In een ingezonden artikel in de NRC van 21 februari schrijft Prof. John Dugard, voormalig VN-rapporteur voor de mensenrechten in de Palestijnse gebieden over de gelijkenissen tussen het lot van de Palestijnen in de bezette gebieden en de Apartheid in het pre-Mandela Zuid Afrika. Dugard: de drie hoofdkenmerken van de Apartheid n Zuid Afrika waren geïnstitutionaliseerde discriminatie, repressie en gedwongen verhuizing.
In een rapport van een fact finding commissie van de VN luidt een van de conclusies: "De nederzettingen zijn gesticht uitsluitend in het belang van Israëlische joden; de nederzettingen worden gehandhaafd en ontwikkeld door middel van een systeem van totale segregatie tussen kolonisten en de rest van de bevolking die in de bezette Palestijnse gebieden leeft. Dit systeem van segregatie wordt ondersteund en gefaciliteerd door een strikte militaire controle en wetshandhaving, ten koste van de rechten van de Palestijnse bevolking".
In het hedendaagse Israël zijn wel meer vormen van Apartheid te vinden. Denk maar aan de ultra orthodoxe joden die vrouwen alleen achter in de bus accepteren of tot de overkant van de straat willen veroordelen of aan de rol die Arabische Israëliërs in de nationale politiek kunnen spelen.
Het probleem is dat geen enkel perspectief van waaruit men naar het Palestijns probleem kijkt, een oplossing dichterbij brengt en al helemaal niet wanneer daar een minimale vorm van medewerking van Israël mee gemoeid is.
Profesor Dugard is zelf een Zuid Afrikaan die de Apartheid aan den lijve ondervond. Israël is volledig verblind door de religieuze claim op een stuk grond waarvan anderen - Palestijnen - verdreven werden. Joden uit de wereldwijde diaspora worden uitgenodigd terug te keren naar de heilige grond van Palestina maar de Palestijnen wordt het recht op terugkeer ontzegd. En zeker in het Israël van 2013 lijkt er geen voedingsbodem voor welk billijkheidsargument dan ook te bestaan.
bron: NRC
Geen opmerkingen:
Een reactie posten