Twee Wageningse hoogleraren, Wim de Vries en Martha Bakker, onderzochten de mogelijkheid om de agrarische sector te scheiden in een intensieve en een extensieve bedrijfsvoering. Dat zou enorme gevolgen hebben voor de omvang van de veestapel, de uitputting van landbouwgronden en de biodiversiteit. Op dit moment is twee miljoen hectare in gebruik door agrariërs. In een uitstekend artikel in de Volkskrant doen zij uit de doeken hoe hun plan tot stand is gekomen en welke de consequenties daarvan zullen zijn.
Een dergelijke landverdeling of herverkaveling is natuurlijk een enorme operatie. Volgens de onderzoekers zou daarvoor een periode van dertig jaar moeten worden uitgetrokken en de kosten zouden circa 80 miljard bedragen. In mijn ogen een buitengewoon zinvol en creatief plan waarbij de Nederlandse boeren in grote lijnen hun bestaande bedrijfsvoering voort kunnen zetten. Zoals ik het zie, een typisch voorbeeld van win-win, ook al betekent het dat veel boeren hun bedrijf op een andere plek zullen moeten gaan exploiteren.
Maar nu komt het: "Landbouworganisatie LTO zegt in een reactie niets te voelen voor een van bovenaf opgelegde zonering van Nederland. Volgens LTO moet het aan de talenten en mogelijkheden van de individuele ondernemer worden overgelaten hoe hij zijn bedrijf wil voeren, afhankelijk van de lokale omstandigheden. Bedrijven moeten door zonering niet in een ‘keurslijf’ worden gedwongen, aldus de boerenorganisatie". Lezen we in de Volkskrant.
Kijk, dat helpt natuurlijk enorm als de boeren al bij voorbaat de hakken in het zand zetten. Wat moet er nog allemaal gebeuren voordat ook de boeren gaan beseffen dat het roer echt om moet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten