In de eerste plaats biedt het plan geen enkel zicht op wat er na 2030 gebeurt, de uiteindelijke doelstelling is een reductie tot 50% in 2035 (Remkes adviseerde zelfs 70%) maar de ingediende plannen bieden daarop geen enkel zicht.
In de tweede plaats gaan de ingediende plannen ervan uit dat de stikstofemissie in zeer belangrijke mate kan worden bewerkstelligd met technieken. Maar gaswassing en verbeterde stallen zullen bij lange na niet de resultaten op gaan leveren die nodig zijn om de gestelde doelen te realiseren.
In de derde plaats gaan de ingediende plannen uit van volstrekte vrijwilligheid. Als boeren in de onmiddellijke nabijheid van natuurgebieden echter niet mee willen werken aan bedrijfsverplaatsing, zijn er geen sancties opgenomen om toch tot resultaten te komen. Gedwongen verplaatsing of sluiting moet dan tot de mogelijkheden behoren.
Tot slot, in de plannen is een stikstofbank opgenomen die alle maatregelen en de gevolgen daarvan registreert. Wat ontbreekt is een set van maatregelen in geval van het overtreden van regels of doelen die niet gehaald worden. Het plan spreekt wel van aanvullende maatregelen indien de beoogde resultaten niet gehaald dreigen te worden maar zegt helemaal niets over wat voor soort maatregelen dat dan zouden moeten zijn.
Wie kwaad wil denken vermoedt of vreest dat de agrarische en bouw bedrijfstakken vooral tijd willen kopen om door te gaan waarmee ze bezig zijn. Zo cynisch wil ik, zeker niet nu al, niet zijn. Ik blijf hopen dat er nu een serieuze discussie met alle direct betrokkenen op gang komt die tot zekere en verifieerbare resultaten gaat leiden. We kunnen niet anders, er is geen keus meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten