Ik had er nog nooit van gehoord maar op uitnodiging kon ik gisteravond in Tivoli Utrecht een concert bijwonen van de Tedeschi Trucks Band. Trucks speelde ooit bij the Allman Brothers Band en dat is natuurlijk een goede aanbeveling. Hij was ook de enige aan wie ik enig plezier heb beleefd want het bleek een zeer matig concert.
Het geluid in de grote zaal van Tivoli Vredenburg viel me nogal tegen of het moet aan de sound mixers hebben gelegen. Maar op een of andere manier kwam het geluid als één groot blok op je af. Er viel vaak te weinig te onderscheiden. Met name de kleine blazerssectie was nauwelijks hoorbaar, tenzij er werd gesoleerd. De trompettist beviel mij het beste. Tja, ook het repertoire bleek wel erg beperkt. Rockmuziek volgens vaste patronen, een nauwelijks hoorbaar achtergrondkoortje, een nauwelijks hoorbare toetsenist, intro met drum en bas, wat zang, een solo en naar het einde breien. Dat was het wel zo'n beetje. Weinig spectaculair of inspirerend. Waarom die zaal nou zo enthousiast was? 't Is mij een raadsel.
Susan Tedeschi was een innemende vrouw maar haar stem is zeer beperkt en weinig gelaagd. En hetzelfde geldt voor haar gitaarspel. Emoties bleken aan haar niet besteed, waardoor elk nummer - en dat waren er nogal wat - hetzelfde klonk. De noodzaak van twee drummers is mij ontgaan en ik heb de meerwaarde tijdens dit concert niet kunnen ontdekken. Ook de drum battle in het voorlaatste nummer was weinig spectaculair.
Zoals gezegd, die Derek Trucks beviel me het beste. Een uitstekend gitarist en in veel nummers klonken the Allman Brothers duidelijk door. Jammer alleen dat hij voor het merendeel met zijn rug naar het publiek toe stond te spelen en op geen enkele wijze met zijn publiek communiceerde. De band werd ook niet voorgesteld - ook de Canadese zanger/gitarist van het voorprogramma zal wel een naam hebben maar wie hij was? Geen idee. En na afloop van het concert deed de band ook geen enkele moeite het applaus van de zeer enthousiaste zaal in ontvangst te nemen. Zwaaien en wegwezen.
Het afsluitende With a little help from my friends was erg fraai en een feest der herkenning maar je blijft toch altijd onmiddellijk aan Joe Cocker denken. Zijn uitvoering van dit prachtige nummer is nog nooit geëvenaard of ook maar benaderd. Ook door de Beatles zelf niet.
Heel mager dus allemaal.
3 opmerkingen:
Reactie op commentaar concert Tudeski Trucks band. Heeft die man in dezelfde zaal gezeten als wij? Misschien was hij stoned of teveel bier gedronken en een fan van of klassieke muziek of van bands die de accenten op theater leggen ipv muziek.
Wij vonden het een geweldig concert. Magistraal gitaarspel. Zang van Suzan was krachtig en riep emoties op en de band klopte echt heel goed. Geluid was prima, waar wij zaten.
Hier speelde de beste slide gitarist van de wereld. Niemand kan zo zuiver en indrukwekkend spelen. De band straalde plezier en het was echt een topband. Ik ben blij dat Derek het accent legt op zijn spel in plaats van allerlei fratsen uit te halen. Echt gelul vind ik zijn opmerking dat de band te weinig enthousiast reageerde op applaus. Voor wie is dat belangrijk? De band gaf ons waar wij om vroegen. Topmuziek
Ik ben het helemaal met Enno Nuy eens. Heb ze een paar jaar geleden in London (O2) gezien en dat was echt super. Gisteren in Tivoli was het geluid waar ik stond (in midden net voor waar de zitplaatsen beginnen) echt bagger.
@Rops-Harry: over de gitarist Derek Trucks zijn we het helemaal eens dus. Ik stond op de eerste ring links van het podium bij ingang B en ik heb Trucks op zijn best en profil gezien en voor de rest alleen diens rug. Ik blijf erbij dat het zowel voor de band als voor het publiek onbeleefd is om de overige bandleden niet even voor te stellen. En ook het in ontvangst nemen van applaus is toch een mooi moment en een zinvolle traditie. Nu was het echt twee seconden zwaaien en wegwezen. En daar betaal je dan wel 42 Euro voor! En ja, ik persoonlijk vond het concert zeer middelmatig en routineus. Dat kan toch? Maar mooi dat jij er wel van genoten hebt.
Een reactie posten