Ester Voet van het CIDI stelt in de Volkskrant van vandaag dat het een enorme fout van de VN zou zijn wanneer het verzoek van Abbas om een bijzondere status van Palestina wordt ingewilligd. Zij onderbouwt deze mening met drie argumenten: de Palestijnen hebben geen vast omlijnd gebied, tijdens onderhandelingen mag niet worden getornd aan de status van het gebied en er is geen sprake van een eenduidige regering.
Het laatste argument is de facto juist - Hamas betwist nu eenmaal de politiek van Fatah en Abbas - maar is formeel onjuist. Er is een democratisch gekozen Palestijnse regering en Abbas is de wettige president.
Het tweede argument is pervers te noemen: Israël hoeft er door de bezettingspolitiek alleen maar voor te zorgen dat het gebied van de Palestijnen nooit vastomlijnd raakt en zo behouden de Palestijnen hun status als paria's van het Midden Oosten.
Het derde argument van Voet is nog veel ernstiger: door de wereldwijd afgewezen en deels op basis van eigen wetgeving illegale nederzettingenpolitiek, doet Israël niets anders dan wijzigingen aanbrengen in grenzen en status van het schamele gebied dat de Palestijnen rest.
Ik beweer dat Hamas het door Israël zelf gebaarde monster is. Natuurlijk is het een slechte zaak dat de Palestijnen het onderling niet eens zijn maar ook al heeft Hamas dan aan prestige gewonnen door de raketbeschietingen van de laatste maanden, populair is de beweging geenszins. En de prijs voor hun prestige is hoog: vele doden en gewonden.
Als de VN het Palestijnse verzoek inwilligt, ondersteun ik dat van harte ook al kun je je afvragen of het strategisch gezien erg verstandig is. Er komt pas vrede in het Midden Oosten als Israël de legitimiteit van het Palestijnse recht op een eigen staat erkent, geen dag eerder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten