Natuurlijk, de Kamervoorzitter heeft geen formele bevoegdheden om een Kamerlid tot de orde te roepen of aan te pakken. Maar de nog maar net aangetreden nieuwe Kamervoorzitter, Vera Bergkamp, maakt het zichzelf wel heel gemakkelijk. Er zijn al jarenlang signalen over vrouwvijandigheid, vrouwonvriendelijkheid, ongewenst en grensoverschrijdend gedrag jegens vrouwen in het Parlement. NRC heeft veel over dit onderwerp gepubliceerd en recentelijk onder meer het walgelijke gedrag van PVV-er Dion Graus aan de kaak gesteld.
De vorige Kamervoorzitter, Arib, dwong Graus zich niet meer in het Parlement te vertonen, hij mocht alleen nog stemmingen bijwonen. Arib had haar hielen nog niet gelicht of Graus frequenteerde weer het Parlement. In 2018 blokkeerde de Kamer zelf een breed onderzoek naar de sociale veiligheid op het Binnenhof. Maar waarom achtte Vera Bergkamp het niet nodig wederom zo'n dringend verzoek aan de Kamer voor te leggen?
Heel teleurstellend en ik had deze houding bepaald niet verwacht van deze Kamervoorzitter. De NRC berichtte ook dat er geen overdracht had plaatsgevonden tussen Arib en Bergkamp. Zo'n berichtje leidt bij mij alleen maar tot meer vragen: waarom niet,? wie wilde geen medewerking verlenen aan zo'n overdacht? Wat voor oud zeer lag hieraan ten grondslag?
En Wilders herinnerde ons er nog maar eens aan waarom hij een verachtelijk en gevaarlijk politicus is door te tweeten: "Journalisten zijn - uitzonderingen daargelaten - gewoon tuig van de richel".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten