dinsdag 19 januari 2016

The Force Awakens


Op een koude januariavond naar een megabioscoop midden in een kale vlakte ergens tussen Arnhem en Nijmegen. Reisdoel is de 3D versie van de nieuwe StarWars waar zelfs Daniel Craig een rolletje in speelt - hij schijnt op enig moment als Storm Trooper onherkenbaar door het beeld te rennen.


Wat een genot moet het zijn om - zoals George Lucas - je fantasie de vrije loop te gunnen en dan vervolgens over de middelen te kunnen beschikken om die fantasie om te zetten in een monumentale film. Het verhaal is natuurlijk flinterdun maar het is een sprookje en sprookjes zijn - mits goed verteld - altijd de moeite waard. En in The Force Awakens zijn alle ingrediënten voor een memorabel sprookje aanwezig: om te beginnen natuurlijk het goede en het kwade. Het goede wordt weergegeven door nobele mensen van vlees en bloed, waar het kwade wordt vertolkt door een Supreme Leader die vooral angst inboezemt en een ongekend sterke duivelse machinerie ondersteund door een eindeloos leger van Storm Troopers.


Maar een sprookje behoeft meer. Licht en duisternis, een verhaal dat je op het puntje van je stoel brengt en spanning en sensatie. Dat is allemaal ruim voorradig in deze film en met name de manier waarop al die ingrediënten gevisualiseerd worden is werkelijk verbluffend. Het is een spektakel waar je met open mond naar zit te staren. De techniek in deze film is alles overtreffend, ik vermoed dat je dat gevoel ook in de 2D versie zult hebben.


Geen film waar je naar toe gaat om eens te genieten van prachtige acteerprestaties. Alles is ondergeschikt aan het groter verhaal. De karakters in zo'n film zijn ook te zeer uitvergroot om daar als acteur nog iets mee te kunnen doen dat in je geheugen achterblijft (ik noem hier slechts één voorbeeld van zo'n echt gedenkwaardige acteerprestatie: Albert Finney in Under the Vulcano) Maar dat is allesbehalve storend. En toegegeven: Harrison Ford is een uitstekend acteur, de enige ook die echt iets van zijn karakter weet te maken, mág maken misschien ook.


Het is eigenlijk heel simpel: je gaat zitten, je laat je wegblazen door Dolby, je doet je mond open van verbazing en je geniet ruim twee en een half uur van een verbluffende film. Gaan dus en neem van mij aan: 3D is ongelooflijk.

Geen opmerkingen: