maandag 5 november 2012

Dautzenberg over Tonio


De kleine kring rond Theo van Gogh, lees Theodor Holman, organiseert op de sterfdag van eerstgenoemde een avond van de polemiek. Daarbij is het de bedoeling dat de inzendingen een stevige polemiek bevatten, die bij voorkeur ad hominem is. Het genre waar van Gogh in uitblonk, zullen we maar zeggen.
Dautzenberg voldeed aan dit verzoek en schreef een vileine polemiek tegen de overleden zoon van AFTH. Een rel is geboren, dat blijkt niet zo moeilijk. Je moet wel even zoeken om de ingezonden polemiek te kunnen lezen. Hij is te vinden op de volgende link:

http://cult.dejaap.nl/2012/11/02/polemiek-van-anton-dautzenberg-de-krokettenkop-van-tonio/

Uiteindelijk heeft Dautzenberg alleen de eerste alinea's uitgesproken en eraan toegevoegd dat hij zich uiteindelijk vooral verzet tegen het grachtengordelcanaille van de vaderlandse literatuur. Zijn lezing is te vinden op de volgende link:

http://www.ahjdautzenberg.nl/2012/11/polemiek-van-a-h-j-dautzenberg-zoals-uitgesproken-op-de-avond-van-de-polemiek/

Persoonlijk ben ik geen liefhebber van AFTH. En van een boek als Tonio houd ik al helemaal niet. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik IM destijds wel een mooi boek vond ook al had ik toen al moeite met het feit dat La Palmen zo schaamteloos gebruik maakte van de dood van haar geliefde. Onlangs herhaalde ze dat met HAFMO.
Nu staat het iedereen vrij om te schrijven wat hij of zij wil, zoals het ook iedereen vrij staat om dat al dan niet te lezen. Wel vond ik het opmerkelijk - to say the least - toen onlangs de moeder van Tonio werd uitgenodigd in het incestueuze maar desondanks vaak wel leuke programma van P+W om daar al even schaamteloos reclame te maken voor het boek van haar gade en treinreizigers mocht aansporen op datzelfde boek te stemmen voor het verwerven van de NS Publieksprijs. Alsof dat boek nog niet voldoende beprijsd was! Zonder die aansporingen had het boek vermoedelijk ook wel gewonnen maar mij gaf het een nare smaak in de mond. Ik vind het nogal exhibitionistisch allemaal.
Alleen al daarom heb ik geen enkele moeite met de oorspronkelijke polemiek van Dautzenberg. Van mij had hij die helemaal uit mogen spreken. Wie er de dubbele bodem niet ontdekt, wie er de hoon en spot niet in ziet, die mag zichzelf geen lezer(es) noemen.

Geen opmerkingen: