Goed leven als aardbewoner

 

Emeritus hoogleraar aan de Wageningen Universiteit, Michiel Korthals, schreef een boek onder de titel Goed leven als aardbewoner. Korthals moet niets hebben van ecomodernisten zoals Louise Fresco, die denken dat de landbouw juist geïntensiveerd moet worden door de inzet van wetenschap, innovatie en technologie.

Korthals gelooft heilig in de meer kleinschalige landbouw van stroken- en mengteelt. En er moet beduidend meer natuur komen, in de achterliggende vijftig jaar hebben we 75 procent van onze biodiversiteit  vernietigd en dat moet hersteld worden. De veestapel moet minstens voor de helft worden teruggedrongen. Geen enkel probleem, stelt Korthals, het merendeel van het vlees wordt immers geëxporteerd. Honderd procent kleinschalig is niet haalbaar maar we moeten af van de monoculturen. Korthals: "De intensieve landbouw heeft onze landschappen vernietigd". U weet dat ik daar al heel lang zo over denk, nog geen week geleden hebben we dat fenomeen zelf nog eens vast kunnen stellen, fietsend door het land rond Sint Oedenrode. Het was ronduit afschuwelijk.

Korthals waarschuwt voor de verborgen kosten van intensieve landbouw, zoals vergiftiging door spuiten inde wijdere omgeving en de energiekosten. Ecomodernisten houden geen rekening met de ecologische en psychosociale context van intensieve landbouw, aldus de schrijver. Fresco stelt dat de grond in Nederland te nat is voor akkerbouw maar Korthals reageert met te zeggen dat daar niets van klopt. eker tweederde van de grond in ons land is zonder meer geschikt voor akkerbouw. Nu wordt 60 procent van ons land gebruikt voor veevoer. Ook de opmerking van Fresco dat landbouw zonder kunstmest niet mogelijk zou zijn bestempelt Korthals als onzin.

Ik kom hier op terug zodra ik het boek van Korthals heb gelezen. Waarom koopt u dat boek niet ook alvast?

Museum No Hero

 

Nooit van gehoord en wie verwacht een museum in Delden, nog wel met zo'n opmerkelijke naam. De precieze redenatie achter deze naam heb ik niet kunnen achterhalen. Het museum, gevestigd op het Landgoed Twickel, is een initiatief van kunstverzamelaar en voormalig grootaandeelhouder in Wegener, Geert Steinmeijer. We gingen er heen voor de expositie Die Überraschung met meer dan zestig schilderijen en sculpturen van Oost-Duitse en West-Duitse kunstenaars rond de Wende in 1989. En inderdaad, een verrassing. Niks conceptuele kunst, nee geen installaties, niets abstracts, uitsluitend hedendaagse figuratieve kunst. Een verademing hoor.

 

We zagen ook nog enkele restanten van een Aziatische expositie met werkelijk schitterend werk van Do Xuan Doan. In de beeldentuin een verrassend werk van Tony Cragg en een prachtig Mao-jasje van de Chinese kunstenaar Sui Jijanguo. Kortom, heel verrassend, dit museum in Delden. 

Wilt u alle foto's zien, klik dan hier.

Joe Biden Launches His Campaign For President: Let's Finish the Job

Louise Fresco is ronduit kwaadaardig

 

In de NRC van 17 april schrijft Louise Fresco dat in sommige kringen 'klimaat' een religie geworden is. Wanneer mensen met dit soort argumenten aan komen zetten is het oppassen geblazen. Van atheïsten wordt ook nogal eens beweerd dat ze hun overtuiging als een religie vieren. Dit argument is een poging om de rationaliteit van de ander met een welgemikt gestrekt been onderuit te schoffelen. Het is evident dat Fresco met deze holle frase probeert klimaatbewegingen zoals Extinction Rebellion te diskwalificeren.

Fresco gebruikt ook nog een ander wel vaker beproefd argument: de EU stoot slechts tien procent van de wereldwijde CO2-emissie uit. Dus waar hebben we het over? Net als de boeren oreert Fresco dat wij meer CO2-uitstoot van elders importeren dan we zelf produceren. Wat ze bedoelt te zeggen is dat we pas in actie hoeven te komen als de ander minimaal net zo veel doet als wij. Ook de boeren bedienen zich van deze volstrekt leugenachtige bewering.

We hebben al zoveel gedaan, orakelt Fresco. Fossiel is voorlopig de wereld niet uit en alles wat wij meer doen komt tegen steeds hogere kosten. Wat hebben wij daaraan, wat heeft de wereld daaraan, stelt Fresco zich de retorische vragen. Enkel bedoeld om niets te hoeven doen.

Dan haalt ze zelfs Marx erbij om te beweren dat waar religie opium voor het volk was, het klimaat cocaïne voor het volk is. Onderbouwing? Nul, nada. Fresco leutert maar wat. En verwijt de demonstranten van vandaag dat ze niet dankbaar genoeg zijn voor de weelde die hun oudergeneratie voor hen heeft klaargelegd.

Maar het kan nog erger. Nu haalt Fresco Belinfante tevoorschijn, de vroegere rector magnificus van de Universiteit van Amsterdam die stelde dat absolutisme parallellen met nazisme vertoonde. Anders gezegd: die luid tegen de klimaatcrisis protesterende burgers zullen uiteindelijk de democratie ondermijnen. Laaghartiger kun je niet redeneren!

Wat we nodig hebben, schrijft Fresco tenslotte, is koele redelijkheid en geen religieuze overtuigingskracht.Maar die koele redelijkheid, beste Louise Fresco, kennen we al sinds 1968 toen de Club van Rome ons met gedegen onderzoek wees op de grote risico's van een kapitalistische wereldorde. En durft u soms te beweren dat de rapporten van het IPCC niet voldoende koele redelijkheid bevatten? 

De vraag dringt zich op onder welke steen Louise Fresco leeft. In deze column laat ze haar ware gezicht zien, niet eerder liet ze zich zo ronduit kwaadaardig uit. Sinds april 2019 is Louise Fresco independent Non-Executive Director van de Board of Directors van Syngenta, met speciale aandacht voor wetenschappelijke innovaties ten behoeve van gezonde, duurzame voedselproductie. Dat klinkt heel nobel maar wat is Syngenta werkelijk? De Syngenta Group is een Chinees-Zwitserse onderneming, actief in de agribusiness, de genetische en biotechnologie en de productie en verkoop van chemische stoffen. Zou het misschien kunnen dat Fresco, indachtig het adagio Don't bite the hand that feeds you, vooral preekt wat haar broodheer graag hoort? Ik vind haar column een academica onwaardig, kwaadaardig bovendien en extreem bevooroordeeld. Louise Fresco heeft zichzelf definitief gediskwalificeerd!

Industrial design and streamline

 

In het Designmuseum Den Bosch (let vooral ook op de ingenieuze trap centraal in het gebouw!) is een zeer fraaie tentoonstelling gewijd aan industrieel ontwerp in de tijd dat stroomlijning het toverwoord was. We praten dan vooral over de jaren zestig. En die gedachte aan stroomlijnen of het opheffen van tegenwind of het optimaliseren van energie-aanwending heeft tot werkelijk prachtige ontwerpen geleid. Zie enkele voorbeelden hieronder. Veel beter nog bezoekt u de tentoonstelling zelf, die is echt de moeite waard.

Op de weg naar het museum toe kwam ik in een etalage een 100% elektrische brommer tegen, ook een heel erg fraai ontwerp. Zo heel veel is er eigenlijk niet veranderd.

Ik koester liever het beeld uit mijn jeugd

 

De moderniteit heeft hier in het Brabantse land onverbiddelijk toegeslagen. Ja, het is hier groen maar toch vooral vanwege dodelijk saaie landbouwgronden na een rücksichtlose herverkaveling. Nee, vroeger was niet alles beter, maar veel toch wel. Kijk maar naar het boerenbedrijf, geometrische vormen, megaschuren, fantasieloze huizen. Dodelijk saai, deze steengeworden treurigheid. En dat geldt dus ook voor de villa's die de moderne rijken hier laten bouwen. Ongetwijfeld van alle gemakken voorzien maar gezelligheid is ver te zoeken. Bescheidenheid ook trouwens. In een van de tuinen die we onderweg passeerden stond zelfs een heuse kameel, een levende! Wat bezielt mensen?

Het lijkt alsof de ouderdom flink heeft toegeslagen in mijn brein, ik koester liever het beeld van hoe het was tijdens mijn jeugd toen we in de moderniteit van vijftig jaar geleden leefden. 

Dommeldal

 

In mijn jeugd doorkruiste ik op een te kleine fiets samen met een vriend het hele gebied ten zuidoosten van 's Hertogenbosch, we haalden met gemak 120 km op een dag, jakkeren door de Peel. Terug nu in Nijnsel dat tegen Sint Oedenrode aangeplakt ligt. Daar bevindt zich ook het Damiaancollege dat vroeger een verbond was aangegaan met het internaat van Heeswijk, Bernrode. Elke dag reden er twee grote bussen naar en van Bernrode van en naar het internaat in Sint Oedenrode. Maar dat was toen.

Nu, meer dan zestig jaar later, kuieren we langs het Dommeldal. Hier zullen we de komende week de wijde omgeving verkennen. De caravan vol boeken en drank, hopelijk een iets aangenamere temperatuur. De levenspas is iets langzamer geworden, geen haast, de toekomst lijkt soms al achter me te liggen. 

Chemours houdt mooie praatjes maar vertelt onzin

 

De EU is voornemens alle PFAS te verbieden, een totaalverbod. I)n Nederland is het vooral het Dordtse bedrijf Chemours dat deze funeste producten produceert. PFAS wordt opgenomen in het menselijk lichaam en is niet afbreekbaar. Het is een verzamelnaam voor tienduizenden chemische componenten die doorheen de gehele industrie worden gebruikt. Chemours heeft 6.000 werknemers en draait een omzet van USD 6,8 miljard.

Chemours wijst erop dat PFAS wordt toegepast in de transitie naar de door de EU zo gewenste groene economie, in elektrische voertuigen, windmolens, waterstofproductie, complexe electronica. Het grote voordeel van deze componenten zou zijn dat ze aanzienlijk minder slijtage vertonen. In dat opzicht mag het een aantrekkelijk product zijn, de vraag is of die voordelen opwegen tegen de nadelen: het immense gezondheidsrisico voor mens, plant en dier. Wat mij betreft een retorische vraag. De industrie weet al tientallen jaren hoe riskant en direct gevaarlijk PFAS is. Men had veel meer energie moeten steken in veiliger alternatieven. Alle milieumaatregelen die Chgemours heeft genomen, en nu doen ze alsof ze daar trots op zijn, werden afgedwongen door actievoerende burgers en milieuwaakhonden.

 

Aanvankelijk werd PFAS ontwikkeld en geproduceerd door Dupont maar na enkele zeer geruchtmakende rechtszaken in de VS stootte Dupont deze activiteit af naar een nieuw bedrijf. De naam van dit bedrijf? Chemours. Het was de slimste manier om van al die vervelende rechtszaken af te komen. Denise Dignam, topvrouw van Chemours in de VS en An Lemaire, directeur van Chemours Dordrecht zijn schaamteloos in een ruim artikel in het FD. Over het verleden willen de dames niet praten, over rechtszaken al evenmin en voor de rest verkopen ze enkel de gebruikelijke verkooppraatjes. Nergens geven ze eer blijk van zich daadwerkelijk verantwoordelijk te voelen voor mens en milieu. In dit interview spelen de dames mooi weer maar uit eigen ervaring weet ik dat de houding van Chemours tegenover vragen van buitenaf uitsluitend kan worden gekenschetst als sabotage.

Minimal music

 

Wij waren gisteren bij het openingsconcert van een week minimal music in Muziekgebouw aan het IJ, Amsterdam. Het openingsstuk was Tromp Miniature van Bryce Dessner, gespeeld door Colin Currie, slagwerker en dirigent van het Asko/Schönberg Ensemble. Het stuk wordt gespeeld op een marimba, een van de mooiste en volgens mij ook moeilijkste instrumenten. Het stuk leek me ook razend moeilijk maar even zo spannend en intrigerend. Voortdurende tempowisselingen met prachtige klanken, het is één grote verrassing. Wat een prachtige muziek! En wat een wonder, ik hoorde tijdens deze uitvoering niet één kuch of hoest in de zaal. Iedereen realiseerde zich gelukkig dat zo'n stuk spannende muziek niet onteerd zou mogen worden door de grote pest van de concertzaal: keelgeluiden van toeschouwers.

Daarna werd het stuk Four Organs van Steve Reich gespeeld. Ik heb de beschrijving van het stuk gelezen maar kan daarin nauwelijks meekomen. Dit stuk bevat de langste V-I cadens uit de muziekgeschiedenis maar voor mij blijft dat zonder betekenis. Ik vond het spannende muziek maar werd vooral gebiologeerd door de musicus die de maraca bespeelde, dat wil zeggen dat hij 16 minuten lang een en hetzelfde ritme aangaf met de nauwkeurigheid van een metronoom. Het leek mij een bovenmenselijke prestatie en dat bleek ook wel uit zijn opgeluchte reactie toen het stuk eenmaal uitgespeeld was. Waanzinnig!

Daarna volgde Reich/Richter. Het niet al te grote orkest zat achter een enorm scherm, het openingsbeeld was verbluffend fraai, een spaarzaam uitgelicht orkest achter een scherm, waarop gedurende het relatief lange stuk, ruim een uur, beelden van Richter werden geprojecteerd. Deze beelden, door Corinna Belz tot leven gewekt in een voortreffelijke cinematografische weergave, zijn afkomstig van een dik boek van Richter met bijna vijfhonderd pagina's met patterns. Veelkleurige herhalingen, beelden die iets voor lijken te stellen zonder dat echt te doen, beelden die zichzelf bij voortduring klonen. Persoonlijk vind ik het niet het meest tot de verbeelding sprekende werk van Richter maar het totaal gaf een fascinerend klank- en kijkbeeld. Tegen het einde van het stuk werd het tempo van de projecties steeds verder opgevoerd, tot het beeld met de laatste klanken opeens wegviel en we nog net het orkest de laatste noten zagen zagen spelen, nog steeds schaars verlicht achter dat enorme scherm. Verbluffend!

Macron heeft natuurlijk gelijk, maar...

 

In zijn Nexuslezing bepleitte Macron een soeverein Europa, dat zelf standpunten inneemt en zijn positie kiest, dat zich bewust is van zijn economische macht en die ook verdedigt, liever dan een Europa dat zijn oren laat hangen naar de Verenigde Staten en altijd in het kielzog van de Amerikanen opereert. Daarbij gaat het niet om ouderwets protectionisme maar wel om een reële industrie- en handelspolitiek die recht doet aan de Europese economische belangen. Ik ben het volledig met hem eens, het laatste wat Europa moet doen is zichzelf een Calimerostatus aanpraten. Kijk naar de besluitvorming op Europees niveau, dat is werkelijk een baken van licht vergeleken bij het honderd procent protectionisme van China én de Verenigde Staten. 

Ook inzake Taiwan sloeg Macron de plank niet mis met zijn opvatting: "Waarom zouden we het tempo volgen dat door anderen is gekozen? Onze prioriteit is niet om ons aan te passen aan de agenda van anderen in alle regio's van de wereld". Probleem is alleen dat de Amerikanen zijn woorden interpreteren als zou hij daarmee de Chinezen op voorhand een vrijbrief geven om Taiwan weer in te lijven. Ja, internationale diplomatie is spitsroeden lopen. 

