donderdag 2 juni 2016
Er wordt weer eens een ambassadeur op het matje geroepen...
...en natuurlijk speelt dit tafereel zich af in Ankara. En wederom betreft het de Duitse ambassadeur want de Duitsers hebben de euvele moed gehad een resolutie in het parlement aan te nemen waarmee de moord van honderdduizenden Armeniërs ten tijde van de eerste Wereldoorlog wordt gekenschetst als volkerenmoord.
Daar kunnen de Turken niet tegen, Erdogan voorop, dat laat zich raden. Dat op het matje roepen van de ambassadeur wordt een lege huls in een onbruikbaar wapen. Erdogan maakt er te pas en te onpas gebruik van en dat komt de effectiviteit van zijn handelen bepaald niet ten goede. Nog bonter maakt het de kersverse Turkse premier, Binaldi Yildirim, zelfverklaard hagiograaf van Erdogan. Hij spreekt van 'de racistische Armeense lobby' en hij beschuldigt de Duitsers ervan hun eigen oorlogsverleden af te willen sluiten door de geschiedenis van andere volken te bezoedelen.
Het is en blijft een lastige zaak. In het Westen lijkt er consensus te bestaan over de kwalificatie genocide maar er zijn ook gerespecteerde historici die erop wijzen dat er simpelweg te weinig of geen bewijzen zijn voor een systematische en planmatige moord op honderdduizenden Armeniërs. Wie er wat meer over wil weten kan terecht oop de volgende links: De Armeense volkerenmoord nog eens uitgelegd en Volkerenmoord of "kwestie". En wie er echt voor wil gaan zitten gaat hier eens kijken: De "vergeten"genocide
Dat die Turken niet zo blij zijn met internationale erkenning van genocide door de Turken op Armeniërs is natuurlijk niet zo vreemd. Maar ze hebben ook geen enkele belangstelling om zelf op zoek te gaan naar de vermoedelijke werkelijkheid en waarheid in deze kwestie.
Stel nu dat een of ander land tot de slotsom komt dat Nederland destijds genocide heeft gepleegd in Indonesië. Mij lijkt dat nog niet zo'n idiote bewering. Waar de Turken spreken van "de Armeense kwestie" hadden wij Hollanders het over "politionele acties". Er zouden beslist Nederlanders zijn die niet van zo'n kwalificatie gediend zijn maar het laatste wat je doet is er al te veel aandacht aan besteden. Laat staan ambassadeurs terug of op het matje roepen.
Maar ja, dat is het nieuwe zelfbewustzijn dat Erdogan uit wil stralen. Hij leest iedereen de les, sleept de halve wereld voor de rechter en zet de andere helft onder druk. Maar dat neemt niet weg dat het Duitse parlement het recht heeft een oordeel te vellen over een belangwekkende kwestie uit het verleden. Zeker wanneer men bedenkt dat de Duitse keizer destijds het Ottomaanse Rijk politieke en militaire steun verleende.
Het moet maar eens afgelopen zijn met die lange Turkse tenen. Maar ik vrees dat zij hun nationale trots blijven koesteren, ook tegen de verdrukking in. Er zal, zo lang na dato, nog bloed vloeien uit deze "kwestie".
Labels:
Armeense kwestie,
Armeense volkerenmoord,
Erdogan,
genocide,
Turkije,
Yilirim
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten