We zijn hier vaker geweest en je hebt altijd de wind tegen maar ook de zekerheid dat je op de terugweg vliegt. Een prachtige, heldere dag. Je passeert wel vier dijken voordat je eindelijk de laatste beklimt voor dat altijd weer fascinerende en geestverruimende zicht op het wad, de eilanden, de horizon. Schiermonnikoog, Rottumerplaat en Borkum zijn ter hoogte van de Noordkaap goed zichtbaar. Maar voor we hier aankwamen brachten we een hernieuwd bezoek aan het prachtige Romaanse kerkje in Oosternieland. Onderweg zagen we de bereklauw uit zijn schulp kruipen, gelukkig werd ik er op tijd op geattendeerd. Je keek te ver schreef Marjoleine de Vos en dat geldt zeker voor mij, de blik altijd op de horizon gericht.
Ach, wat is het hier wonderschoon en het verveelt nooit. Het licht is hier lichter dan waar ook, zelfs de industriële objecten lijken hier naadloos in het landschap te passen. Alles laat zich haarscherp aftekenen tegen de verte, de blauwe lucht. De kleur groen kom je hier in alle denkbare schakeringen tegen, het geel van het koren lijkt als door van Gogh geschilderd en zowaar zien we een enkel geel veld vol koolzaad. Deze strook land en zee is van de vogels, wij worden hier gedoogd als fietsers, een enkele automobilist weet zich niet te gedragen. Het is de achteloosheid die ons vaak parten speelt.
Voor de rest moet u het doen met wat foto's. Wilt u de hele fotoreportage zien, klik dan hier.
1 opmerking:
Mooi blog
Een reactie posten