Israël dreigt

In de NRC van 29 november is te lezen welke dreigementen Israël heeft geuit in het geval de VN-aanvraag van de Palestijnen wordt - en inmiddels is - gehonoreerd. Israël dreigt eerdere afspraken met de Palestijnen te annuleren, meer nederzettingen te gaan bouwen, annexatie van nederzettingenblokken en zelfs het afzetten van Abbas. De Israëlische minister van buitenlandse zaken Lieberman heeft het afzetten van Abbas zelfs als enige optie betiteld.

Natuurlijk, dit soort verbaal geweld hoort allemaal thuis in het diplomatieke steekspel maar het is zonneklaar dat onder dit gesternte op zijn best een gewapende vrede mogelijk is. De nieuwe status van de Palestijnen houdt in ieder geval de weg naar een diplomatieke en politieke oplossing va het conflict open. Bovendien kan Abbas wel een succes gebruiken in de polemiek met Hamas en in het gevecht om een eigen staat voor de Palestijnen.

In dezelfde krant een oproep van Jimmy Carter en Gro Harlem Brundtland om de aanvraag van de Palestijnen toch vooral te ondersteunen. Dat laatste is in ieder geval in voldoende mate gelukt met 138 voorstemmen, 41 onthoudingen en 9 tegenstemmen. 'Voldoende draagvlak' lijkt mij een onweerlegbare slotsom.

Foto: EPA/Volkskrant Feest vierende Palestijnen 29 november 2012

De perverse redenaties van het CIDI

Ester Voet van het CIDI stelt in de Volkskrant van vandaag dat het een enorme fout van de VN zou zijn wanneer het verzoek van Abbas om een bijzondere status van Palestina wordt ingewilligd. Zij onderbouwt deze mening met drie argumenten: de Palestijnen hebben geen vast omlijnd gebied, tijdens onderhandelingen mag niet worden getornd aan de status van het gebied en er is geen sprake van een eenduidige regering.

Het laatste argument is de facto juist - Hamas betwist nu eenmaal de politiek van Fatah en Abbas - maar is formeel onjuist. Er is een democratisch gekozen Palestijnse regering en Abbas is de wettige president.

Het tweede argument is pervers te noemen: Israël hoeft er door de bezettingspolitiek alleen maar voor te zorgen dat het gebied van de Palestijnen nooit vastomlijnd raakt en zo behouden de Palestijnen hun status als paria's van het Midden Oosten.

Het derde argument van Voet is nog veel ernstiger: door de wereldwijd afgewezen en deels op basis van eigen wetgeving illegale nederzettingenpolitiek, doet Israël niets anders dan wijzigingen aanbrengen in grenzen en status van het schamele gebied dat de Palestijnen rest.

Ik beweer dat Hamas het door Israël zelf gebaarde monster is. Natuurlijk is het een slechte zaak dat de Palestijnen het onderling niet eens zijn maar ook al heeft Hamas dan aan prestige gewonnen door de raketbeschietingen van de laatste maanden, populair is de beweging geenszins. En de prijs voor hun prestige is hoog: vele doden en gewonden.
Als de VN het Palestijnse verzoek inwilligt, ondersteun ik dat van harte ook al kun je je afvragen of het strategisch gezien erg verstandig is. Er komt pas vrede in het Midden Oosten als Israël de legitimiteit van het Palestijnse recht op een eigen staat erkent, geen dag eerder.

Angels' share

Whisky rijpt in houten vaten, meestal sherry of cognac vaten. Jaarlijks gaat tijdens het rijpingsproces ongeveer 2 procent van de alcohol verloren. Dat noemt men Angels' share. Een prachtige betiteling, nietwaar?
Ken Loach heeft een film gemaakt met dezelfde titel en de film gaat dan ook - onder andere - over whisky. Wat telkens weer verbaast is dat die Britten er vaak in slagen een geweldige cast samen te stellen en dat is bij deze film zeker het geval. Met name Paul Brannigan als delinquent Robbie, John Henshaw als sociaal werker en Gary Maitland als draaideurcrimineel leveren geweldige acteerprestaties en zetten onvergetelijke personages neer.
Angel's share kent eenzelfde opzet en thematiek als Trainspotting, een evenzeer onvergetelijke film, zij het dat in die film het geweld soms weerzinwekkend is. Angels' share begint ruw en bepaald niet zonder geweld en ofschoon dat geweld voortdurend op de loer lijkt te liggen... afin, laat ik hier niet te veel van de film reeds weggeven.
Wie ondanks het geweld van Trainspotting kon genieten, wie houdt van Schotland en van whisky maar vooral wie een onvergetelijke filmavond met veel tragikomische hilariteit niet zou willen missen, die moet beslist deze film gaan zien: Angels' share!

Godslastering

Binnenkort komt er een initiatief van SP en D'66 om smalende godslastering uit het wetboek van strafrecht te schrappen. Normaal gesproken moet er nu een duidelijke Kamermeerderheid zijn die deze wetswijziging steunt. Komt die er dan ook door? Ik voorspel dat dit wetsvoorstel gaat struikelen bij de Raad van State, die vast weer zal oordelen dat schrappen van dit wetsartikel zich niet verdraagt met de vrijheid van godsdienst. Of een hierop lijkende formulering. Dat deed de Raad namelijk eerder, in 2010 toen zij opmerkte dat schrappen een negatief signaal zou kunnen zijn inzake de bescherming van religieuze minderheden. Waarvan akte.

100 woorden

Éénkommaéén procent

Zoals verwacht zijn de Europese regeringsleiders er niet in geslaagd een Europese begroting vast te stellen. Ze moeten zich schamen. De Europese begroting bedraagt een schamele 1,1% van het BBP van de EU. Het zou - bij wijze van spreken - een hamerstuk moeten zijn. Wie in de EU gelooft, maakt zich er sterk voor en zorgt ervoor dat het Europees Parlement versterkt wordt en de maandelijkse gang naar Straatsburg afgeschaft. Maar die begroting moet er komen.
Wie liggen dwars? De sterke landen natuurlijk, want zij zijn netto-betalers en moeten voor hun achterban de poot stijf houden. En opeens zijn al die regeringsleiders met mooie teksten over Europa gewone nationalisten geworden, met Cameron als onbetwist leider.
Laten we die Britten toch gewoon uit de EU zetten, ze leven consequent met een halve eeuw achterstand, doen al niet me aan de Euro en zijn regelrechte Eurofoben. Maar dat de Finnen en de Nederlanders nauwelijks voor de Britten onderdoen, is natuurlijk beschamend.
En nu het toch over de Europese begroting gaat, maak u eens sterk voor het indammen van de landbouwsubsidies, dames en heren regeringsleiders. Maar ook dat gaat niet gebeuren, die subsidies komen immers naar ons toe, en compenseren zo tenminste onze uitgaven ten behoeve van Europa. Nogmaals, we hebben het over éénkommaéén procent!

DNA perikelen

Telkens als zich ergens een ernstige tragedie heeft afgespeeld krijgen we de Vox Populi te horen. Iedereen verplicht DNA afstaan en de hele wereld vol hangen met camera's. We hebben immers niets te verbergen?
Het is merkwaardig dat het zo lang moest duren vooraleer er een grootschalig DNA onderzoek kwam. Men had al veel eerder zo'n onderzoek kunnen uitvoeren en dan met een beperkter actieradius, bijvoorbeeld een straal van 5 kilometer. Als zo'n onderzoek niets oplevert, kun je eenvoudig gaan opschalen zonder al teveel heibel. In zijn algemeenheid is er niets op tegen om op deze manier misdaden te onderzoeken.

Maar... dan moeten er wel zekere waarborgen ingebouwd worden. Waarborgen voor de privacy natuurlijk. Indien men mij zou vragen mijn DNA af te staan in het kader van een moordonderzoek, zou ik daarmee instemmen mits ik de schriftelijke garantie krijg dat mijn DNA gegevens direct na afronding van het onderzoek vernietigd worden. Of dat nu in Friesland gebeurt? We weten het niet. Het OM verklaart slechts dat men er zorgvuldig mee omgaat. Dat betekent voor mij dat die DNA gegevens dus niet vernietigd worden en dat de overheid vervolgens mijn DNA kan gebruiken voor ander onderzoek op een later tijdstip, zonder dat ik dat weet.

Ik ben ervan overtuigd dat het draagvlak voor grootschalig DNA onderzoek toe zal nemen naarmate de overheid meer garanties tot zorgvuldigheid inbouwt. Als ik de Vox Populi mag geloven, kunnen we net zo goed al bij onze geboorte DNA afstaan aan de overheid. Dat hebben ze dan maar vast. Kunnen ze het gelijk doorsluizen naar de zorgverzekeraars, die hebben buitengewone belangstelling voor zulke informatie.

Schaf de Eerste Kamer maar af

Partijen die de verkiezingen hebben verloren lijken zich te troosten met de gedachte dat ze hun fractiegenoten in de Eerste Kamer kunnen misbruiken om alsnog standpunten gehonoreerd te krijgen waar onvoldoende kiezers warm voor liepen.

Buma roept in de Tweede Kamer dat hij tegen nivelleren is en kondigt vast aan dat het CDA in de Eerste Kamer tegen zal stemmen. En dat terwijl 'de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten' toch een christelijk uitgangspunt bij uitstek is. Gelukkig roept Terpstra nu dat zijn fractie dat zelf wel uit zal maken en dat Buma voor zijn beurt sprak. Slechte beurt voor Buma dus.

En nu roepen de paar overgebleven fractieleden van Groen Links dat ze de plannen voor het sociaal leenstelsel in de Eerste Kamer zullen torpederen omdat ze niet sociaal genoeg zouden zijn. Hun belangrijkste argument?: zogenaamde leenangst bij studenten uit de lagere klassen. En ik maar denken dat studenten die naar de universiteit gaan slimme mensen zijn die ongeacht hun sociale herkomst de ratio en logica van zekere voorstellen zelfstandig kunnen beoordelen. Groen Links mag daar anders over denken hoor maar ik krijg toch sterk de indruk dat met het vertrek van Jolande Sap alle gezond verstand daar is weggelekt.

Maar het is ronduit schandelijk wanneer de Eerste Kamer politiek gaat bedrijven alsof ze de Tweede Kamer was. Als dit strijk en zet gaat worden, dan bepleit ik de afschaffing van de Eerste Kamer en wel zo spoedig mogelijk!

Een adembenemende ruimtereis!

Google heeft een werkelijk schitterende app uitgebracht waarmee je ongelooflijk diep de ruimte in kunt reizen. Gebruik de link workshop.chromeexperiments.com/stars/ en je kunt aan een adembenemende ruimtereis beginnen en alle sterren die inmiddels een naam hebben gekregen bezoeken, een enkele klik geeft je vervolgens de beschikbare informatie over die ster in a nutshell. Werkelijk prachtig!

Hamas is gek geworden

Abbas wil de VN vragen de Palestijnen te erkennen als niet-lidstaat. In beginsel een verzoek dat ik met de grootst mogelijke welwillendheid tegemoet zou willen treden. Toch komt dat verzoek nu wel ongelegen omdat de Palestijnen er niet in geslaagd zijn zich te verenigen onder één centraal gezag. De condities op de West Bank en de Gaza Strip verschillen enorm van elkaar en hoe het ook zij, in de Gazastrook heeft Hamas het voor het zeggen.
En daar zijn ze nu al heel lang bezig Israël te bestoken met steeds doeltreffender raketten. De ratio hierachter is vooral een kwestie van politieke strategie. In Israël zijn de haviken aan de macht en in Egypte de Moslimbroederschap. Egypte zal de Palestijnen steunen en dat is de reden waarom Hamas zich nu als uitdager opstelt en gedraagt. Maar het is een strategie die in mijn ogen geen schijn van kans heeft. Hamas kan Israël niet naar de onderhandelingstafel bombarderen, daar heeft het de militaire kracht niet voor.
De Palestijnen hebben sowieso geen kans op enig succes zolang ze hun onderlinge geschillen niet weten op te lossen. Je kunt van deze kwestie een kip-ei-discussie maken vol met historische bespiegelingen en jij-bakken maar er is in de hele Westerse wereld niet één natie te vinden die op welke grond dan ook Israël het recht op zelfverdediging zou willen ontzeggen.
Ik heb heel erg weinig op met de Israëlische politiek van de laatste decennia, de illegale nederzettingen zijn misdadig, ik ben een voorstander van een twee-staten-oplossing met Jeruzalem als gedeelde hoofdstad achter de grenzen van 1967, de Palestijnen hebben een onbetwistbaar recht op een eigen staat, maar de strategie van Hamas vind ik verwerpelijk en ongekend contraproductief.

Foto: Breitbart

Lof voor Rutte

Je kunt op tal van manieren over zaken en personen oordelen. Ik kies doorgaans voor de welwillende manier. Een premier die het aandurft openlijk te verklaren een fout gemaakt te hebben en daarvoor zijn verontschuldigingen aan te bieden, verdient lof. Ik heb dit in ieder geval niet eerder meegemaakt. Een azijnpisser blijft dan doorzeuren over de fout die hij gemaakt heeft of zou hebben maar een realist kijkt vooruit, we moeten verder. De manier waarop Rutte gisteren opereerde in het debat met de oppositie was ronduit sterk (en voor de goede orde; ik stem nooit VVD). Ik vind het vooralsnog een goed regeerakkoord en plaats alleen vraagtekens bij het moment waarop het begrotingstekort teruggebracht moet zijn naar 1,5%. Wat mij betreft hoeft de staatsschuld voorlopig niet onder de 60% van het BBP te zakken, de economie moet ook gestimuleerd.

Ik heb toch met enige verbazing gekeken naar het optreden van Wilders. Er is kennelijk niemand in zijn omgeving die hem erop wijst dat hij met zijn rabiate nonsensikale opstelling een averechts effect sorteert: hij wordt niet meer au serieux genomen. Zoveel is duidelijk: Wilders is rancuneus tot in de tiende macht. Gezwollen taalgebruik, ronkende vergelijkingen, over elkaar heen buitelende negatieve kwalificaties en de inzet van buitenproportionele middelen. Eindelijk geeft Rutte nu toe er spijt van te hebben ooit met deze malloot in zee te zijn gegaan. En gelooft u mij: dit is mijn welwillende benadering van Wilders. Denk maar even aan de zogenaamde quote van Wilders die beweert dat Timmermans gezegd zou hebben dat Nederland geen vriend van Israël is. Het volledige citaat luidt: "Nederland is geen vriend van Israël maar een lakei van Israël". Dit bewijst maar weer eens de leugenachtigheid van Wilders. Timmermans had gelijk: onder de tirannie van Rosenthal was Nederland een lakei van Israël. Moge die houding spoedig tot het verleden behoren!

Vanuit electoraal oogpunt is de PvdA sterk uit deze formatie tevoorschijn gekomen. Nivelleren via de belastingen wilde de VVD niet en daarom kwam de inkomensafhankelijke zorgpremie op tafel. Dankzij de VVD-achterban is het nu toch het belastinginstrument geworden waardoor de PvdA het imago van de beschermheer van de lagere inkomens kan behouden. Samsom blijft er maar op hameren dat er geen beloften, toezeggingen of garanties meer geboden kunnen worden. In dat opzicht heeft de PvdA zich nauwelijks aan verkiezingsretoriek schuldig gemaakt, wat de oppositie ook beweren mag.

Het bij voortduring inzetten van peilingen vind ik zinloos. Dagkoersen doen er niet toe. Tijdens de afgelopen verkiezingen is maar weer eens gebleken hoe een ogenschijnlijk hopeloze positie in de peilingen in een oogwenk in haar tegendeel kan verkeren en andersom. Vooral media zijn gek op peilingen want je kunt er politici zo heerlijk mee om de oren slaan. En die reageren er altijd prompt op. Kunnen we niet gewoon afspreken dat we die kermisattractie schrappen?

Treurnis in Van Abbe

Voorafgaand aan de GLOW manifestatie, bracht ik een bezoek aan het van Abbemuseum in Eindhoven. Prachtig museum met labyrintische nieuwbouw, waardoor je nooit zeker weet of ju wel alle tentoonstellingsruimten hebt gezien. Ik houd van kunst en zeker ook van moderne kunst maar dit bezoek werd een enorme deceptie.

Het begon met werk van David Maljkovic, installatie-achtig werk met projectoren en afwijkende kaders maar met ondoorgrondelijke verhalen en boodschappen. Je kunt er eindeloos naar gissen maar ondertussen ziet je oog niets wat het beeld wil vasthouden. Dit soort kunst is alleen te waarderen als je allerlei verklarende tekst wilt doorploeteren (blader eens in de tientallen catalogi die je in elke museumshop aantreft en verbaas je erover hoe vaak je dan hele lappen onbegrijpelijke en oninteressante tekst aantreft) of wanneer je bereid bent diep te gaan nadenken over die paar handvatten die de kunstenaar je aanreikt. Het lukt mij niet tot een samenhangend oordeel te komen zonder daarbij op weg geholpen te zijn door anderen die de boodschap kennelijk wel begrepen: oh, bedoelt hij dat?

Dan een van de grondleggers van de Arte Poveri, een groep kunstenaars die in de jaren zeventig van de vorige eeuw uitsluitend nog gebruik wilde maken van eenvoudige, goedkope, vaak bij voorkeur in de natuur aanwezige materialen. Van Mario Merz kon ik soms nog wel genieten maar het werk van deze Gilardi deed me niets. Veel fotomateriaal van manifestaties in Italiaanse stadswijken, veel verklarende tekst in uitsluitend Italiaans, een taal die ik niet machtig ben. En voor het overige in mijn ogen sterk gedateerd werk, zeer anekdotisch van aard.

Vervolgens een megatentoonstelling van John Baldessari met video's uit de periode 1970-1977. Kennelijk was Baldessari een van de eersten die video's maakte als kunst. Ik heb een enkele video bekeken maar werd niet geboeid. Je ziet een hand met een stokje tegen twee naast elkaar geplaatste flessen slaan waar de andere hand om de zoveel seconden een beetje water in giet. Uit de bijbehorende tekst leer ik dat het hier om een video gaat waarop de kunstenaar schijnbaar zinloze handelingen verricht en waarbij hij je in de war brengt door een van de werkelijkheid afwijkende tijdsnotering: de video duurt veel korter dan op de video zelf wordt aangegeven. Maar ik denk dan dat de kunstenaar ons welgezind is door de echt saaie stukken eruit te knippen. Waarom zou ik in vredesnaam naar schijnbaar zinloze handelingen gaan staan kijken? Als ik alle opgestelde video's zou willen bekijken, dan moet ik er wel een week voor uittrekken!

Tot slot Informational Weather van Sarah van Sonsbeeck. Een installatie waarbij zeven hedendaagse politieke partijen alnaargelang hun grootte een bepaald weertype meekregen. Je ziet achter glas een groot bassin met sprinklers, lampen en lichten en afwisselend is er sprake van lichte of zwaardere nevel, van motregen of zwaardere regenval en kennelijk wordt dat geheel aangestuurd door actuele politieke of politiek gekleurde voorvallen of gebeurtenissen. Het viel me op dat de PvdA de zon kreeg toebedeeld. Betekent dat iets? Het idee is misschien aardig, maar ook hier ziet mijn oog niets waar het wat langer op zou willen focussen. Ik voel me niet uitgenodigd tot nadenken over wat de kunstenaar hier bedoelde.

W.G. Sebald schrijft in Logies in een landhuis in een verhandeling over de tekenaar Jan Peter Tripp: "kunst kan niet zonder vakmanschap". Ik ben blij als ik een autoriteit (in mijn ogen dan) als Sebald zoiets zie schrijven. Hoe het ook zij, ik kom er maar niet uit. Op de Dokumenta zag ik prachtige, tot de verbeelding sprekende installaties, waar ik bij stil bleef staan omdat het beeld intrigeerde net zoals het verhaal dat me verteld werd. En dat hoeft heus geen onmiddellijk en direct begrijpelijk verhaal te zijn. Maar de kunstenaars die nu in van Abbe bijeen zijn gebracht lijken zich helemaal niet meer te bekommeren om de verstaanbaarheid van hun werk en zoveel is zeker: vakmanschap speelt bij hen geen enkele rol.

Het werd een treurige wandeling door een architectonisch en geestelijk labyrint.

GLOW

Elk najaar in Eindhoven: de lichtmanifestatie GLOW. In de binnenstad is een groot parcours uitgezet langs talloze lichtinstallaties van de meest uiteenlopende soort: stroboscopen, projecties, laser, ledverlichting, heel veel 3D enzovoort. Vaak worden ze gecombineerd met soundscapes. Niet alleen gaat het hier om de nieuwste technieken als zodanig, maar juist en vooral om de rol die zij kunnen spelen in het vertellen van verhalen. Tientallen kunstenaars maakten soms adembenemende lichtwerken die tot leven komen wanneer licht en architectuur worden gebruikt als bemiddelaar, als vehikel voor het verhaal dat ze willen vertellen. Soms grappig, soms knap, vaak lichtvoetig, soms met een ernstiger ondertoon en in vrijwel alle gevallen sprookjesachtig. Dat laatste is niet zo vreemd, licht in de nacht gecombineerd met feeërieke of op zijn minst verrassende beelden roept nu eenmaal een sfeer van sprookjes op. En wie houdt niet van sprookjes?
Op gloweindhoven.nl vindt u een overzicht van deze lichtkunstenaars. Ik zou er eigenlijk niet één uit willen lichten, de hele ruim tweeënhalf uur durende lichtwandeltocht is een grote verrassing. GLOW duurt nog tot en met komende zaterdag, elke avond tussen zeven en twaalf. Een plattegrond heeft u niet nodig, volg gewoon de stroom mensen en u mist geen enkel beeld. GLOW in één woord: fabelachtig!

Media en politiek

Het NIBUD heeft op verzoek van de oppositie de oorspronkelijke zorgpremiecijfers van het kabinet doorgerekend en komt nu met aanzienlijk minder rigoureuze gevolgen van deze vorm van nivellering dan allerwegen is geschetst. De media voorop, dit keer, trots aangevoerd door Dominique van der Heyde die wel een van de oppositiepartijen leek te vertegenwoordigen.
Iedereen mag zich dit aantrekken. Het kabinet had er verstandig aan gedaan de eigen beleidsvoornemens eerst te toetsen bij derden en goed door te laten rekenen, die schreeuwerige (VVD)prominenten hadden een toontje lager moeten zingen en Dominique van der Heyde kan beter een ander onderwerp dan de Haagse politiek bij de kop pakken want ze is nou niet bepaald onbevooroordeeld, zo liet ze de laatste weken herhaaldelijk zien.
Verder maakt het allemaal niet veel uit, de nivellering via de zorgpremie is van de baan. Wel interessant om te weten waarom die NIBUD-cijfers zo afwijken van eerdere berekeningen door de NOS en RTL.

"De Raad van State stelt zich ten doel om als adviseur voor wetgever en bestuur en als hoogste algemene bestuursrechter bij te dragen aan behoud en versterking van de democratische rechtsstaat. Daarbinnen wil hij bijdragen aan de eenheid, legitimiteit en kwaliteit van het openbaar bestuur en aan de rechtsbescherming van de burger".
Dit heb ik uiteraard niet zelf verzonnen. Deze tekst is van de raad zelf. Rechtsbescherming van de burger is het centrale begrip. Ik weet niet beter of de overheid is er voor alle burgers. De overheid maakt wetten en regels en ziet erop toe dat alle burgers een gelijke behandeling krijgen, kunnen verwerven waar zij krachtens de wet recht op hebben.
De ambtenaar verricht het handwerk van de overheid, overhandigt het feitelijke recht aan de burger die zich aan het loket meldt. Als de wet zegt dat er niet meer gediscrimineerd mag worden, is de ambtenaar wel de laatste die dat toch zou mogen.
Zou je denken he? Maar die vlieger gaat niet op als het om homo's gaat. De RvS heeft een advies uitgebracht naar aanleiding van een initiatiefwet van D'66 dat handelt over de benoembaarheidseis van de ambtenaar van de burgerlijke stand. In die eis is uiteraard en terecht - de wetgever heeft dat immers zo bepaald - de verplichting opgenomen ieder paar dat in aanmerking komt voor de huwelijkse staat, ook daadwerkelijk in de echt te verbinden.

En wat zegt nu de RvS? Ik citeer hier gemakshalve de Volkskrant van vandaag: "De Raad vindt zeker dat alle homoparen overal moeten kunnen trouwen, maar ook dat zo'n vereiste aan de ambtenaren geen goede oplossing is. Het sluit namelijk mensen categorisch uit van 'gelijke benoembaarheid in de openbare dienst', ook als hun functioneren in de praktijk geen problemen zou opleveren. Naar het oordeel van de Raad draagt het voorstel 'dan ook niet bij aan het vinden van een voor alle partijen min of meer aanvaardbare oplossing'. De Raad ziet meer in een benadering waarbij de gemeenten zelf en zorgvuldig een afweging kunnen maken".

Het is te gek voor woorden dat een college dat waakt over de rechtsbescherming van de burger een logisch wetsvoorstel afwijst, in haar argumentatie gebruik maakt van de formulering "min of meer" en ook nog eens toestaat dat wetsdienaren discrimineren waar de overheid zelf dat verboden heeft. Wat heeft dit met rechtsbescherming van de burger van doen? Het lijkt waarachtig wel alsof niet alleen de Eerste Kamer, maar nu ook de Raad van State partijpolitiek aan het praktiseren is. En dat alleen maar omdat zo'n klein christenfundamentalistisch partijtje wat kabaal maakt. Het moet niet gekker worden.

Keynes revisited

De Belgische hoogleraar Paul de Grauwe, verbonden aan de London School of Economics, verklaart zaterdag in de NRC niets te begrijpen van Brussel dat afzonderlijke lidstaten tot begrotingsdiscipline dwingt, zonder daarbij het hele Europese beeld in ogenschouw te nemen.
Hij vindt bezuinigen tijdens een recessie onzin, straks valt de economische ontwikkeling tegen en dan komen er prompt nieuwe bezuinigingen overheen. Met alle gevolgen voor koopkracht en consumentenvertrouwen van dien. Lawine-effect.
De rijke landen hebben een handelsoverschot en die besluiten tot bezuinigingen in plaats van te investeren, koopkracht te verbeteren en zo de import vanuit de arme landen te stimuleren. In plaats van twee winnaars, zijn er nu twee verliezers.
Nivelleren is een van de manieren om de koopkrachteffecten van bezuinigingen enigszins te dempen maar we zien in Nederland hoe fout dat kan gaan wanneer het nivelleren met een oneigenlijk instrument wordt uitgevoerd (zorgpremie) en slechts voor een klein deel (alleen de middeninkomens worden getroffen).
Kortom, Paul de Grauwe is een echte Keynesiaan en zijn pleidooi klinkt in ieder geval heel erg logisch. Rutte II streeft naar een begrotingstekort van 1,5% maar je kunt je inderdaad afvragen of dat nou zo verstandig is. Alle signalen staan op rood en niet voor een half jaartje maar voor meerdere jaren achtereen. Dat we het begrotingstekort niet verder op willen laten lopen dan 3% lijkt mij alleszins redelijk. Maar moeten we nu echt nog een aantal stappen verder zetten? De VVD werpt zich nu op als kampioen boekhouder maar je zou mogen verwachten dat ze daar toch kaas gegeten hebben van economische wetmatigheden.
Overigens wijst de Grauwe erop dat de staatsschuld in België 100% van het bbp bedraagt (in het algemeen hanteert men een bovengrens van 60%) maar in België is anders dan in Nederland en Duitsland geen sprake van een dalend consumentenvertrouwen. Ja die Belgen, apart volk hoor.

Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig

Het geschreeuw gaat maar door in de VVD. Het zijn vooral de partijsenioren, ook wel mastodont of prominent genoemd, die zich laten horen. En ze doen dat op een buitengewoon merkwaardige manier. Ze raden hun partijleider - die ze nog niet zo lang geleden gezamenlijk op het schild gehesen hebben en bijna heilig verklaarden na de jongste verkiezingszege - zijn ongelijk te bekennen, berouw te tonen en zijn deal met de PvdA terug te draaien.

Wat ze ermee willen bereiken? Kennelijk dat wat ze zeggen. Maar wat gaan ze ermee bereiken? Vooral dat het gemor onder de achterban aanhoudt en groeit. En dat het aantal weglopers dus hand over hand toeneemt. Lijkt mij niet handig. In plaats daarvan hadden deze prominenten zich eensgezind achter hun leider moeten scharen en het land moeten geruststellen met de boodschap dat we nu eenmaal in zwaar weer zijn aangeland en dat maatregelen die pijn doen niet voorkomen kunnen worden. Maar dat zij samen met hun smaldeel in de regering alles op alles zullen zetten om de gestelde kaders niet te overtreden.

Heerlijke tijden zijn dit natuurlijk voor de oppositie. Oppositie voeren was nog nooit zo gemakkelijk en Roemer mag de bende aanvoeren. Spectaculair is het allemaal wel maar zo langzamerhand word je een beetje moe van het medialawaai. Wij beperken ons teeveegedrag voornamelijk tot het Journaal, Nieuwsuur en P&W maar alles komt iedere dag minstens drie keer voorbij, telkens dezelfde mensen mogen telkens dezelfde dingen zeggen. Je wordt er moedeloos van.

Natuurlijk is de economie juist gebaat bij vertrouwen van de consument en bij het handhaven, liefst verbeteren van de koopkracht. Bezuinigen plus nivelleren drukt de koopkracht en doet het vertrouwen van de consument geen goed. De toch al zwakke economie zal er niet beter op worden. Maar het is ontegenzeggelijk een feit dat begrotingstekort en staatsschuld te ver zijn opgelopen. Het alternatief van wat zich nu afspeelt is het voorlopig afzien van het terugdringen van het begrotingstekort en aansturen op een frontale botsing met Europa. Dat was de lijn van de SP en de PVV. Maar daar heeft de kiezer niet voor gekozen dit keer.

Abortusplicht?

In een interessant artikel in de NRC van 6 november bepleit de filosoof Marcel Zuijderland de ethische of morele plicht tot abortus, wanneer er sprake is van zware handicaps bij het kind dat in aantocht is. Er is een bloedtest beschikbaar waarbij het DNA van de foetus kan worden gelezen. Vanaf de 12de week zou de uitslag van deze test (vooralsnog alleen voor het Downsyndroom maar spoedig voor in beginsel alle aandoeningen) betrouwbaar zijn, waarmee de altijd discutabele grens van twintig weken zou kunnen worden ingekort.
Natuurlijk gaat het Zuijderland er niet om vrouwen te verplichten tot abortus maar wanneer er sprake is van afwijkingen of ziekten die niet verenigbaar zijn met een goed leven, zal het kind nooit het recht op een menswaardig en goed bestaan kunnen consumeren. De vraag is dan hoe aanvaardbaar het is een kind onder zulke omstandigheden geboren te laten worden. Onder zulke omstandigheden is abortus, aldus Zuijderland, een daad van compassie.

De abortusproblematiek blijft weerbarstige materie. De anti-abortusbeweging heeft een punt wanneer men geen onderscheid tussen een foetus van 2, 12 of 20 weken wil maken. Reeds in het embryonale stadium is de totale mens immers reeds aanwezig. De ingreep zelf is bepaald niet fraai te noemen maar alternatieven zijn vooralsnog niet voorhanden, tenzij men afzien van abortus als een alternatief zou willen zien.
Toch is een vroege diagnose uiterst wenselijk en welkom. En ik deel Zuijderland's mening dat je als ouder de plicht hebt je kind (de toegang tot) een menswaardig en goed leven te bieden. Die plicht begint logischerwijze al na de conceptie. Zwangere vrouwen zouden geen alcohol of drugs mogen gebruiken, noch mogen roken. En wanneer het technisch mogelijk is het DNA van de foetus te laten analyseren op afwijkingen en ziektes, ligt het dan niet voor de hand gebruik te maken van die techniek? Voorwaarde is dan wel dat iedere aanstaande moeder/ouder de toegang moet hebben tot een dergelijke bloedanalyse, die dan ook zeer beslist in het basispakket van de zorgverzekering dient te worden aangeboden.

Een interessant en relevant artikel maar er liggen genoeg voetangels en klemmen op de weg. Wanneer is het potentieel voor welzijn tot een zodanig niveau gezakt dat je de geboorte van een kind zou moeten vermijden? Begint dat al bij het Downsyndroom? En hoe die discussie ook uitpakt, we gaan er toch wel voor zorgen dat de verzekeraars niet aan deze discussies deelnemen? Zij zouden het vermijden van ziektekosten als belangrijkste argument al snel in stellig brengen. Maar daar is niemand mee gediend. Hoe het ook zij, de beslissing tot abortus ligt bij de aanstaande moeder en bij haar alleen. Alleen haar definitieve en onberedeneerde ja of nee is van belang. Zij hoeft daarover aan derden geen verantwoording af te leggen. IK wil dan ook waken voor een moreel of ethisch beroep op de moeder, ongeacht haar antwoord. Maar ik sluit niet uit dat daarover in de niet al te verre toekomst anders over gedacht gaat worden.

Waarom we blij moeten zijn met Obama

Obama re-elected! Dat is vanuit mijn perspectief een goed bericht. Romney had geen benul van buitenland of diplomatie en evenmin enige compassie met de minder bedeelden op deze wereld. Er zijn veel Amerikanen die oprecht geloven dat je het kan maken als je maar wil. Dat is toch een wat erg beperkte kijk op de sociaal maatschappelijke werkelijkheid. Bovendien is Romney een mormoon en dat is toch echt een bizarre religie. Daar gelooft men heilig dat Jezus op aarde terugkeert en dat de wereld uiteindelijk geleid gaat worden door goddelijk gezag vanuit Jerusalem en Missouri. Wie uiteindelijk en ten diepste in aantoonbare kletsika gelooft, mag toch nooit op zo'n plaats terecht komen, zou je zeggen. Maar ja, christelijk zijn ze allemaal daar in de USA.
Nee, de belangrijkste reden waarom Romney geen president mocht worden is dat hij ongetwijfeld de deregulering weer een flinke steun in de rug zou hebben geboden. Romney vertegenwoordigt het grootkapitaal, hij is er mee groot gebracht en zal zijn afkomst nooit verloochenen. En deregulering is het slechtste wat ons kan overkomen.
Wat opvallend is, is het grote aandeel van de immigranten in de zege van Obama, bijna 25%. De Republikeinen verwaarlozen dit potentieel en dat is een strategische fout van enorme omvang. Men verwacht dat er in het komende decennium nog eens honderd miljoen immigranten bijkomen in de VS. Die arbeidskrachten zijn hoogst noodzakelijk. Immers, terwijl die Amerikanen bezig zijn met de pursuit of happiness, zal er toch iemand het werk moeten doen. Dat is dus de toekomstige stemmenvijver voor de Democraten.
Het probleem voor de Republikeinen is dat zij zich niet kunnen vervreemden van ultrarechts in de VS. En dan hebben we het natuurlijk over orthodoxe gelovigen en de Teaparty beweging. Maar juist omdat ze tegen die overigens in omvang beperkte groeperingen aan moeten schuren, kunnen zij geen geloofwaardige positie innemen ten opzichte van de immigranten. Afin, ze zoeken het maar uit, die Republikeinen.

Was Obama nou inderdaad zo slecht? Naar mijn mening niet maar het resultaat van zijn eerste periode is natuurlijk zeer teleurstellend. Maar de financiële crisis en de stijgende werkloosheid kunnen moeilijk in de schoenen van Obama worden geschoven. Wat verlammend werkt is de enorme polarisatie in de VS waar de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden alles hebben gedaan om het beleid van de president te frustreren. En met een getalsmatige meerderheid is dat niet zo moeilijk. Aan die verhoudingen is met deze jongste verkiezingen helaas weinig veranderd. Laten we hopen dat Obama zich vrijer voelt nu hij aan zijn tweede termijn mag beginnen en zich niet meer om zijn herverkiezing hoeft te bekommeren.
Als acht jaar Obama niet meer hebben opgeleverd dan Medicare, de dood van Bin Laden en het homohuwelijk, ja, dan zijn we weinig opgeschoten. Ik zou zeggen verdergaande regulering en beteugeling van het grootkapitaal enerzijds en het Midden Oosten anderzijds. Daar zou Obama in de komende vier jaar het verschil moeten maken. Dan gaat hij de geschiedenis in om meer redenen dan alleen maar de eerste zwarte president geweest te zijn.

Philipp Blom

Philipp Blom is een Duits historicus die zich presenteert als een seculier humanist. In de NRC van 5 november staat boven een kort artikel naar aanleiding van zijn jongste boek de fraaie kop: Atheïsme is de foute term voor gezond verstand.
Blom verzet zich terecht tegen het begrip atheïst omdat het uitdrukt wat je niet bent én omdat het iets uitdrukt wat kennelijk afwijkt van de norm. Dat is een vaker gehoord verwijt en in essentie is dat verwijt natuurlijk juist. Zelf heb ik geen problemen met de term atheïst en als men mij wil indelen bij de militante atheïsten, zoals Dawkins en Hitchens vaak genoemd worden, is me dat om het even.

Philip Blom is - en dat is veel belangrijker - een belangrijk historicus die recentelijk twee interessante boeken uitbracht. Het eerste boek heeft de titel De duizelingwekkende jaren 1900 - 1914 en probeert die periode te beschrijven alsof de beide wereldoorlogen nog niet hebben plaatsgevonden. Ik kan u het volgende interview van harte aanbevelen, een betere aansporing om dit boek aan te schaffen kunt u nauwelijks krijgen.

http://www.geschiedenis24.nl/ovt/afleveringen/2009/Ovt-24-05-2009/Philipp-Blom-De-duizelingwekkende-jaren-1900-1914.html

Zijn meest recente boek heet Het verdorven genootschap en daarin gaat Blom nader in op de wat minder vaak aangehaalde radicalen uit de Verlichting, Diderot en Holbach. Hierbij gaat het om de vraag of de mens vanuit de rede of vanuit de hartstocht, vanuit het lichaam of vanuit de geest zou moeten leven. Van Blom is bekend dat hij de mens - en u begrijpt dat ik daar niet anders over denk - als zin zoekende aapjes beschouwt. Hij is uiteindelijk een voorstander van het klassieke epicurisme met dien verstande dat de mens er goed aan zou doen zijn natuur, zijn hartstochten goed op te voeden. Afin, luister eens naar het volgende interview, heel verhelderend en interessant.

http://www.youtube.com/watch?v=MiEVmJ1DEJw

De Eerste Kamer houdt zich niet bij haar leest

Hele televisieavonden worden vol gekletst met de communicatie over de zorgpremie. En dat duurt nu al dagenlang. Ik snap niet veel van die ophef. We hadden de zorgtoeslag en daar was 4,5 miljard mee gemoeid. Zorgtoeslag is nivellering. Nu halen we die zorgtoeslag weg en daarvoor in de plaats komt iets wat we ook daadwerkelijk nivellering noemen. Ook hier is 4,5 miljard mee gemoeid. Per saldo gebeurt er dus niets.

Nivelleren heeft niets te maken met bezuinigen maar is een inkomenspolitiek instrument in handen van diegenen die menen dat rijkdom echt niet voor iedereen die niet lui is voor het grijpen ligt. Samsom laat keer op keer zien hoe je deze boodschap begrijpelijk en rustig kunt overbrengen. Terecht wijst hij erop dat er voor de laagste inkomens nog meer ingrepen liggen te wachten, maar dan wel pijnlijke. Samsom toont zich als een echt politiek leider die zijn achterban geen smoesjes verkoopt.

Zijn partijvoorzitter Spekman doet dat wel, die praat zelfs van een feest als het om nivelleren gaat. Zo'n uitspraak is leeg en zonder betekenis. En bovendien nodeloos schofferend naar de achterban van zijn politieke tegenstrevers die begrijpelijkerwijs erg veel moeite met zo'n maatregel hebben. Kortom, Spekman begrijpt er niet veel van.

Het blijft echter moeilijk verteerbaar dat de inkomens boven de 100.000 Euro niet met een zwaardere zorgpremie worden geconfronteerd dan de middeninkomens. Ik weet wel, hun koopkracht gaat er wel degelijk op achteruit maar bij de echt hoge inkomens wordt dat verschil eigenlijk nauwelijks opgemerkt. Nu ontstaat door een stukje techniek van een regeling de indruk dat vooral de middeninkomens de rekening krijgen gepresenteerd. Dat doet pijn.
Maar wat belangrijker is: dat is nou precies de doelgroep van het CDA. Ik geef u op een briefje dat Buma vooral op dit thema zal blijven hameren en dat hij zijn stinkende best zal doen om de middeninkomens weer terug te halen naar zijn club. Dat zou in ieder geval mijn strategie zijn als ik in zijn schoenen stond. Hij gaat er zeker mee scoren. Niet slim van de VVD en PvdA.

Ondertussen stelt de Eerste Kamer zich steeds meer op als een verlengstuk van de Tweede Kamer en dat is een zorgelijke ontwikkeling. De EK dient de door de regering ingediende wetten te controleren op technische haalbaarheid en consistentie, met name in vergelijk met andere wetten. Maar daar is al tijden geen sprake meer van. Het is een slechte gang van zaken wanneer de EK de TW kan gijzelen. Daar is de democratie niet bij gebaat. De wil van de kiezer komt tot uitdrukking in de politieke verhoudingen na algemene parlementsverkiezingen.
In de EK treffen we de verhoudingen van de vorige ronde aan. De verliezers kunnen zo heel gemakkelijk hun gram halen. En dat terwijl er van directe verkiezingen van de EK in het geheel geen sprake is. Ik verkneukel me wel bij al die VVD coryfeeën die Rutte zo gretig op het schild hesen en zich nu uitputten in talloze bezweringsformules met grote woorden om de dwaling van de partijleider te compenseren.

