dinsdag 17 oktober 2023

Ben ik een antisemiet geworden?

 

Israëliërs zijn een volk van Farizeeërs. Toen de Britten de onvergeeflijke fout begingen land dat werd bewoond door 700.000 Palestijnen, aan de joden te geven, begonnen de joden met het verdrijven van de Palestijnen. De belofte van een God steekt nu de wereld in brand. Hoe kunnen uitgerekend de joden zo onverschillig staan tegenover het lot van de Palestijnen? Nu al decennialang, tenminste sinds 1967? Hoe kunnen uitgerekend de joden de Palestijnen zelfs van de Westoever verjagen door etnische zuivering daar uit te voeren en toe te staan? Door hun, merendeels zeer jonge, “kolonisten”! Ik verwijs hier naar de reportage van Rob Vreeken in de Volkskrant van 15 oktober 2023.

Waar is hun God die hen dat land beloofde? Die kijkt oogluikend en instemmend toe? Wat denken die rabbi’s en die haredim, die hun Thora zo goed bestuderen en van buiten kennen? Wat zeggen hun apocriefe geschriften? Dit mag allemaal? Ik loop deze dagen in NYC, logeer in Brooklyn en ik merk aan mijzelf dat ik me mateloos stoor en erger aan al die joden die ik hier zie, met hun hoed en pijpenkrullen en vrijwel altijd hun smart phone aan het oor. Met hun stevige tred die vooral lijkt uit te drukken dat zij de waarheid bezitten, weten hoe de wereld in elkaar steekt, wat van hen is en niet van een Palestijn. Geen vrouw in hun verre omgeving te bekennen. Wat lazen ze vandaag in hun Thora?

Voel ik mij langzamerhand een antisemiet worden? Wat een afschuwelijke gedachte! Maar als dat zo is, heeft dat niets van doen met: “heeft Hitler toch gelijk gehad”! Integendeel, verre van dat. Ik zie een Joods volk steeds onverdraagzamer worden, hun land omvormen naar een theocratie waarin geen ruimte is voor andersdenkenden en al helemaal niet voor Palestijnen. 

Waar zijn de weldenkende joden gebleven? Ze gingen met tienduizenden wekenlang de straat op om te protesteren tegen hun leider die zijn stinkende best doet om de democratie in hun land definitief ten grave te dragen en de rechterlijke macht ondergeschikt te maken aan de politieke waan van de dag. Democratie bestaat bij de gratie van de trias politica en een vrije, onafhankelijke pers. Netanyahu moet er niets van hebben. En dan heb ik het nog niet eens over de rechtszaken die tegen hem lopen wegens vriendjespolitiek, zelfverrijking en corruptie. Waar zijn al die weldenkende joden gebleven nu hun land in oorlog is met Hamas? Zal iedereen zich nu alsnog verenigen achter hun ‘Bibi’? Geven ook de weldenkende joden dan helemaal niets om het lot van de Palestijnen?

Hamas begon met beestachtige slachtpartijen in een kibboets en bij een dansfestijn. Daden van pervers geweld die alleen maar kunnen worden aangemerkt als misdaden tegen de menselijkheid en in die zin moet Hamas hiervoor vervolgd worden. Wie heeft deze afschuwelijke strategie bedacht? Is het Mohammed Deif met zijn medestrijders of is het op de achtergrond Iran dat aan de touwtjes trekt en nog een rekening te vereffenen heeft voor de dodelijke aanslag op hun lievelingsgeneraal Suleiman? We hebben overigens, u weet dat, het internationaal Strafhof in Den Haag, bij uitstek toegerust om misdaden als die van Hamas te onderzoeken. Maar weet u wel dat Israël dit gerechtshof niet erkent? Waarom zou dat zijn? Netanyahu betichtte het hof al vaker van antisemitisme, dat is onderhand een standaardreactie als Israëli's kritiek krijgen. En ook daar horen we Harari of Grossman niet over, zegslieden die ik verderop nog aan zal halen.

Nee, hoezeer ik de beestachtige slachtpartijen door Hamas ook veracht en veroordeel, hun oorlog tegen Israël kan en wil ik niet veroordelen. Hier geldt voor Israël: what you reap is what you sow. Omdat niemand uit de internationale gemeenschap een weg uit dit afschuwelijke conflict weet worden de Palestijnen nu al vijftig jaar verdrukt, onderdrukt, etnisch gezuiverd, van huis en haard beroofd, weggepest en weggejaagd, volkomen rechteloos gemaakt. De meeste Palestijnen hebben enkel oorlog en bezetting gekend, nog nooit vrede ervaren. Is het gek dat hier jongeren opstaan die uiteindelijk niet anders kunnen dan de ideologie van geweld omarmen? De Israëliërs, en zijzelf hebben zich verengd tot ‘de joden’, zijn absoluut niet geïnteresseerd in een dialoog met de Palestijnen. Het zijn de joden die de tweestatenoplossing hebben gesaboteerd. Ik vraag het nog een keer: waar zijn de weldenkende joden gebleven?

In een artikel in de Volkskrant van 13 oktober 2023 schrijft Harari dat er maar één dader is, Hamas! De vermaarde en ook door mij bewonderde schrijver meent dat alles wat Israël de Palestijnen heeft aangedaan geen enkele rechtvaardiging inhoudt voor de daden van Hamas. Dan ben ik eigenlijk uitgepraat. Hij stelt dat het Israëlische populisme van Netanyahu de oorzaak van de huidige malaise is maar hij gaat geheel voorbij aan de houding van Israël tegenover de Palestijnen van 1967 tot 2020! Hij rept met geen woord over de illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever maar eist wel van mij dat ik Hamas veroordeel. Als zelfs een intellectueel als Yuval Harari tot zulke onvoorstelbare versimpelingen van de werkelijkheid besluit, hoe erg is het dan gesteld met de Joodse gemeenschap? Met de weldenkende joden?

 

Ik lees David Grossman in zijn artikel van 15 oktober, eveneens in de Volkskrant. Ook hij neemt in niet mis te verstane woorden afstand van de Netanyahu-kliek maar verklaart meteen daarop dat de afschuwelijke ramp van de afgelopen week niet door Israël is veroorzaakt. En ik ben dan prompt de weg kwijt. Hoe kan hij dit schrijven? Grossman meent dat er in de hiërarchie van het kwaad een gradatie in geweld bestaat en dat de wandaden van Hamas erger zijn dan de bezetting door Israël. Maar vul nu eens in wat die bezetting betekent voor die miljoenen Palestijnen en erken dan ook aan welke misdaden Israël zich nog meer schuldig maakt jegens dit volk. Laten we dan nog eens praten over die ‘gradatie in geweld’. Voor het overige kan ik mij geheel vinden in de analyse van Grossman die verwacht dat Israël na ‘oktober 2023’ veel rechtser, militanter en racistischer zal zijn. Het Palestijnse volk is daarmee wel ten dode opgeschreven. Maar opnieuw vraag ik u: waar is de weldenkende jood gebleven?

Het zijn juist dit soort overwegingen waardoor ik me met schrik afvraag of ik een antisemiet aan het worden ben! Maar dan realiseer ik me dat ik geen antisemiet ben; of kan zijn. De kern van het antisemitisme is racisme en ik heb helemaal niets met enige vorm van racisme. Maar ik verzet me tegen allen die het joodse geloof aanhangen, die menen dat Palestina hen toekomt omdat hun god dat beloofd zou hebben (maar hoe zit het dan met al die seculiere joden?) en zich niets wensen aan te trekken van het lot van de Palestijnen. Uiteindelijk lees ik ook bij Grossman niet dat hij de Palestijnen wil respecteren, recht op eigen land wil gunnen. Wat zegt zijn god hierover? En opnieuw vraag ik, nu voor de laatste keer: waar is de weldenkende jood gebleven?

Geen opmerkingen: