Het verdriet van België

Ik stoorde me aan de Hollandse arrogantie die doorklinkt in de bezweringen dat wij onze zaakjes beter voor elkaar hebben dan onze zuiderburen. We vergeten daarbij gemakshalve dat de proof of the pudding is in the eating.

Je ziet maar, die schandelijke potentaat Erdogan hoeft een ambtsberichtje maar twee dagen op te houden en dan met een cryptische vermelding alsnog door te sturen en voor je het weet gaan er ook bij ons bommen af. Want zoveel is wel duidelijk: de domste terrorist slaagt erin in deze postmoderne wereld van high tech intelligence onder de radar te blijven. En je kunt hectoliters levensgevaarlijk spul aanslepen zonder dat er ook maar bij iemand een lampje gaat branden. En als er al een lampje gaat branden, blijkt er niemand te zijn die je serieus wil nemen.

Maar terug naar die Belgen. Het is nogal sneu te beweren dat wij het beter voor elkaar hebben dan zij. Ik snap nog steeds niet waarop die bravoure gebaseerd is maar het zou toch wel heel erg treurig zijn wanneer wij er niet in zouden slagen hen in doeltreffendheid tenminste te evenaren zoniet te overtreffen. Maar zoals gezegd: quod erat demonstrandum!

Ik ben blij dat ik geen Belg ben. Want je zult maar meemaken dat twee ministers terecht hun ontslag aanbieden na een afschuwelijke ramp die vervolgens op verzoek van de premier (die heeft kennelijk liever geen lieden om zich heen die hem naar de kroon kunnen steken) blijven zitten. En nog geen dag later komt een van hen, de minister van binnenlandse zaken met zijn persoonlijke analyse - hij heeft er diep over nagedacht - dat het niet de regering, niet de organisatie, niet de structuur, niet het beleid, niet de politiek zijn die de ramp hebben veroorzaakt maar slechts één blunderende medewerker.

Wanneer een minister de onbeschaamdheid heeft met zo'n analyse te komen dan weet je: wegwezen hier, het wordt hier nooit meer veilig. Zelden zag ik zo'n staaltje van incompetentie en ik betreur de Belgen dat ze het met zo'n regering moeten doen. Maar goed, het zijn de slaven die de Maharadja kiezen zullen we maar denken.

We wachten nog een jaartje en dan emigreer ik graag naar dat verdrietige België, niet als fiscaal vluchteling maar omdat dan hier de boel is overgenomen door Wilders, Roos, van Castricum en Baudet. Het verdriet van België?