Rosenthal is een lafaard

Als een minister zijn departement voor de laatste keer verlaat vindt er gewoonlijk een afscheidsreceptie plaats waarin minister en zijn ambtenaren elkaar bedanken voor de loyale samenwerking van de laatste jaren. Niet zo bij ex-minister Rosenthal die langs de achterdeur zijn departement verliet. De werkelijke toedracht komt misschien nog eens tot ons, was dit een wens van de minister of vertikten zijn ambtenaren het op zijn afscheidsfeestje te komen?
Hoe het ook zij, niet alleen heeft Rosenthal het merendeel van zijn diplomatiek personeel flink tegen de schenen geschopt maar ook heeft hij de diplomatie gedegradeerd tot belangenbehartiger van de eigen economische belangen. Denk daarnaast aan de Iraanse Nederlander die in Iran werd geëxecuteerd, denk aan de blunder in Libië met een helikopter. Denk ook aan de schandelijke pro-Israël koers van deze minister die zich van Europese afspraken in dit verband niets wenste aan te trekken. Naar zijn medewerkers toe bleek hij neerbuigend en vooringenomen.
Rosenthal bleek een minkukel en heeft vooral veel schade aangericht. Ik geloof niet dat er ook maar één succesje op zijn blazoen valt bij te schrijven. Rosenthal was, met blije nadruk op wás, onze slechtste minister van buitenlandse zaken sinds de oorlog. En nu blijkt hij nog laf ook.

Dautzenberg over Tonio

De kleine kring rond Theo van Gogh, lees Theodor Holman, organiseert op de sterfdag van eerstgenoemde een avond van de polemiek. Daarbij is het de bedoeling dat de inzendingen een stevige polemiek bevatten, die bij voorkeur ad hominem is. Het genre waar van Gogh in uitblonk, zullen we maar zeggen.
Dautzenberg voldeed aan dit verzoek en schreef een vileine polemiek tegen de overleden zoon van AFTH. Een rel is geboren, dat blijkt niet zo moeilijk. Je moet wel even zoeken om de ingezonden polemiek te kunnen lezen. Hij is te vinden op de volgende link:

http://cult.dejaap.nl/2012/11/02/polemiek-van-anton-dautzenberg-de-krokettenkop-van-tonio/

Uiteindelijk heeft Dautzenberg alleen de eerste alinea's uitgesproken en eraan toegevoegd dat hij zich uiteindelijk vooral verzet tegen het grachtengordelcanaille van de vaderlandse literatuur. Zijn lezing is te vinden op de volgende link:

http://www.ahjdautzenberg.nl/2012/11/polemiek-van-a-h-j-dautzenberg-zoals-uitgesproken-op-de-avond-van-de-polemiek/

Persoonlijk ben ik geen liefhebber van AFTH. En van een boek als Tonio houd ik al helemaal niet. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik IM destijds wel een mooi boek vond ook al had ik toen al moeite met het feit dat La Palmen zo schaamteloos gebruik maakte van de dood van haar geliefde. Onlangs herhaalde ze dat met HAFMO.
Nu staat het iedereen vrij om te schrijven wat hij of zij wil, zoals het ook iedereen vrij staat om dat al dan niet te lezen. Wel vond ik het opmerkelijk - to say the least - toen onlangs de moeder van Tonio werd uitgenodigd in het incestueuze maar desondanks vaak wel leuke programma van P+W om daar al even schaamteloos reclame te maken voor het boek van haar gade en treinreizigers mocht aansporen op datzelfde boek te stemmen voor het verwerven van de NS Publieksprijs. Alsof dat boek nog niet voldoende beprijsd was! Zonder die aansporingen had het boek vermoedelijk ook wel gewonnen maar mij gaf het een nare smaak in de mond. Ik vind het nogal exhibitionistisch allemaal.
Alleen al daarom heb ik geen enkele moeite met de oorspronkelijke polemiek van Dautzenberg. Van mij had hij die helemaal uit mogen spreken. Wie er de dubbele bodem niet ontdekt, wie er de hoon en spot niet in ziet, die mag zichzelf geen lezer(es) noemen.

Alle vreugde is van korte duur

Kabaal over de ziektekostenpremie, het regeerakkoord is nog geen dag oud. Da's wel heel erg korte vreugde. Als je aan het onderhandelen bent, moet je wel scherp blijven. Er moeten een paar momenten zijn geweest waarop én Mark Rutte én Stef Blok én Henk Kamp hebben zitten slapen. Ook kun je wel wat vraagtekens plaatsen bij de doorrekeningen van het CPB.
Maar de echte pijn zit natuurlijk in de gekozen systematiek die eigenlijk nergens op slaat, een beetje willekeurig uit de lucht is gegrepen. Als je van nivellering wilt spreken, waarom verdeel je alle lasten dan over de inkomensgroepen tot € 70.000? Dat slaat natuurlijk nergens op.
De SP heeft in dezen het gelijk aan haar zijde: verdeel de pijn over het hele inkomensgebouw en je halveert de ellende voor iedereen.
Het is begrijpelijk dat de VVD achterban zich nu zwaar bekocht voelt. Bij ieder regeerakkoord en bij iedere nieuwe wetgeving vraag je je af hoe lang het duurt voor er correctiemaatregelen moeten worden genomen. Dit keer gaat dat wel heel erg snel. De Telegraaf spreekt al over Marx Rutte.
Maar ook de PvdA kan hier toch niet blij mee zijn. Het is in de uitwerking een groteske maatregel gebleken en dat betekent gewoon dat álle partijen hun huiswerk wel verdomde slecht hebben gedaan. Samsom is nu wel verplicht te verklaren dat er nog gepraat kan worden over de uitwerking.
Dat moet ook wel, want de kans dat zo'n wetsvoorstel door de Eerste Kamer komt is natuurlijk nihil. En laten we eerlijk zijn, dit is een valse start die voorkomen had kunnen worden.