Een van de meest interessante artikelen van de laatste dagen is van Frans van der Helm in de NRC van vrijdag 26 september. Daarin beschrijft hij hoe verschillende diersoorten, waaronder het Schotse hert en de Kaapse buffel bij meerderheid van stemmen besluiten of ze verder zullen trekken en in welke richting. In kuddes van deze beide diersoorten (maar ook kauwen en kraaien doen het, zoals ik ook andere vogelsoorten hier in de weilanden hetzelfde gedrag heb zien vertonen) ziet men regelmatig een lid van de groep opstaan om snel weer te gaan liggen. Direct gevolgd door een ander lid van de groep dat hetzelfde doet. Dit herhaalt zich tot een meerderheid van de groep dit ritueel heeft herhaald en zodra circa zestig procent zich bij de eerste heeft aangesloten, besluit de kudde verder te trekken. Het is dus evolutionair gezien verstandig om bij sommige besluiten na te gaan of iedereen of althans een meerderheid zich daarin kan vinden en even opmerkelijk is dat bij een meerderheidsstandpunt de hele groep volgt. Ook zijn er voorbeelden bekend waarin er toch een compromis wordt gesloten en de kudde zich zelfs opsplitst.
Heerlijk voedsel voor de van hoogmoedswaan getuigende gedachte dat de mens het eindpunt van de evolutie of het doel van een schepping zou zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten