Er wordt gesproken van een historisch klimaatakkoord. Ik vraag me af of een dergelijke kwalificatie hier op zijn plaats is. Er is overeenstemming bereikt over een temperatuurstijging lager dan twee graden terwijl wetenschappers inmiddels genoegzaam hebben aangetoond dat de grens toch echt een halve graad lager dient te liggen.
Diezelfde wetenschappers hebben vervolgens vastgesteld dat de aangekondigde maatregelen bij lange na niet voldoende zijn om een temperatuurstijging van twee graden te voorkomen. Een van de oorzaken is gelegen in de tegenstelling tussen de rijke en de armere landen. De laatste stellen - begrijpelijk en terecht - dat de rijke landen alle gelegenheid hebben genomen om zich te verrijken zonder rekening te houden met de klimaatgevolgen van dat beleid. En dat het dan onaanvaardbaar is dat de armere landen nu niet in de gelegenheid worden gesteld hun welvaartspeil te verhogen omdat er nu klimaatbeperkingen worden opgelegd waar de rijke landen nooit enige hinder van hebben ondervonden. Zoals altijd en overal ligt ook in deze discussie het accent op dat ene begrip: solidariteit.
Echt schokkend vind ik evenwel dat de zee- en luchtvaartsector volledig buiten beschouwing zijn gebleven in dit klimaat akkoord. Terwijl deze sectoren voor een aanzienlijk deel verantwoordelijk zijn voor de CO2-uitstoot. Een enorme misser, lijkt me.
In 2050 moet de energievoorziening wereldwijd fossielvrij zijn. Een prachtig voornemen maar dat betekent wel dat we vandaag al de maatregelen moeten nemen die dat ook mogelijk maken. Het zal niet gebeuren. Weliswaar is afgesproken dat er vijfjaarlijks zal worden geëvalueerd of de beleidsdoelen met de feitelijk genomen maatregelen ook dichterbij komen maar we moeten ons - vrees ik - ook daar niet al te veel illusies over maken.
Ik sluit me graag aan bij Loesje met de oproep: arrêtez les émissions de promesses vagues!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten