Op 28 december schreef Thierry Baudet zijn laatste column voor de NRC. Dat vervult mij met vreugde. Ook deze laatste column is weer een sterk staaltje van ongenuanceerd conservatief denken. Nu leunt hij zwaar op een andere aartsconservatief, Roger Scruton. Maar die mag van mij wel conservatief zijn, want die is veel ouder. Maar hoe een jong, net afgestudeerd academicus, zo aarstsconservatief kan zijn als Baudet, is mij een raadsel. Ergens is er in zijn opvoeding en opleiding iets goed verkeerd gegaan.
Baudet gaat tekeer tegen wat hij, in navolging van Scruton, oikofobie noemt: afkeer van het eigene. Een afkeer die zich vooral zou uiten in kunst en architectuur en die hij verklaart uit multiculturalisme en Europa. Hij zegt aan het einde van zijn column wel dat hij niet weet hoe hij deze oikofobie moet verklaren maar impliciet heeft hij het antwoord dan al lang gegeven.
Het probleem is dat Baudet nooit geleerd heeft zich een eigen mening te vormen, nooit geleerd heeft na te denken. Had hij zich die vaardigheden wel eigen gemaakt dan had hij begrepen dat je niet alles wat nieuw is mooi hoeft te vinden, hoeft te appreciëren.
Een tv-programma dat je niet bevalt zet je uit, een boek dat je niet bekoort leg je terzijde, aan een schilderij dat je niets doet loop je voorbij, bij een gebouw dat je lelijk vindt versnel je je pas in een andere richting. Natuurlijk, je kunt op zoek gaan naar onderliggende structuren maar doe dat dan op basis van serieus onderzoek. Beperk je dan niet tot een flauw politiek en ideologisch meninkje.
En sluit dan niet je ogen voor het feit dat er wel degelijk nog componisten zijn die tonale muziek creëren, dat er wel degelijk figuratieve schilders zijn, dat er wel degelijk architecten zijn die tot de verbeelding sprekende gebouwen ontwerpen en dat al deze kunstenaars bepaald niet zijn verbannen naar de marge waar de kennelijk heersende elite die erop uit is vooral lieden als Baudet te mishagen zich niet zou vertonen.
Natuurlijk mag Baudet vinden en schrijven wat hij wil, maar zijn geschrijf ontsteeg nimmer het niveau van een studentenblaadje. Jammer dat de door mij zo gewaardeerde NRC hem een podium op hoger niveau bood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten