maandag 28 januari 2013

De lange weg naar een referendum


Ook wij eisen een referendum! Dat schrijven Thierry Baudet, René Cuperus, Ewald Engelen, Arjo Klamer, Piet Moerman, Ad Verbrugge, Twan Tak en Tom Zwart in de NRC. En zij schrijven letterlijk: "De vraag moet luiden: wilt u onderdeel worden van een Europese politieke unie, zoals in het voorstel van Barosso en Van Rompuy?"
Ja, dat is nog eens een fraaie volksraadpleging. Neem in je vraagstelling twee namen op die zich niet in een al te grote populariteit mogen verheugen en de uitslag staat van te voren al vast. Je hoeft dan je pijlen alleen nog maar op deze twee personen te richten en je krijgt het resultaat dat je beoogt.

Nu zijn opeens de open grenzen een probleem, de euro wordt rampzalig genoemd en het Europa project wordt - we zien dat wel vaker - prompt technocratisch en elitair genoemd. Men hekelt de overheveling van bevoegdheden maar men vergeet erbij te vermelden dat er geen enkele maatregel wordt genomen zonder dat de regeringsleiders hiermee hebben ingestemd.
Als politici helder maken waar ze staan in dit soort complexe zaken, dan hebben wij meer dan voldoende volksraadplegingen om de burger te vragen wat hij of zij ervan vindt. Bij de laatste verkiezingen maakte Wilders Europa tot speerpunt van zijn campagne; zijn beweging ging hard onderuit. Ofwel: de kiezer heeft gesproken. Boze tongen beweren dat die laatste verkiezingen niet over Europa gingen maar hen zou ik willen aanraden de diverse verkiezingsdebatten nog eens terug te zien.

Samsom maakte een fout door te verklaren dat hij een referendum met vertrouwen tegemoet zou zien. Dat kan je alleen zeggen als je ook daadwerkelijk van plan bent zo'n referendum te gaan organiseren. Terecht nodigde Wilders hem uit zich achter diens initiatief tot een referendum te scharen maar toen moest de PvdA leider prompt een terugtrekkende beweging maken. Dat krijgt hij nog vaak op zijn brood, wacht maar af.

En ook onze premier doet weer flink en geeft Cameron grotendeels gelijk en steunt diens oproep tot een fundamentele discussie over waar we met Europa heen moeten. En dat zegt de man die nu al jaren roept dat hij geen behoefte heeft aan ideologische vergezichten. Rutte wordt een lichtgewicht.

De negatieve beeldvorming omtrent Europa is vooral veroorzaakt door de politici zelf en net als Cameron bedrijven ze uitsluitend binnenlandse politiek als ze het over Europa hebben. Het komt hen dan verdomd goed uit als er onder de bevolking een negatieve trend valt waar te nemen. Door in die omstandigheden akkoord te gaan met een referendum, kan de politicus als Pontius Pilatus zijn handen altijd in onschuld wassen. Hij deed slechts wat het volk van hem verlangde.

Nee, geef mij dan maar politici als Barosso, Van Rompuy, Verhofstadt en Cohn-Bendit. Zij zijn helder over de weg die ze willen bewandelen. Ik vind het merkwaardig dat mensen als Ewald Engelen en Arjo Klamer zich nu achter een referendum scharen. Maar 't is niet anders. Het zou mij niet verbazen als ook wij tezijnertijd in een referendum over Europa gaan beslissen. Een referendum is het brevet van onvermogen, het bewijs van lafheid voor politici.

Geen opmerkingen: