donderdag 1 november 2012

Alle vreugde is van korte duur


Kabaal over de ziektekostenpremie, het regeerakkoord is nog geen dag oud. Da's wel heel erg korte vreugde. Als je aan het onderhandelen bent, moet je wel scherp blijven. Er moeten een paar momenten zijn geweest waarop én Mark Rutte én Stef Blok én Henk Kamp hebben zitten slapen. Ook kun je wel wat vraagtekens plaatsen bij de doorrekeningen van het CPB.
Maar de echte pijn zit natuurlijk in de gekozen systematiek die eigenlijk nergens op slaat, een beetje willekeurig uit de lucht is gegrepen. Als je van nivellering wilt spreken, waarom verdeel je alle lasten dan over de inkomensgroepen tot € 70.000? Dat slaat natuurlijk nergens op.
De SP heeft in dezen het gelijk aan haar zijde: verdeel de pijn over het hele inkomensgebouw en je halveert de ellende voor iedereen.
Het is begrijpelijk dat de VVD achterban zich nu zwaar bekocht voelt. Bij ieder regeerakkoord en bij iedere nieuwe wetgeving vraag je je af hoe lang het duurt voor er correctiemaatregelen moeten worden genomen. Dit keer gaat dat wel heel erg snel. De Telegraaf spreekt al over Marx Rutte.
Maar ook de PvdA kan hier toch niet blij mee zijn. Het is in de uitwerking een groteske maatregel gebleken en dat betekent gewoon dat álle partijen hun huiswerk wel verdomde slecht hebben gedaan. Samsom is nu wel verplicht te verklaren dat er nog gepraat kan worden over de uitwerking.
Dat moet ook wel, want de kans dat zo'n wetsvoorstel door de Eerste Kamer komt is natuurlijk nihil. En laten we eerlijk zijn, dit is een valse start die voorkomen had kunnen worden.

Geen opmerkingen: