezuinigingen in plaats van te investeren, koopkracht te verbeteren en zo de import vanuit de arme landen te stimuleren. In plaats van twee winnaars, zijn er nu twee verliezers.
Nivelleren is een van de manieren om de koopkrachteffecten van bezuinigingen enigszins te dempen maar we zien in Nederland hoe fout dat kan gaan wanneer het nivelleren met een oneigenlijk instrument wordt uitgevoerd (zorgpremie) en slechts voor een klein deel (alleen de middeninkomens worden getroffen).
Kortom, Paul de Grauwe is een echte Keynesiaan en zijn pleidooi klinkt in ieder geval heel erg logisch. Rutte II streeft naar een begrotingstekort van 1,5% maar je kunt je inderdaad afvragen of dat nou zo verstandig is. Alle signalen staan op rood en niet voor een half jaartje maar voor meerdere jaren achtereen. Dat we het begrotingstekort niet verder op willen laten lopen dan 3% lijkt mij alleszins redelijk. Maar moeten we nu echt nog een aantal stappen verder zetten? De VVD werpt zich nu op als kampioen boekhouder maar je zou mogen verwachten dat ze daar toch kaas gegeten hebben van economische wetmatigheden.
Overigens wijst de Grauwe erop dat de staatsschuld in België 100% van het bbp bedraagt (in het algemeen hanteert men een bovengrens van 60%) maar in België is anders dan in Nederland en Duitsland geen sprake van een dalend consumentenvertrouwen. Ja die Belgen, apart volk hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten