Ook Paul Frissen trekt ten strijde tegen de pers en schrijft in de NRC een miezerig artikel met nog miezeriger commentaar op de NRC. Onderwerp van gesprek? Het rapport Engelen bestaan niet van de commissie die de bestuurscultuur in Limburg onderzocht. Onder leiding van Arno Visser, u weet wel die minkukel van de Rekenkamer. En Paul Frissen was lid van die commissie.
Dat rapport is inmiddels volledig afgekraakt door met name bestuurskundigen, behalve door Paul Frissen natuurlijk,die is ook bestuurskundige. Frissen beschuldigt de krant van moralisering. De NRC doet er verder niet moeilijk over, Paul Frissen mag zijn badinerende opmerkingen gewoon plaatsen. Zonder verder commentaar van de krant. Zo hoort dat.
En ondertussen schuiven Arno Visser en Paul Frissen het cliëntelisme en de vriendjespolitiek die schering en inslag zijn in de Limburgse politiek alsmede het feit dat vooral het CDA daar nu al decennia lang een leidende en sturende rol in speelt gewoon onder het tafelkleed. Had Frissen de onderzoeksjournalistiek van de NRC gewaardeerd en die stukken nauwgezet gelezen, dan had hij geweten dat er daar bepaald geen sprake was van trial by media. Nu blijft hij maar volharden in die zeer onterechte framing. Hetgeen mij tot de slotsom brengt dat Paul Frissen een non-valeur is, en heel erg old school. Laat de man maar gauw met pensioen gaan en verder zijn mond houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten