Momenteel lees ik Wijd open ogen van Gijsbert van der Wal. Een boek met grotendeels reeds in de NRC gepubliceerde beschouwingen over kunst met een nadruk op figuratieve kunst. Gek genoeg heb ik die columns in de krant nooit gelezen. En dat blijkt onterecht, want van der Wal schrijft op een heerlijk directe en volkomen no nonsense manier over kunst. Maakt er ook geen probleem van iets wat hij niet waardeert als zodanig te benoemen. Een kunstenares die beweert pompoenen perfect naar de natuur te kunnen tekenen maar ze, aangezien "daar niets aan is", expres lelijk weergeeft, die is bij van der Wal aan het verkeerde adres.
Ik kom op dit boek nog uitgebreid terug zodra ik het uit heb, maar ik kan het u nu al aanbevelen. Ook al heb je het merendeel van de door hem besproken werken niet gezien, zijn opmerkingen over kunst in het algemeen en specifieke werken in het bijzonder zijn treffend en de moeite waar om er kennis van te nemen. Goed geschreven ook, in gewone taal van vandaag. Ver weg blijvend bij intellectualistisch geleuter.
Maar nu naar een van de kunstenaars die hij bespreekt: de Belgische fotograaf Henk van Rensbergen. Van Rensbergen zoekt bij voorkeur oude, niet meer bewoonde of gebruikte panden op en betreedt die als een volkomen vreemdeling, op zoek naar tekenen van vroegere bewoning of gebruik. Hij heeft deze foto's ondergebracht in een website, www.abandoned-places.com.
Een prachtige site die een bezoek meer dan waard is. Je vindt er verbluffend mooie foto's die stuk voor stuk enorm veel over onze wereld te melden hebben. Je komt er geen mens tegen, maar alles is man made but left behind. Een wereld die schoonheid brengt en tegelijkertijd zo triest is omdat we er afstand van gedaan hebben, er niet meer naar omkijken, volstrekt verwaarlozen.
De foto hierboven, Sunlight, is uiteraard van deze website afkomstig. Ga hier toch vooral eens naar kijken, u weet niet wat u er allemaal tegen kunt komen!
www.abandoned-places.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten