Alcohol

 

Gezondheidsgoeroes willen ons doen geloven dat alcohol slecht is voor een mens. Nu ben ik een fervent voorstander van een wetenschappelijke houding in het leven dus ik kan en wil de argumenten van de alcoholafwijzers niet loochenen. Maar ik ben wel zo vrij mij niet aan al die goedbedoelde aanwijzingen te houden. Stel dat de winst in extra leefjaren mij een jaar of twee extra zou opleveren, dan nog weet ik niet hoe die extra jaren er uit zouden zien. Ik geloof niet, zoals Aubrey de Grey, dat ik het eeuwige leven heb maar ik kan ondanks al mijn kwaaltjes nog wel even mee. Ging ik mij vroeger in mijn studententijd nogal eens te buiten aan zwaar alcoholgebruik, inmiddels ben ik een 'nette drinker' geworden en bestaat mijn onderhoudsdosis uit dagelijks twee glazen wijn bij het eten en twee glazen whisky aan het eind van de dag. Volgens de regels behoor ik daarmee tot de categorie die zorgen baart maar zelf behoor ik niet tot degenen die de wenkbrauwen fronst. U kent het verhaal van de (door mij zeer gewaardeerde) dichter Jean Pierre Rawie? Die moest naar het ziekenhuis en herinnerde zich: "Tijdens de intake werd de routinevraag naar mijn wekelijkse alcoholgebruik gesteld. Ik antwoordde waarheidsgetrouw dat ik daar als typische alfa geen kijk op had, en dat men beter naar mijn daginname kon informeren".

De vier onderwijzers in Druk, de nieuwe film van Thomas Vinterberg, gaan echter een serieuze stap verder dan ik zelf voor verstandig houd. Ze baseren zich op een obscure wetenschapper die zou hebben vastgesteld dat de mens bij zijn geboorte een promillage-achterstand van 0,5 heeft. Dat gaan de heren compenseren en merken alras dat ze er veel betere lessen mee gaan geven. De film geeft daarvan enkele heerlijke voorbeelden. Maar als dat doel eenmaal bereikt is, besluiten de vier toch nog een paar stappen verder te gaan. Het spreekt voor zich dat een dergelijke forse inname niet zonder gevolgen blijft, zowel in privatis als op school. Ik ga u niet vertellen hoe het verhaal zich ontwikkelt, dat moet u zelf gaan bekijken. En dat kan ik u zeer beslist aanraden.

Op internet lees je nogal wat verongelijkte commentaren. Men meent dat de film te weinig tegen alcohol waarschuwt. Maar ik hoef helemaal geen film-met-een-moraal te zien. Anderen vonden de film als komedie (de film is geen komedie) plat en als drama ongeloofwaardig. Tja, het zal allemaal wel. Ik heb een film gezien die alleen al de moeite waard was door de vier voortreffelijke acteurs: Magnus Milang, Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen en Lars Ranthe. Wat een genot om naar deze gasten te kijken. En het verhaal, ja dat verhaal vertelt zichzelf en geeft u genoeg aanknopingspunten om er iets van te vinden. De film laat zien hoe deze vier individuen op alcohol reageren en ermee omgaan. Dat hoeft uw keuze niet te zijn, de mijne is het in ieder geval niet. Maar zoals gezegd, desondanks vond ik het een heerlijke (acteer)film. Ga erheen, u zult niet teleurgesteld worden.