Me too blijft de gemoederen beroeren

 

De Brit Aubrey de Grey is bekend vanwege zijn stellige overtuiging dat de mens erin zal slagen het probleem van de veroudering op te lossen waarmee onze soort in beginsel de status van 'eeuwig leven' zou kunnen bereiken. Of we dat moeten willen is een tweede maar het is een feit dat veroudering - als ik het goed begrepen heb - vooral een zaak is van lichaamscellen die de in hen opgeslagen rommel niet meer opruimen. De Grey heeft vooral vorderingen weten te boeken door het bestuderen van fruitvliegjes, die nu eenmaal heel kort leven waardoor de generaties elkaar snel opvolgen. Een ideaal organisme om proeven mee te doen.

Maar daar gaat het nu even niet over. Die Aubrey de Grey - zoek hem maar eens op op YouTube en verwonder je behalve over zijn baard vooral over zijn sonore stemgeluid - is door het overigens door hemzelf ooit opgerichte instituut op straat gezet vanwege ongewenste seksuele intimidatie tegenover enkele vrouwelijke collega's. Een van hen zou hij een e-mail hebben gestuurd met de mededeling dat hij tot uitzonderlijke seksuele prestaties in staat was en daar graag eens met haar over wilde discussiëren. De dames waren niet gecharmeerd van zijn opdringerige gedrag (terecht niet, lijkt me) en dienden een klacht tegen hem in waarop de Grey zich met de interne afhandeling van die klacht probeerde te bemoeien. Bizar hoe sommige mannen zich menen te kunnen gedragen en denken daar nog mee weg te komen ook. De Grey heeft nu wel heel erg veel op het spel gezet. End of career, presumably. Was het dat waard, Aubrey?

Dat doet mij denken aan The Last Post die wij enkele dagen geleden bijwoonden in Ieper. Er waren aardig wat officials op straat om alles in goede banen te geleiden, hetgeen hen overigens uitstekend lukte. Een van hen was een jonge dame van laten we zeggen achter in de twintig. De ander was een jongeman van ik vermoed ergens in de dertig. Op een gegeven moment wisselen zij kort enkele woorden uit waarna de jongedame zich omdraait waarbij de jongeman haar een tik op de billen geeft, in ieder geval haar achterwerk even aanraakt. Het was een achteloos gebaar waarmee de beste man vermoedelijk niets, zeker niet iets onoirbaars bedoelde. Maar ik realiseerde me wel dat zijn gedrag jegens haar patroniserend, neerbuigend was. Het gebaar zag eruit alsof hij zei: "ga je gang maar meisje". Ik weet niet precies waarom maar ik vermoed dat de jongedame geen actie zal ondernemen.