Nee, schuldig voelt Daan Roosegaarde zich niet. Hij wist immers niet van Zoro Feigl die al in 2013 een kunstwerk had vervaardigd wat Roosegaarde in 2021 keurig plagieerde. En daarom wast Roosegaarde zijn handen nu in onschuld. En het is niet voor het eerst dat Roosegaarde in opspraak komt vanwege plagiaat. In 2016 werd hij ook al twee keer ervan beschuldigd werk van anderen ordinair nagemaakt te hebben. Het begint nu toch een trend te worden.
Roosegaarde verklaart doodleuk dat hij en zijn team grondig voorwerk hebben gedaan en onderzoek hebben verricht om uit te vinden of zijn idee, een drijvend grasveld, misschien niet al eerder was bedacht. Dat ze toen niet op het werk van Zoro Feigl zijn gestuit betekent alleen maar dat ze ongelooflijk broddelwerk hebben verricht, prutsers zijn het. In dit digitale tijdperk kun je elke microbe van een drol op internet terugvinden maar Roosegaarde en zijn team slaagden er niet in Zoro Feigl te vinden?
Ik vind het ronduit schandalig en om die reden beschouw ik Roosegaarde als een prutser en een charlatan. En nu heb ik vroeger geleerd dat als je twee redenen hebt om iets te vinden, je er geen derde bij hoeft te verzinnen. Had ik dat niet geleerd, dan had ik Roosegaarde nu ook nog voor een leugenaar uitgemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten