De jongste film van Ruben Östlund (1974) maker van vele films die ik overigens niet zag, Triangle of sadness is een hyperbool, alles is lekker vet aangezet en vlot verteld, ofschoon de film ruim tweëneenhalf uur duurt.Sommige scenes hadden wel wat korter gekund. Een mannelijk model en een vrouwelijke influencer hebben een relatie en doen moeilijk over geld. Dankzij haar activiteiten als influencer mogen ze gratis mee op een cruise met een super-de-luxe jacht met een aantal dure gasten die geld teveel hebben.
Door zwaar weer en piraten belandt een deel van de crew en de passagiers op een onbewoond (?) eiland en dan worden enkele rollen omgedraaid. De meeste passagiers zijn niet toegerust om zich onder spartaanse condities te kunnen handhaven. Tijdens het dieptepunt van de reis en het hoogtepunt van de film wisselen de voortdurend stomdronken kapitein (laat het schmieren maar aan Woody Harrelson over) allerlei oneliners van Marx en Engels en aanverwanten om nog maar eens te benadrukken dat wie het kapitaal vertegenwoordigt gewoon niet deugt.
Ik heb me kostelijk vermaakt met deze film, dat gaat u ook vast doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten