Een interessant artikel van Peter Giesen in de Volkskrant dit weekend over het krimpende Europa. Nu zijn we nog met 750 miljoen Europeanen, in 2050 zijn dat er nog maar 704 miljoen en in 2070 649 miljoen. Bestond de wereldbevolking in 1960 nog voor 22 procent uit Europeanen, nu maken we nog maar 9 procent uit en in 2050 nog slechts 7,5 procent. In 2050 is 40 procent van de bevolking 65+ en als de beroepsbevolking krimpt, wordt het steeds moeilijker economische groei te realiseren en publieke voorzieningen op peil te houden. Ziet u waarheen we op weg zijn?
Toch doen we ons stinkende best de grenzen te versterken om vreemdelingen buiten te houden. In 2030 komt Europa volgens de Wereldbank 4,1 miljoen werknemers tekort. Tegelijkertijd neemt de bevolking in Afrika toe van 1,3 miljard nu naar 4,3 miljard in 2100. De moderne mens is zo bang voor vreemdelingen dat hij zijn politieke gunsten steeds openlijker aan rechtsradikale politici gunt. Dat is onze tragiek, we verzetten ons tegen een vermeend gevaar om daarmee het andere reële gevaar alle ruimte te bieden. Niet voor niets schrijft Paul Scheffer: "Een samenleving wordt opener naarmate migratie voortvloeit uit een bewuste keuze". En secretaris-generaal van de VN António Guterres stelt onomwonden: "Willen we dat migratie een bron wordt van welvaart en internationale solidariteit? Of een ander woord voort onmenselijkheid en sociale frictie?"
Laten we ons niet vergissen: migratie is een ingewikkeld en moeizaam proces. En men kan niet stellen dat de huidige toestroom aan meer of minder legale migranten het juiste antwoord is op de demografische problemen waarvoor Europa zich op korte termijn gesteld ziet. Maar het zou zoveel schelen wanneer we in dit debat onze xenofobie zouden kunnen uitbannen. In belang van onszelf en vooral onze nazaten moeten we meer ruimte bieden aan de ratio, rust en kalmte, verstandig beleid.
Vergeet bovendien niet dat Europa op weg is er steeds minder toe te doen. Nog steeds vind ik persoonlijk de EU een wonder van politieke nuchterheid en wijsheid, zeker vergeleken bij andere systemen, elders in de wereld. Maar we gaan steeds minder gewicht in de schaal leggen. Kijk bijvoorbeeld eens naar de opkomende BRICS-landen. Maar dat is een ander thema. Daarover later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten