Het ligt dus allemaal aan de andere partijen in de Tweede Kamer en vooral aan de media, met name de linkse. En in PVV-kringen spreekt men zelfs van staatsmedia, die we - op de RVD na - overigens niet hebben in ons land.
Die andere partijen in de Tweede Kamer willen een debat over het optreden van Wilders op de avond van de verkiezingen. De PVV onttrekt zich aan dit debat en verzuimt zo haar parlementaire en democratische plicht.
Toen ik eerder melding maakte van een cordon sanitaire, ging het mij vooral om het samen met de PVV in een regeringscoalitie opereren. Gelukkig ziet het er nu naar uit dat geen enkele partij daar aan zou willen beginnen. Dat is ook niet uit te leggen aan de achterban. Maar we zullen zien wat die uitspraken nog waard zijn bij de volgende parlementsverkiezingen.
Voor het overige verstandige taal van Pechtold die de hoop blijft koesteren dat hij de PVV-kiezers ervan kan overtuigen dat Wilders hen op het verkeerde pad leidt. IJdele hoop, vrees ik. Maar ik ben het wel eens met zijn strategie: keer je niet af van de PVV-stemmers, blijf gezamenlijk opereren waar dat politiek gezien wenselijk is en blijf je verzetten tegen het haat zaaien van Wilders.
Naar verluidt was Wilders woedend toen Groen Links het debat over zijn schandelijke vertoning aanvroeg. In de Volkskrant lees ik dat hij sprak van "ophitsen", "haat zaaien" en "De PVV wordt op de slachtbank gelegd".
De strategie van Wilders is even simpel als (tot nog toe) effectief: houd vast aan je standpunt, al valt iedereen over je heen en als je ter verantwoording wordt geroepen zoek je meteen de rol van het slachtoffer, waarbij het heel handig is primair de media de schuld van alle commotie te geven.
Maar de essentie is de volgende: waar iedereen zijn best blijft doen om zich niet geheel te vervreemden van de PVV-kiezer en de samenwerking in het parlement niet te schuwen (alleen de PvdA staat nog op het standpunt de PVV geheel te willen isoleren), blinkt Wilders juist uit in een ongekende, bijna pathologische minachting voor zijn collega-politici in de Tweede Kamer en voor het electoraat dat zij vertegenwoordigen.
Overigens blijf ik erbij dat het cordon sanitaire in België wel degelijk vruchtbare resultaten heeft opgeleverd. Het Vlaams Belang is nog steeds aanwezig in het publieke debat maar is totaal gemarginaliseerd. Tegelijkertijd lijkt er geen aanleiding te bestaan voor de vrees dat de stem van de potentiële Vlaams Belang-stemmer niet zou worden gehoord. Die stemmer heeft zijn weg naar andere partijen wel degelijk gevonden. Nu kent België een opkomstplicht bij verkiezingen maar ik heb niet begrepen dat het aantal blanco of foutieve stemmen significant is toegenomen sinds het cordon sanitaire.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten