De Duitsers zijn zo benauwd voor hun eigen verleden dat ze niet weten hoe om te gaan met gerechtvaardigde kritiek op Israël. Zulke kritiek wordt er simpelweg niet op prijs gesteld. Zelfs het vertonen van de Palestijnse vlag wordt door de Duitse politie niet getolereerd. Ik lees in de NRC dat een groep joodse kunstenaars en intellectuelen die in Duitsland wonen, een open brief hebben geschreven aan de regering stellen de auteurs dat het officiële demonstratieverbod tegen Israël, ook gesteund door de Groenen nota bene!, "een voorwendsel is om mensen met een migratieachtergrond in heel Duitsland lastig te vallen, te arresteren of af te ranselen".
De burgemeester van Berlijn stelde onomwonden dat er in de straten van Berlijn geen plaats is voor Israël-vijandigheid. Een voorstelling over het conflict tussen Israël en Hamas in het Gorki-theater werd geschrapt. een symposium in een politiek debatcentrum over de Duitse verhouding tot Israël werd afgezegd. De toekenning van een Duitse literatuurprijs aan de Palestijnse schrijfster Adania Shibli werd gecanceld. Dat is alles bij elkaar niet alleen opmerkelijk maar ook zorgelijk.Hieronder vindt u de open brief van de kunstenaars en intellectuelen die we wel in Duitsland aantreffen maar niet uit Israël horen.
Wij, ondergetekende Joodse kunstenaars, schrijvers en geleerden die in Duitsland wonen, schrijven om het verontrustende geweld tegen de democratische publieke opinie te veroordelen na het afschuwelijke geweld in Israël en Palestina deze maand. Er is geen rechtvaardiging voor opzettelijke aanvallen op burgers door Hamas. Wij veroordelen zonder voorbehoud de terroristische aanvallen op burgers in Israël. Velen van ons hebben familie en vrije stadsbesturen in het hele land openbare bijeenkomsten met vermeende sympathieën voor Palestijnen verboden. Deze repressies bestraffen ook demonstraties zoals "Jeugd tegen racisme" en "Joodse Berlijners tegen geweld in het Midden-Oosten". In een bijzonder absurd geval werd een Joodse Israëlische vrouw gearresteerd omdat ze een bord vasthield waarop ze de oorlog aan de kaak stelde die haar land voert.
De politie heeft geen geloofwaardige verdediging gegeven voor deze beslissingen. Vrijwel alle annuleringen, inclusief die waarbij bijeenkomsten georganiseerd door Joodse groepen werden verboden, werden door de politie deels gerechtvaardigd op basis van het "dreigende gevaar" van "het aanzetten tot antisemitisch geschreeuw". Naar onze mening dienen deze beweringen om legitieme en geweldloze politieke actie te ondermijnen.
Pogingen om zich te verzetten tegen deze willekeurige beperkingen worden beantwoord met willekeurig geweld. Overal in Duitsland hebben de autoriteiten het gemunt op mensen met een migrantenachtergrond door burgers lastig te vallen, te arresteren en te slaan, vaak onder de meest zwakke voorwendselen.In Berlijn is de wijk Neukölln, waar grote Turkse en Arabische gemeenschappen wonen, nu een door de politie gecontroleerde wijk. Gepantserde busjes en gewapende oproerpolitie patrouilleren door de straten op zoek naar spontane steunbetuigingen aan de Palestijnen of symbolen van Palestijnse identiteit. Voetgangers worden op de stoep geduwd en aangevallen met pepperspray. Kinderen worden meedogenloos aangevallen en gearresteerd. Onder de gearresteerden bevinden zich bekende Syrische en Palestijnse activisten.
Palestijnse vlaggen en keffiyeh zijn verboden op scholen. Hoewel het bezit van deze voorwerpen in het openbaar wettelijk is toegestaan, leidt het tot politiegeweld en arrestaties. Eerder dit jaar gaven Berlijnse politieagenten voor de rechtbank toe dat ze hard waren opgetreden tegen burgers die "opvielen door het dragen van kleuren van de Palestijnse vlag of sjaals die geassocieerd worden met Palestijnse solidariteit" tijdens het neerslaan van protesten. Uit een grote hoeveelheid filmbeelden blijkt dat dit nog steeds het geval is en dat raciale vooroordelen een belangrijke rol spelen bij het aanklagen van verdachten.
Deze schendingen van burgerrechten veroorzaken nauwelijks verontwaardiging onder de culturele elites in Duitsland. Grote culturele instellingen hebben zichzelf het zwijgen opgelegd, alsof ze synchroon liepen, door toneelstukken over het conflict te schrappen en door persoonlijkheden die kritisch zouden kunnen zijn over de acties van Israël - of die gewoon zelf Palestijnen zijn - het recht te ontzeggen om te spreken. Deze vrijwillige zelfcensuur heeft een klimaat van angst, woede en stilte gecreëerd. Dit alles gebeurt onder het mom van het beschermen van Joden en het steunen van de staat Israël. Als Joden verwerpen wij dit geweld.
Als Joden verwerpen wij dit voorwendsel voor racistisch geweld en betuigen wij onze volledige solidariteit met onze Arabische, islamitische en vooral Palestijnse buren. Wij weigeren in bevooroordeelde angst te leven. Wat ons beangstigt is de heersende sfeer van racisme en vreemdelingenhaat in Duitsland, die hand in hand gaat met een obsessief en paternalistisch filosemitisme. Wij verwerpen in het bijzonder de gelijkstelling van antisemitisme met kritiek op de staat Israël.
Terwijl de meeste vormen van geweldloos verzet voor Gaza worden onderdrukt, vinden er ook antisemitische gewelddaden en intimidaties plaats: een molotovcocktail die naar een synagoge wordt gegooid; Davidsterren die op de deuren van Joodse huizen worden getekend. De beweegredenen voor deze niet te rechtvaardigen antisemitische misdaden en hun daders blijven onbekend.
Joden al een kwetsbare minderheid. Wat wel duidelijk is, is dat het Joden niet veiliger maakt wanneer Duitsland het recht ontzegt om publiekelijk te rouwen om de levens die verloren zijn gegaan in Gaza.
Joden zijn al een kwetsbare minderheid; sommige Israëli's melden dat ze bang zijn om Hebreeuws te spreken op straat. Demonstratieverboden en de gewelddadige handhaving ervan lokken geweld alleen maar uit en laten het escaleren.
We stellen aan de kaak dat de vermeende dreiging van dergelijke bijeenkomsten de werkelijke dreiging voor het Joodse leven in Duitsland, waar volgens de federale politie de "overweldigende meerderheid" van antisemitische misdrijven - ongeveer 84 procent - wordt gepleegd door Duitse extreemrechtse groeperingen, op grove wijze omkeert. De samenscholingsverboden worden verondersteld een poging te zijn om in het reine te komen met de Duitse geschiedenis, maar in plaats daarvan bestaat het gevaar dat deze geschiedenis zich juist herhaalt.
Een afwijkende mening is een voorwaarde voor elke vrije en democratische samenleving. Vrijheid, schreef Rosa Luxemburg, "is altijd vrijheid van meningsuiting". Wij vrezen dat met de huidige onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting, de atmosfeer in Duitsland gevaarlijker is geworden - voor zowel Joden als Moslims - dan ooit tevoren in de recente geschiedenis van het land. Wij veroordelen deze daden die in onze naam zijn gepleegd.
We roepen Duitsland op om zich te houden aan zijn eigen verplichtingen met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting en het recht van vergadering, zoals vastgelegd in de Basiswet, die als volgt begint: "De menselijke waardigheid is onschendbaar. Het is de plicht van elk staatsgezag om deze te respecteren en te beschermen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten