Bojo pleegt verraad

Er zijn drie politieke stromingen in het Verenigd Koninkrijk. De Liberal Democrats spelen nauwelijks enige rol, de Conservatives zijn de komende maanden bezig met leiderschapsverkiezingen en in Labour heeft het overgrote deel van de fractie het vertrouwen in Jeremy Corbyn opgezegd, die zich daar overigens niets van aantrekt en gewoon blijft zitten.

De man die de afgelopen maanden het gezicht van de Brexit-campagne was, Boris Johnson, dezelfde die de EU met Hitler vergeleek, die man stond te boek als de meest waarschijnlijke opvolger van David Cameron. En David Cameron was de prime minister die zijn uiterste best heeft gedaan om de EU zo veel mogelijk uit te hollen om vervolgens het blijfkamp aan te voeren zonder daarbij ooit de indruk te maken een echte Europeaan te zijn.

Maar terug naar Boris Johnson, ook wel Bojo genaamd. Wie zich zo nadrukkelijk aan een politieke boodschap verbindt, wekt verwachtingen. Niet zo deze Bojo. Vandaag heeft hij laten weten niet de juiste man te zijn om Cameron op te volgen. Dat mag misschien wel kloppen maar door deze weg te bewandelen pleegt hij verraad aan al diegenen die zijn raad hebben opgevolgd.

Kortom, in Engeland is de chaos nu compleet. Er lijkt niemand meer rond te lopen die over voldoende politieke geloofwaardigheid beschikt om de problemen van het Verenigd Koninkrijk het hoofd te bieden. Dat komt ervan wanneer je een referendum houdt over zo complexe materie, over een onderwerp waarvan niemand ooit kon voorspellen wat de gevolgen van een afwijzen zouden zijn. Niemand bij de Britten lijkt een plan te hebben. Het is even beschamend als gevaarlijk.

De wonderlijke wereld van Aboutaleb

Een tijdje terug riep ik hier Aboutaleb op om zich kandidaat te stellen voor het lijsttrekkerschap van de PvdA. Maar nu heeft hij laten weten niet mee te zullen doen aan lijsttrekkersverkiezingen.  Wat moeten we hier uit afleiden? Dat hij gevraagd wil worden?

Het lijkt er op en  dat is jammer, niet zo fraai ook, ben ik bang. Iemand van zijn statuur moet het lef hebben in het krijt te treden als de sociaaldemocratie hem na aan het hart ligt. Maar voorlopig heeft de Rotterdamse burgemeester andere plannen. Jammer, ik had het graag anders gezien.

Lullo's

In een beschamend artikel in de NRC van zaterdag 25 juni betogen Jort Kelder, de mentaal getroebleerde Thierry Baudet en ene Arno Wellens dat er een parlementair onderzoek naar de introductie van de Euro dient te komen.

Het is een artikel vol met beschuldigingen over vermeende onzorgvuldigheid, kuiperijen en openlijk bedrog door de vermeende elite van Nederland die je kunt vinden onder NRC-lezers, Trumphaters, Oekraine-referendum-afwijzers, Brexit-bashers of zoals de heren het zelf menen te kunnen verwoorden:

Een schokkend gebrek aan feitelijkheid domineert in het pro-EU kamp - en de regering, de deftige instituties, de hoogleraren, journalisten, commentatoren en politici aan deze zijde vallen voor ideologisch gemotiveerd wensdenken.

Beweringen die de heren het niet waardig achten nader te onderbouwen. Ze gaan er gemakshalve aan voorbij dat ze zelf nadrukkelijk onderdeel uitmaken van die vermeende elite. En ze verklaren zich en passant ook nog eens voorstander van een Nexit. Warmlopen voor een leuke positie in het Kabinet Wilders? Ik vermoed het toch zeker.

Een parlementair onderzoek naar de Euro is volstrekt onzinnig. Deze materie is enerzijds ongelooflijk complex en bepaald geen nationale gebeurtenis. Historici kunnen er hun tanden op stuk bijten maar te suggereren dat een parlementaire enquête klaarheid in deze materie zou kunnen brengen is te bespottelijk voor woorden.

Bovendien willen de heren graag bewezen zien dat we in de Euro gerommeld zijn en dat vooral het CPB onder aanvoering van grootmogol Coen Teulings de kwade genius in deze internationale samenzwering is. In een prachtig commentaar op het Nexit-wensdenken schrijft Joris Luyendijk in dezelfde NRC:

Een Nexit-referendum, mocht het er komen, zal zeker hoge ogen gooien want met inhakken op 'de elite' kom je altijd een eind. Zo is het stuk van Thierry Baudet. Jort kelder en Arno Wellens een schitterend voorbeeld van mensen uit de deftige elite die zich opwerpen als een alternatief voor die deftige elite. Dit is hetzelfde spelletje dat de upper middle class Brexiteers speelden. Het grote verschil is dat Nederland geen tabloids heeft die decennialang de bevolking hebben bewerkt met leugens over de EU, en voorpagina's over 'EU-verkrachters' en een 'Gebroken, stervend Europa'. De waarschuwingen van experts over de catastrofale risico's van Brexit werden in deze kranten niet alleen terzijde geschoven, maar leidden tot karaktermoord op die experts.

Die Arno Wellens ken ik niet maar Kelder en Baudet zijn we jaren geleden al tegengekomen, bij Jiskefet: lullo's zijn het, meer niet.

Brexit, Nexit, Wexit

Het was voorspelbaar en het gebeurde: Wilders roept op tot een referendum voor een Nexit. Terecht heeft de Kamer daar niet mee ingestemd. Hoe haal je het in je hoofd een Europees Project als de EU, waar alle partijen decennia lang over gediscussieerd en onderhandeld hebben, waar tientallen internationale vaak complexe verdragen aan ten grondslag liggen, een project dat langs democratische weg tot stand is gekomen omdat 28 landen daarvoor kozen, hoe haal je het in je hoofd zo'n project weg te willen laten stemmen door het volk in een simpel ja-nee-spelletje?

Dat doen alleen gevaarlijke politici en Wilders is er zo een. Maar net als Boris Johnson is hij uitsluitend uit op macht en hij deinst er niet voor terug zijn electoraat van alles op de mouw te spelden, zonder zich ook maar een nanoseconde bezig te houden met het waarheidsgehalte van zijn beweringen.

Hoe kun je een goed politicus zijn als je - meedeinend op een gunstige wind - bereid bent zogenaamd het volk te laten beslissen om uit de EU te stappen zonder dat je datzelfde volk ook maar bij benadering kunt schetsen wat het dan te wachten staat.

Voor de zoveelste keer bewijst Wilders een schreeuwer te zijn, een populist pur sang, een gevaarlijk politicus. Kijk naar wat de Britten nu overkomt: de kleinst denkbare meerderheid besluit uit de EU te stappen en negeert daarmee de wens van bijna vijftig procent van de bevolking en de wens van de overgrote meerderheid der Schotten om juist IN de EU te blijven. Democratie anno 2016 staat voor velen gelijk aan het recht van de kleinst denkbare meerderheid.

Farage en Johnson hebben een monster gecreëerd en de meest waanzinnige vooroordelen doen ontstaan en eindeloos veel leugens verkondigd. De Engelsen kozen voor OUT maar hun leiders hebben niet één plan waaruit blijkt dat ze zich daadwerkelijk hebben voorbereid op de consequenties van hun keuze. Johnson is al dagenlang onzichtbaar en kwam niet verder dan een schandalig misleidende column in een van de Britse kranten. Farage heeft al uitgesproken te rekenen op een voorkeursbehandeling van de Europese lidstaten. Ook dit kun je uittekenen en voorspellen. Wanneer de exit-onderhandelingen voor de Britten ongunstig uitpakken, ik zweer het u: ook daarvan zal de EU de schuld krijgen. Voorlopig leeft Engeland in chaos e dat is precies waar Wilders zijn kiezers naar toe leidt. Hij heeft alleen niet de ballen omdat hardop te zeggen.

Johnson, Farage en Wilders zijn gevaarlijke politici. Het laatste wat ze mogen krijgen is macht. Maar u weet het: het volk krijgt de politici die het verdient. Ik hoef u toch niet uit te leggen waar Wexit voor staat?

Erdoganistans recht

In 2014 vergeleek een Turkse man de toenmalige premier Erdogan met een figuur uit The Lord of the Rings, Gollum. Grappig en niet eens zo'n gekke gedachte, oordeelt u zelf maar. Maar dat schoot de latere president paljassultan Erdogan in het verkeerde keelgat.

De Turkse man, Rifat Cetin, werd vervolgd en veroordeeld door de Turkse rechter en op grond van dat oordeel: uit de ouderlijke macht gezet! Kijk, zo doen ze dat in Erdoganistan. Daarnaast werd Cetin ook nog eens tot een jaar voorwaardelijk met een proeftijd van vijf jaar veroordeeld. Deze moedige Turk gaat in beroep.

Ondertussen in de Achterhoek...

waar we enkele dagen in het buurtschap Meddo verbleven, boerderijcamping Poelhuis. Ik kan het u aanraden ook al zijn we er vrijwel weg geregend maar daar kan de Achterhoek niets aan doen. Vroeger zeiden ze weleens: in de Achterhoek zijn zoveel bomen waar je je aan op kunt hangen. Maar dat is zwartkijkerij natuurlijk. Die zwartkijkerij bewaarden we dit keer voor de Engelsen die zo nodig ons feestje moesten bederven. Spelbrekers zijn het.

Maar terug naar de Achterhoek. Het is er wat donker inderdaad en zompig ook maar wat echt overheerst is het groen. Er is geen groener streek dan de Achterhoek. Het is er prachtig en ook rustig en stil, het is per slot een uithoek van het land.

En wat opvalt is hoe netjes en schoon de boerenbedrijven er zijn. Je komt er geen rommelig erf tegen, de Achterhoeker heeft zijn zaakjes graag op orde, de tuintjes aangeharkt, het gras kort geschoren. En de hoofdstad van deze landstreek heet Winterswijk. U zult er niet vaak komen maar het is er goed toeven en zeer gezellig, wat je ook onder dat woord mag verstaan. We gaan zeker nog eens terug, als het wat minder nat is.

Een nieuwe werkelijkheid, geboren uit leugens

De Engelsen zijn gevallen voor de leugens van populistische politici. Zij zijn bereid een hoge prijs te betalen en zijn ook bereid de rekening van hun stemgedrag aan ons te presenteren. Thank you very much!

Nu breekt overal paniek uit, hier en daar wordt een beurs stil gelegd en de pond is met een noodgang gedaald nar het laagste punt sinds een jaar of dertig. We zullen zien wat de komende dagen ons brengen. Laten we hopen dat het gezond verstand zegeviert. Maar je moet je daar niet al te veel illusies over maken.

Wilders heeft al een Nexit-referendum geëist en er zullen er wel meer volgen in Europa. En dat verontrust me nog het meest. Het is nu nog 27 tegen 1 maar ik vrees dat dat niet lang zal duren. Het Europese project staat op springen omdat we er gezamenlijk niet in zijn geslaagd de migratiecrisis het hoofd te bieden. Wat we ons te weinig realiseren is dat dat een onoplosbaar probleem is.

Vermoedelijk wordt Boris Johnson de nieuwe prime minister en daarmee hijsen de Engelsen de grootste leugenaar op het schild. Ik hou van Engeland en de Engelsen en ik sta ervan te kijken hoezeer de leugens met hen aan de haal zijn gegaan. De populisten hebben een monster gecreëerd en noemden het EU. Het electoraat trapte erin.

Voor mij is dit een zwarte dag. Voor u ook, I presume?

Als vrienden uit elkaar

In een uitstekend artikel in de NRC van de langste dag van dit jaar bepleit Joris Luyendijk niet voor het eerst een amicable divorce van de Britten (althans de Engelsen, want de Schotten hebben meer verstand).

Hij schetst hoe in verschillende kringen wordt gedacht over de relatie tussen Engeland en Europa. En feitelijk is er niet veel veranderd sinds Churchill pleitte voor een sterk en verenigd Europa maar dan wel zonder het Angelsaksisch eiland dat zichzelf als wereldmacht beschouwde and continues to do so.

Luyendijk: "Een zeer aanzienlijk deel van de in Londen gevestigde media en politieke elite gebruikt een absurde en leugenachtige karikatuur van de EU om zich superieur te voelen aan de Europeanen, en om weg te dromen bij revanchistische fantasieën over 'Groot-Brittannië weer groot maken'- alsof het land enkel door toedoen van de EU niet langer een wereldmacht is".

Hij vreest dat de Engelsen met een minimale meerderheid zullen kiezen voor Remain maar dan begint de ellende pas echt. Zij zullen dan nog veel sterker dan voorheen dwars gaan liggen en steeds meer concessies eisen. Dat zou fnuikend zijn voor het realiseren van een beter Europa, een sterkere EU. En de nadruk dient daarbij te liggen op het verbeteren van de democratische structuren van de EU, aldus Luyendijk.

Want de EU is natuurlijk allesbehalve democratisch. Er dient een veel zwaardere rol te worden toegekend aan het Europees Parlement, zodat de Europese burger daadwerkelijk iets te kiezen heeft. In dat proces hebben we niets aan lidstaten die alleen aan de rem hangen en uitsluitend en alleen uit zijn op hen welgevallige concessies.  En hebben we niets aan lidstaten waar de publieke opinie wordt gegijzeld door eurofobe miljardairs zoals Rupert Murdoch.

Laten we verstandig zijn, aldus Luyendijk, en erkennen dat de Engelsen gewoon niet bij Europa willen horen. Dus ongeacht de uitslag van het referendum morgen nemen we afscheid van elkaar. Het zal nooit op die manier gebeuren maar hij heeft natuurlijk wel gelijk.

Ian Lawson

Vorig jaar bezochten wij de Outer Hebrides, ik berichtte daarover op dit blog in mei 2015. In Stornoway kocht ik From the land comes the cloth van de fotograaf Ian Lawson . Een werkelijk schitterend boek dat ik nu, na ruim een jaar, uit heb. Het lijvige boekwerk heeft hier al die tijd op de tafel gelegen en staande las ik de tekst en genoot ik van de foto's. Klik op de link hierboven en verwonder je over de waanzinnig mooie foto's van Lawson.

De meeste projecten van Lawson beslaan een langere periode. Voor From the land comes the cloth heeft hij meerdere jaren nodig gehad. Behalve fotograaf is hij ook een verdienstelijk schrijver, kort van stof maar met grote zeggingskracht, zoals zijn foto's zijn zijn woorden.

Komend voorjaar bezoeken we wederom het Lake District en ook daarover heeft Ian Lawson een schitterend boek samengesteld. Hier alvast enkele opnames uit dat boek. Te mooi om ze niet met u te delen.

Op vakantie in Erdoganistan?

                                            Önderoglu

De Turken willen visumvrij reizen in Europa maar daarvoor moeten ze eerst nog even afscheid nemen van hun antiterrorisme-wet. Op basis van die wet zijn zojuist drie Turkse journalisten gearresteerd die beschuldigd worden van  propaganda voor terrorisme.

                                           Nesin

De gearresteerden zijn Erol Önderoglu, Turkijedeskundige van Verslaggevers zonder Grenzen, Sbnem Korur Fincanci, voorzitter van de Turkse mensenrechtenorganisatie THV en de journalist Ahmet Aziz Nesin. Deze drie verzetten zich tegen de druk die de Turkse overheid uitoefent op het Koerdischgezinde dagblad Özgür Gündem. En dat legt de Turkse rechter op last van de sultan dan uit als steun aan terrorisme! Moedige mensen, deze drie! Laten we hen volgen en steunen, waar dat maar kan. Ben benieuwd wat DENK hiervan vindt, Silvana Simons voorop!

                                          Fincanci

Erdogan heeft al aangekondigd die Europese eis (wijzigen van de antiterrorismewet) naast zich neer te leggen, zoals deze paljassultan wel meer pleegt te negeren. Zo heeft hij inmiddels besloten zich niets aan te trekken van het massale verzet tegen de plannen het Gezi-park in Istanbul af te breken om er een historisch kazernecomplex te herbouwen. We moeten moed tonen, sprak hij onheilspellend, en dat historische gebouw in ere herstellen.

Wilt u echt nog vakantie vieren in dat land? Hoe het ook zij, ik mag toch hopen dat Europa voet bij stuk houdt en het visumvrij reizen voor de Turken van de agenda afvoert. Als de EU zwicht voor de Turken, dan moet ik mijn Europese droom misschien laten voor wat het was: een droom.

Netanyahu trouwens ook

Want die geeft voor een zesdaags bezoek aan New York € 535.000 uit, onder meer € 1.425 aan een kapper, € 1.550 aan een persoonlijke opmaker, € 18.000 aan het verwijderen en opslaan van meubilair uit zijn hotelkamer (?!) en € 55 voor een Hebreeuwse krant. En dan zijn de uitgaven van zijn echtgenote nog niet eens meegeteld.

Het is algemeen bekend dat Netanyahu uitsluitend gedijt in overdadige luxe maar het verbaast me dat zijn kiezers hem hierop niet keihard afrekenen. De reden is simpel: zolang Netanyahu maar zijn rabiate taal uit blijft slaan, de tweestatenoplossing af blijft wijzen en het nederzettingenbeleid geen strobreed in de weg legt, vergeven ze hem graag zijn ijdelheid en de daarmee gemoeide kosten.

Wrang wanneer je ziet onder welke condities gewone Palestijnen moeten leven op de steeds kleiner wordende Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Wat moet je er verder van zeggen?

DENK moet zich schamen

Misschien bent u het filmpje van DENK al tegengekomen. Het filmpje waarin ze de media ervan betichten hun eigen agenda te volgen als het om berichtgeving gaat. Een slim filmpje, ze spreken nergens een expliciete beschuldiging uit en komen natuurlijk vooral niet met voorbeelden. Maar ze waarschuwen hun achterban vooral niet te geloven wat de media beweren.

Een wel erg bizar verwijt van Turkse Nederlanders die kennelijk niet in staat zijn heel even met enige distantie stil te staan bij de persvrijheid in Erdoganistan. De pluriformiteit van de Nederlandse media is ongekend, er zijn maar weinig landen in de wereld waar je zo ruimhartig aan nieuwsgaring kunt doen als in ons land.

Dit zijn ernstige streken van de DENKers. Je kunt erom lachen maar dit is typerend voor de wijze waarop men in autocratische samenlevingen omgaat met een pluriforme pers. Elk welgevallig bericht is het gevolg van framing of samenzwering. Het is precies op basis van dit soort beschuldiging dat Erdogan elke journalist die hem niet zint vast laat zetten.

Bekijk het filmpje hier eens: DENK over de media en vraag u af hoe onschuldig dit is. Ik zeg u, dit is pas het begin. DENK moet zich schamen, Silvana Simons voorop.

Brexit toch een zegen?

In een interessant artikel in de NRC van 13 juni schrijft Marnix Amand, assistant professor of economics aan de Universiteit van Lausanne, dat een Brexit helemaal niet desastreus hoeft te zijn voor de EU. Het enige wat de lidstaten moeten doen is voorkomen dat de Britten wel de lusten maar niet de lasten van de EU in de schoot geworpen krijgen.

Daarvoor hoeven de lidstaten alleen maar vast te houden aan de Europese normen voor producten en diensten en de EU kan zelfs contributiegelden van de Britten verlangen. Amand meldt ons dat zowel de Noren als de Zwitsers vrijwillig bijdragen aan het Europese budget en zonder enige inspraak alle Europese normen overnemen. Ik wist dat niet en opmerkelijk is het zeker.

Terecht merkt hij voorts op dat we bij een Brexit meteen verlost zijn van het vervelendste jongetje van de klas dat zich de laatste jaren alleen maar verzet tegen gezamenlijke oplossingen. Een Brexit vervelend? Welnee, good riddance, zegt Amand. En eigenlijk heeft hij volkomen gelijk. Op de een of andere manier heeft bij de Britten de idee postgevat dat Brussel gelijk staat aan dictatuur. Iedere nuance is uit de discussie verdwenen en dat is zeer on-Brits. Boris Johnson vergiftigt de discussie helemaal door zelfs Hitler erbij te betrekken. Dat is opruiing in optima forma.

Maar we zullen zien hoe de lidstaten zich gaan opstellen. Houden ze zich aan de gedragslijn die Amand voorstelt of gaan ze toch voor het eigen succes? Als in de komende jaren in de meeste lidstaten de Eurosceptici het voor het zeggen krijgen, is het - vrees ik - gauw gedaan met die onderlinge solidariteit. Nog negen dagen en dan weten we wat de Britten besluiten. Ik maak me geen illusies meer.

Hoed u als politici over bloed beginnen

Wat de joden zijn voor arabieren, zijn de Koerden voor Erdogan. De dictator fulmineert dat Bondsdagleden die vóór de genocide-resolutie hebben gestemd "verdorven bloed" hebben en hij noemde hen een verlengstuk van de Koerdische terreurbeweging PKK.

Sterker nog, deze Turks-Duitse parlementariërs zouden volgens de paljassultan een bloedtest moeten ondergaan "want niemand bij wie het bloed van deze natie door de aderen vloeit, kan dit land beschuldigen van de zogenaamde volkerenmoord".

Inmiddels zijn deze Turks-Duitse parlementariërs met de dood bedreigd. Erdogan zet aan tot haat en geweld en zijn walgelijke retoriek draagt het kenmerk van een duistere ideologie, die van het fascisme. Hoed u als politici over bloed beginnen. De dood is dan nabij. Tegen alle weldenkende Turken zeg ik: jullie Erdogan is een fascist.

Sta niet langer toe dat hij jullie beliegt en bedriegt. Hij zal jullie meesleuren in een ongekend drama en er zullen net zoveel tranen als bloed vloeien. O beklagenswaardige Turken!

Aboutaleb, kom tot inkeer!

Aboutaleb wil niet in het krijt treden tegen Diederik Samsom omdat hij diens kandidatuur en positie altijd heeft ondersteund. Samsom reageert op de enig juiste manier en hij daagt Aboutaleb uit zich wel te mengen in de strijd om het lijsttrekkerschap van de PvdA. Hoe zwaarder de competitie, hoe onomstredener de uiteindelijke winnaar.

Ik bewonder Samsom vanwege diens consistentie en onverstoorbaarheid. Hij is niet gaan draaien onder invloed van bijvoorbeeld peilingen. Maar hij wordt natuurlijk wel te zeer vereenzelvigd met dit kabinet, dat het overigens - over de gehele periode bezien - bepaald niet slecht doet. Er zijn serieuze en onontkoombare hervormingen doorgevoerd en er is momenteel weer sprake van economische groei. Er valt natuurlijk het nodige aan te merken maar in het algemeen gesproken mogen we eigenlijk niet klagen.Wie zou het beter hebben gedaan?

Desondanks wijzen alle tekenen op een forse herschikking bij de komende verkiezingen en met name de PvdA dreigt daar het grote slachtoffer van te worden. Dat zou een slechte zaak zijn. Omwille van de binnenlandse verhoudingen is een sterke sociaaldemocratische flank in het parlement van groot belang.

Het beste wat de PvdA kan overkomen is een interne verkiezingsstrijd tussen Samsom, Asscher en Aboutaleb. Dan is er daadwerkelijk iets te kiezen, het gaat om drie zwaargewichten. En Aboutaleb zou wel eens een ongekend sterke stemmenmagneet voor de sociaaldemocraten kunnen zijn, die als geen ander weerwoord kan bieden aan Wilders. Een man die mensen verbindt in plaats van ze tegen elkaar uit te spelen.

In een uitstekend artikel in de Volkskrant merkt Bas Heijne op dat Wilders opstand voorspelt als hij volgend jaar niet mag regeren maar Heijne stelt daar tegenover dat hetzelfde zal gebeuren als Wilders premier van Nederland wordt. Dat laatste moet inderdaad voorkomen worden en met Aboutaleb als partijvoorzitter en lijsttrekker van de PvdA zou dat maar zo kunnen lukken.

Dus Ahmed Aboutaleb, keer terug op je schreden en doe je democratische plicht: stel je beschikbaar voor het voorzitterschap van de PvdA. Hoe geweldig zou het niet zijn wanneer een Marokkaanse Nederlander ons gaat leren samen op te trekken en elkaar te verdragen en respecteren.

Bij banken zitten de echte criminelen

De zes grote banken in ons land ( Deutsche Bank, ING, SNS, van Lanschot, Rabo en ABN Amro) hebben destijds ruim achttienduizend rentederivaten - de zogeheten renteswaps - verkocht aan meer dan veertienduizend mkb-bedrijven. De banken vertelden er niet bij dat deze producten bij dalende rentes levensgevaarlijk waren.

We weten wat er gebeurde: de rentes daalden en de MKB bedrijven kregen peperdure rekeningen door de banken gepresenteerd. Toen bekend werd dat de banken het bedrijfsleven gewoon hadden misleid deed de politiek een beroep op het zelfreinigend vermogen van de sector. Dat bleek een vergeefs appel, de banken bleken niet bereid zelf een oplossing aan te reiken.

Daarop stelde de minister van financiën een  derivatencommissie in en sprak met de banken af dat zij zich zouden neerleggen bij de uitspraak van dit bemiddelingsorgaan. De commissie heeft nu voorgesteld dat álle klanten die renteswaps van banken hebben gekocht in aanmerking komen voor compensatie. Daar gaan de banken nu echter niet mee akkoord: zij vinden de maatregel juridisch betwistbaar en te kostbaar.

Binnenkort komt de commissie met haar eindadvies. We zullen zien wat er gebeurt. Maar duidelijk is wel dat de banken er wederom blijk van geven geen enkel gevoel te hebben voor een groot maatschappelijk onbehagen ten aanzien van de rol die zij vervullen. Zorgplicht kennen de banken allang niet meer, als ze de gelegenheid krijgen bedriegen en misleiden ze hun klanten, nu de rentes voorlopig structureel laag staan verzaken zij collectief hun maatschappelijke en economische functie en nog steeds - in weerwil van grote financiële crises - zorgen ze eerst en vooral voor hun eigen portemonnee, vooral voor die van hun bestuurders. Het populaire beeld dat er bij banken voorsal graaiers zitten is helaas onweerlegbaar bewezen.

Nachtbrakers

Een weekend met vrienden uit Minnesota in Amsterdam doorgebracht. Mingle with the natives betekent daar je als toerist onder de toeristen begeven. Amsterdam is natuurlijk een prachtige en bruisende stad maar voor je plezier ga je er nauwelijks nog heen. De druk van het toerisme wordt wel heel erg groot.

Toch hebben we het er zeer naar ons zin gehad, dankzij onze vrienden, heerlijk weer en een uitstekende b&b. En natuurlijk ontbrak het Rijksmuseum niet op het lijstje, evenmin als een rondvaart. Het Rijks is en blijft een verbluffend mooi museum met een schitterende kunstverzameling. Niet al te vol dit keer maar na ruim tweeeneenhalf uur slenteren is het wel genoeg geweest.

We brachten een bezoek aan het Westerpark en aan de Amsterdamse haven en dan zie je plots een Amsterdam waar de gemiddelde toerist wegblijft. Het is er heerlijk toeven, ik kan het u aanraden. Aan de Haparandadam bezochten we 's avonds het voormalig REM eiland waar nu een alleszins redelijk restaurant in is gevestigd. De omgeving is er schitterend en wijds, het voormalig booreiland heeft natuurlijk een mooie geschiedenis die iedereen van mijn leeftijd zich zal herinneren en zoals gezegd, we hebben er heerlijk gegeten in een zeer aangename sfeer.

Wij sliepen op de bovenste etage van een uitstekende b&b aan de Singel met een dakterras. Dat had slechts één nadeel. 's Nachts dringen alle geluiden van de straat wel heel gemakkelijk door tot de daken van de omliggende huizen. Het geroezemoes van op straat pratend en drinkend publiek is geen enkel probleem, net zo min als het geluid van de trams hinderlijk is. Auto's hoor je er nauwelijks en nachtelijke sirenes horen bij een grote stad.

Maar wat nooit went is geluid van publiek dat duidelijk teveel te drinken heeft gekregen en dat tot het ochtendgloren door de stad loopt te roepen en schreeuwen. Mensen die niets toevoegen aan de samenleving en om een of andere reden denken dat ze het recht hebben de nachtrust van hele huizenblokken te verstoren. Onze A'damse vrienden zeiden dat inmiddels niet meer te horen maar mij maakt dit gedrag zeer agressief. Voor geen goud zou ik in Amsterdam willen wonen, hoe aangenaam dit weekend - op de nachtbrakers na - ook was.

Op de volgende link zijn de overige foto's van Amsterdam te bezien: A'dam juni 2016

De onafhankelijke toezichthouder

We lezen de laatste tijd steeds vaker dat commissarissen bij grote bedrijven menen dat hu salaris omhoog moet. Hun taken zouden steeds complexer en omvangrijker worden. Zoals u weet houdt een commissaris toezicht op het bedrijf waaraan hij verbonden is. En dat toezicht moet - dat spreekt vanzelf - zo onafhankelijk mogelijk zijn.

Er is een commissie-Van Manen actief die nu met voorstellen komt om commissarissen ook in aandelen en opties te betalen. Bovendien blijkt uit onderzoek van de Volkskrant dat steeds meer commissarissen daadwerkelijk aandelen verwerven in bedrijven waar zij geacht worden toezicht te houden.

Topcommissaris Jeroen van der Veer (voormalig Shell-topman) ziet geen problemen, zolang de commissarissen maar niet actief gaan handelen in aandelen. Maar van der Veer moet maar eens uitleggen hoe een commissaris onafhankelijk toezicht kan houden op een bedrijf waar hij zelf een aandelenportefeuille van heeft. Moet ik echt geloven dat het toezicht van een aandelen bezittende commissaris vooral sustainable and good governance ten goede komt in plaats van de waarde van zijn eigen aandelenportefeuille? Moet ik dat echt geloven?

Ooit van moraal of beroepsethiek gehoord Jeroen?

Erdogan & Silvana

Er is tenminste een tevreden man in Turkije en hij heet - u raadt het al - Erdogan. Hij heeft de wet ondertekend waarmee de immuniteit van Turkse parlementsleden wordt opgeheven. Deze wet is vooral bedoeld voor de Koerdische HDP. Hiermee heeft Erdogan de oppositie in het parlement volledig uitgeschakeld. De Turken moeten zich schamen als ze beweren in een democratie te leven.

Wat zou Silvana Simons hier van vinden?

Er wordt weer eens een ambassadeur op het matje geroepen...

...en natuurlijk speelt dit tafereel zich af in Ankara. En wederom betreft het de Duitse ambassadeur want de Duitsers hebben de euvele moed gehad een resolutie in het parlement aan te nemen waarmee de moord van honderdduizenden Armeniërs ten tijde van de eerste Wereldoorlog wordt gekenschetst als volkerenmoord.

Daar kunnen de Turken niet tegen, Erdogan voorop, dat laat zich raden. Dat op het matje roepen van de ambassadeur wordt een lege huls in een onbruikbaar wapen. Erdogan maakt er te pas en te onpas gebruik van en dat komt de effectiviteit van zijn handelen bepaald niet ten goede. Nog bonter maakt het de kersverse Turkse premier, Binaldi Yildirim, zelfverklaard hagiograaf van Erdogan. Hij spreekt van 'de racistische Armeense lobby' en hij beschuldigt de Duitsers ervan hun eigen oorlogsverleden af te willen sluiten door de geschiedenis van andere volken te bezoedelen.

Het is en blijft een lastige zaak. In het Westen lijkt er consensus te bestaan over de kwalificatie genocide maar er zijn ook gerespecteerde historici die erop wijzen dat er simpelweg te weinig of geen bewijzen zijn voor een systematische en planmatige moord op honderdduizenden Armeniërs. Wie er wat meer over wil weten kan terecht oop de volgende links: De Armeense volkerenmoord nog eens uitgelegd en Volkerenmoord of "kwestie". En wie er echt voor wil gaan zitten gaat hier eens kijken: De "vergeten"genocide

Dat die Turken niet zo blij zijn met internationale erkenning van genocide door de Turken op Armeniërs is natuurlijk niet zo vreemd. Maar ze hebben ook geen enkele belangstelling om zelf op zoek te gaan naar de vermoedelijke werkelijkheid en waarheid in deze kwestie.

Stel nu dat een of ander land tot de slotsom komt dat Nederland destijds genocide heeft gepleegd in Indonesië. Mij lijkt dat nog niet zo'n idiote bewering. Waar de Turken spreken van "de Armeense kwestie" hadden wij Hollanders het over "politionele acties". Er zouden beslist Nederlanders zijn die niet van zo'n kwalificatie gediend zijn maar het laatste wat je doet is er al te veel aandacht aan besteden. Laat staan ambassadeurs terug of op het matje roepen.

Maar ja, dat is het nieuwe zelfbewustzijn dat Erdogan uit wil stralen. Hij leest iedereen de les, sleept de halve wereld voor de rechter en zet de andere helft onder druk. Maar dat neemt niet weg dat het Duitse parlement het recht heeft een oordeel te vellen over een belangwekkende kwestie uit het verleden. Zeker wanneer men bedenkt dat de Duitse keizer destijds het Ottomaanse Rijk politieke en militaire steun verleende.

Het moet maar eens afgelopen zijn met die lange Turkse tenen. Maar ik vrees dat zij hun nationale trots blijven koesteren, ook tegen de verdrukking in. Er zal, zo lang na dato, nog bloed vloeien uit deze "kwestie".