Hadden wij maar zo iemand als Macron, de man heeft net zo'n jeugdige en joviale uitstraling als Rutte maar hij onderscheidt zich natuurlijk op niet geringe wijze doordat hij wel en Rutte geen visie heeft. Ik heb Macron nog nooit betrapt op een kijk op de werkelijkheid waar ik niet mee zou kunnen leven. Naar mijn stellige overtuiging heeft hij zelfs gelijk in het pensioendebat in zijn eigen land. Maar het verdient geen schoonheidsprijs dat hij, om zijn zin gte krijgen, het parlement moest passeren. Ook kunnen we de ogen niet sluiten voor het feit dat dat Franse pensioen bepaald geen vetpot is. Zat daar geen wisselgeld? We gaan later met pensioen maar compenseren dat met een stijging van de uitkering? Zo eenvoudig zal het wel niet zijn.

Clarence Thomas Gives MOST PATHETIC Excuse for his CRIMES

Cees Veerman wast zijn handen in onschuld...maar deugt gewoon niet

 

U heeft het vast ook gezien of gelezen: voormalig CDA minister Cees Veerman, woonachtig in de Hoekse Waard (sic!) heeft een fors perceel landbouwgrond overgedaan aan een vastgoedbedrijf, JE Vastgoed. Dit bedrijf heeft het perceel in een groot aantal kleinere percelen verdeeld en verkoopt die met forse winst aan boeren in de omgeving nadat men hen voorhield dat er op dit stuk grond gebouwd zal gaan worden waardoor de prijs van de grond fors zal stijgen. Uit onderzoek blijkt echter dat er helemaal geen bouwplannen zijn op deze locatie. De boeren zijn dus grotelijks belazerd door Cees Veerman en JE Vastgoed.

Als een goed CDA-er wast Veerman zijn handen in onschuld maar er kan nu toch echt niet meer aan getwijfeld worden dat hij zijn medemensen bedriegt en onder valse voorwendselen geld aftroggelt. Mijn kennis van de wet is slechts zeer beperkt maar mij dunkt dat deze transacties, waarbij de boeren dus fors geld hebben verloren, door de rechter moeten worden teruggedraaid. Veerman heeft tonnen verdiend aan de verkoop van zijn land en heeft nu de onbeschaamdheid te verklaren dat ze geen signalen hebben ontvangen dat JE Vastgoed fout zou hebben gehandeld.

Veerman dient aan de schandpaal genageld te worden en JE Vastgoed verdient intensieve aandacht van het OM. Maar ik plaats ook wel vraagtekens bij de spreekwoordelijke boerenslimheid: voordat ik zulke grond zou aankopen zou ik toch echt eerst zelf even bij de lokale autoriteiten hebben nagevraagd of er inderdaad bouwactiviteiten waren gepland.

Watch This CAR CRASH Suella Braverman Interview With Laura Kuenssberg

Honneurs

De laatste levensjaren van de zon

 

Ik herinner u er nog maar eens aan. De zon is een ster die een leeftijd van 10 miljard jaar zal bereiken. Zij zit dus op de helft, want ze is 4,5 miljard jaar geleden geboren. In de laatste levensfase van de zon zal de kern in elkaar zakken en het fusieproces dat zich daarbinnen voltrekt zal tot stilstand komen omdat ijzer niet kan doorfuseren. De kern zal uiteindelijk achterblijven als een witte dwerg. De buitenste lagen van de zon zullen zich enorm uitbreiden en een schitterende gaswolk vormen en zal de planeten Mercurius, Venus en Aarde verzwelgen, om uiteindelijk in de lege ruimte te verdwijnen. Als wij tegen die tijd geen veilig heenkomen hebben gevonden, is het afgelopen met ons en zal er nooit meer iets teruggevonden worden dat ons bestaan bewijst. Misschien dat er hier en daar door de ijle leegte nog een door de mens vervaardigde sonde of ruimteschip voortraast maar dat is het dan ook. Als wij verdwijnen zonder ook maar een enkel spoortje achter te laten waaruit wij kunnen worden afgeleid, dan is heel het bestaan van de menselijke soort zonder enige zin gebleken. Zo is ons lot.

Wat draagt AI nu werkelijk bij? Is AI wetenschap?

 

November vorig jaar vond er een congres plaats onder de titel Debunking the great AI lie. Jeremy Kahn had bij die gelegenheid een dubbelinterview met Gary Marcus (1970) en de vader van de moderne linguistiek, de door mij zo bewonderde Noam Chomsky (1928). Zelf was ik in zekere zin enthousiast over zo'n systeem als GTP maar ik realiseerde me al snel dat je enorm voorzichtig moet zijn met dit soort systemen. Sinds het verschijnen van GTP heb ik verscheidene posts aan dit onderwerp gewijd waarbij het steeds vaker ging over de risico's en het onderliggende verdienmodel. Heel in het kort geef ik hier een samenvatting van voornoemd dubbelinterview en u kunt het geheel zelf bekijken in de afsluitende video.

NC: het systeem is te sterk om nog gecorrigeerd te worden. Vergelijk het met het herzien van het periodiek systeem van elementen; AI ontwerpt een nieuw systeem met alle bestaande maar ook met niet-denkbare elementen en maakt vervolgens geen onderscheid meer tussen die beide soorten elementen. Wat is dat voor een systeem dat niet meer onderscheidt tussen bestaand en onmogelijk?   

GM: deze systemen begrijpen niet de relatie tussen de volgorde van woorden en hun onderliggende betekenis terwijl dat toch echt de basis van taal is. 

NC: wetenschap onderzoekt hoe zaken in elkaar steken en is niet op zoek naar iets handigs of nuttigs. Geen kwaad woord over de verworvenheden van engineering, er zijn prachtige, zinvolle producten vervaardigd maar op zich hebben die weinig met wetenschap van doen. Terug naar AI: systemen zoals GTP kunnen oppervlakkige regelmatigheden detecteren in astronomische hoeveelheden aan data en vervolgens iets produceren wat daar op lijkt. Maar die systemen kunnen net zo gemakkelijk iets produceren dat alle principes van taal en cognitie geweld aandoet. GTP levert geen enkele wetenschappelijke bijdrage, het is zelfs geen engineering product. GTP is een verspilling van dure energie aan wat feitelijk niet meer dan een trucje is.

GM: twee gevaren, in de eerste plaats volgen we nu het verkeerde pad in AI, we kijken niet meer naar de mens. We trekken een heleboel energie uit de cognitieve wetenschap. Het tweede gevaar is dit: systemen als GTP kijken enkel en alleen naar data, ze begrijpen de wereld niet en zo zie je dat ze sexistische en racistische noties met alle data gevoed krijgen en niemand die daar enig zicht op heeft. In één woord: het risiko van misinformatie is gigantisch. Er zijn zoveel trolfarms actief en die vormen een enorm gevaar. Een gevaar voor de democratie vooral. GM voorspelt dat nog dit jaar systemen als GGTP de eerste zelfmoorden zullen veroorzaken. Mensen lopen het risico naar binnen gezogen te worden in zo'n systeem en alles wat geboden wordt voor waar aan te nemen. 

NC: ik zie geen enkele bijdrage van deze LLM's large language models aan de wetenschap. Ze helpen ons niet de wereld te begrijpen, ze kunnen dat ook niet, ze zijn te sterk. Het oorspronkelijke doel was om de ontwikkelde vaardigheden in computerwetenschappen, zowel technisch als intellectueel, in te zetten en zien of ze een bijdrage leveren aan ons begrijpen van hoe mensen denken. Denk aan het paper dat Alan Turing schreef in 1950 onder de titel Can machines think waarbij machine gelezen moet worden als programma. Turing wilde onderzoeken wat 'denken' eigenlijk is. Maar niemand die zich daar nu nog voor interesseert. We staren ons blind op de speeltjes en de trucjes. AI heeft in mijn ogen absoluut niets bijgedragen aan de wetenschap. Hert is vooral gevaarlijk.

GM: in linguistics leren we de relatie kennen tussen syntaxis en semantiek maar GTP is daar helemaal niet mee bezig. GTP doet niets anders dan voorspellen wat het volgende woord is nadat het drie woorden gehoord heeft. 

 

London Brew - Raven Flies Low [Single Edit] (Official Audio)

Republican WEIRD STUNTS for Trump Backfire

Empire of light

 

Sam Mendes regisseerde eerder films als 1917, Skyfall en Spectre en meer recent American Beauty. Vandaag bezochten we zijn jongste film, Empire of light, een totaal ander werk dan zijn eerdere films en honderd procent Engels, Het verhaal speelt zich af in een (overigens prachtige) bioscoop, aan de kust in Margate. Het zijn de jaren '80 toen Thatcher (there's no such thing as society) de baas was, de jaren ook van de hevige rassenrellen, met name in Londen maar al gauw verspreid over het hele land. 

Hillary, bioscoopmanager, vecht tegen de manier waarop zij als vrouw al door haar moeder werd gepest om later door mannen dwarsgezeten en uitgebuit te worden. Stephen is een jonge zwarte immigrant in het land waar de rassenhaat welig tiert, mede vanwege het schandalige beleid van de Engelse premier. Stephen begint, in afwachting van een plaatsje aan een universiteit, aan een baantje in de bioscoop waar Hillary de dagelijkse zaken runt. Beiden moeten opboksen tegen een hen vijandige maatschappij.

We volgen hen beiden op weg naar hun loutering met alle obstakels en hindernissen die zich op hun weg voordoen. Misschien wat clichématig hier en daar, misschien af en toe wat sentimenteel maar mij hinderde dat allemaal niet. Een ontroerende en werkelijk prachtige film met twee geweldige hoofdrollen voor Olivia Colman en Michael Ward.

Wanneer nemen we afscheid van Schiphol als hub?

 

Een uitstekend artikel in de NRC van dit weekend van onderzoeker aan de TU Eindhoven, Pieter Pauw. Hij schrijft over het inkrimpen van Schiphol en geeft aan dat bij al die schermutselingen het klimaat totaal geen punt van overweging was. Terecht merkt hij op dat het klimaat er helemaal niet mee geholpen is als nachtvluchten worden verplaatst naar overdag. De luchtvaartsector is niet opgenomen in het Akkoord van Parijs en dat is ronduit schandelijk. 

Pauw schrijft: "Innovatie maakt vliegtuigen stiller en schoner, maar het gaat dan om procenten per decennium, niet de benodigde tientallen procenten. Om eenderde van de getankte kerosine op Schiphol te vervangen door synthetische kerosine is ongeveer 15 gigawatt aan elektriciteit nodig. Dat is driekwart van de geplande windenergiecapaciteit op de Noordzee in 2030. Daarmee zou je ook alle 7 miljoen huishoudens in Nederland van energie kunnen voorzien".

En hij rekent nog eens fijntjes voor hoe een kleine groep mensen het voor de rest verpest: 8% van de bevolking maakt 40% van alle vliegreizen. Nog eens 40% van die vliegreizen wordt gemaakt door overstappers. 40% van de Nederlanders vliegt nooit.

Heeft Rutger Bregman dan toch gelijk?

 

De inductieplaat begeeft het, we kopen een nieuwe en benaderen electricien.nl om een elektricien te bestellen die de nieuwe plaat aan zal sluiten. Mocht u ooit met hetzelfde ongemak geconfronteerd worden, benader dan iedereen maar niet dit malafide electricien.nl. Ik zal u niet vervelen met de hele toedracht maar volsta met de mededeling dat er nooit een elektricien is verschenen. Een andere elektricien gebeld die mededeelde dat hij voorlopig niet kon en dat het € 191 zou kosten. Ik deelde hem mee dat het alleen maar ging om het aanbrengen van een Perilex-stekker en dat hij niets aan de groepenindeling hoefde te doen. Ja, zegt hij, dat snap ik wel maar dat kost dus € 191, waarop ik hem vroeg in welk universum hij leefde.

Mijn dochter plaatste een verzoek om hulp op FB en binnen 10 minuten liet iemand weten wel even langs te willen komen. Dat gebeurde op Paaszondag om 10.00 uur. Aardige kerel, binnen een half uurtje was het gefikst. Ik wilde hem € 50 geven maar hij weigerde pertinent geld aan te nemen. Ja, maar jij gaat op je vrije zondag, ook nog Pasen, iemand helpen die je totaal niet kent, het minste wat ik kan doen is daar in ieder geval iets tegenover zetten. De man zegt: als je iemand kunt helpen moet je dat doen en als ik mijzelf elke dag in de spiegel aan kan kijken, ben ik een gelukkig mens. Hij vertrok en liet mij stomverbaasd achter.

Zowel de Russen als de Amerikanen zijn totaal verziekt

 

Over Amerika zal ik hier niet al te lang uitweiden, dat deed ik al vaak genoeg. Ruim de helft van de kiesgerechtigde Amerikanen, meer dan 70 miljoen mensen gelooft heilig in een totaal gestoorde en levensgevaarlijke gek, ze laten hun kinderen op scholen vermoorden door andere totaal losgeslagen idioten die op iedere straathoek wapens kunnen kopen, ook volautomatische geweren en stenguns, en ze zien erop toe dat een leerkracht die hun kinderen een foto van een standbeeld van Michelangelo toont ontslagen wordt omdat het om pornografie zou gaan. Heeft u nog meer argumenten nodig om u te realiseren dat dat achterlijke Amerikaanse volk collectief uit de rails van de werkelijkheid is gelopen?

Nu de Russen. Ik zal de naam van degene die hen in een oorlog stortte hier niet noemen. Een meisje van 12 maakt op school een tekening en schrijft erbij dat tegen oorlog is. Vanwege die tekening wordt haar vader tot twee jaar cel veroordeeld en hij dreigt ook uit de ouderlijke macht ontzet te worden. Het brein achter dit soort acties is Maria Lvova-Belova, kinderombudsvrouw in Rusland en architecte van het beleid waarbij tot nog toe 16.000 kinderen uit Oekraïne naar Rusland werden gedeporteerd en ondergebracht bij Russische ouders die de kinderen op gezonde gedachten moeten brengen. Dit is niet alleen deportatie maar vooral ook ordinaire kinderroof. Bent u het niet met me eens dat dit de ultieme vorm van perversiteit is? Kunt u zich nog andere symptomen voorstellen die beter illustreren hoe ziek een land, een volk is?

Het is een teken aan de wand dat twee zulke grote naties zo intens ziek en diep, diep gestoord zijn geraakt. Stel dat de Amerikaanse rechtspraak niet faalt en dat Trump veroordeeld wordt zodat hij niet voor een tweede keer op het schild gehesen kan worden, denkt u dat het gevaar dan geweken is? Ik niet. En stel dat de man wiens naam ik niet zou noemen plotseling vermoord wordt of een dodelijke ziekte krijgt, denkt u dat dat de Russen zal genezen? Ik niet. De Russen hebben zich door de tsaren, door Stalin en Brezjnev en nu door de man wiens naam ik niet zou noemen laten overheersen. Als de laatste buiten beeld valt, zijn de Russen masochist genoeg om zich gretig door de volgende machtswellusteling te laten knevelen.

De tijdlijn van de evolutie