De zes grote banken in ons land ( Deutsche Bank, ING, SNS, van Lanschot, Rabo en ABN Amro) hebben destijds ruim achttienduizend rentederivaten - de zogeheten renteswaps - verkocht aan meer dan veertienduizend mkb-bedrijven. De banken vertelden er niet bij dat deze producten bij dalende rentes levensgevaarlijk waren.
We weten wat er gebeurde: de rentes daalden en de MKB bedrijven kregen peperdure rekeningen door de banken gepresenteerd. Toen bekend werd dat de banken het bedrijfsleven gewoon hadden misleid deed de politiek een beroep op het zelfreinigend vermogen van de sector. Dat bleek een vergeefs appel, de banken bleken niet bereid zelf een oplossing aan te reiken.
Daarop stelde de minister van financiën een derivatencommissie in en sprak met de banken af dat zij zich zouden neerleggen bij de uitspraak van dit bemiddelingsorgaan. De commissie heeft nu voorgesteld dat álle klanten die renteswaps van banken hebben gekocht in aanmerking komen voor compensatie. Daar gaan de banken nu echter niet mee akkoord: zij vinden de maatregel juridisch betwistbaar en te kostbaar.
Binnenkort komt de commissie met haar eindadvies. We zullen zien wat er gebeurt. Maar duidelijk is wel dat de banken er wederom blijk van geven geen enkel gevoel te hebben voor een groot maatschappelijk onbehagen ten aanzien van de rol die zij vervullen. Zorgplicht kennen de banken allang niet meer, als ze de gelegenheid krijgen bedriegen en misleiden ze hun klanten, nu de rentes voorlopig structureel laag staan verzaken zij collectief hun maatschappelijke en economische functie en nog steeds - in weerwil van grote financiële crises - zorgen ze eerst en vooral voor hun eigen portemonnee, vooral voor die van hun bestuurders. Het populaire beeld dat er bij banken voorsal graaiers zitten is helaas onweerlegbaar bewezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten