Een gewonnen levensjaar (QALY) zou niet meer dan € 80.000 mogen kosten, zo is momenteel min of meer de norm die het Zorginstituut hanteert. Op grond van die norm heeft het instituut nu geadviseerd een longkankermedicijn niet op te nemen in het basispakket. De gezondheidswinst is te laag in verhouding tot de kosten: € 134.000 per jaar.
Natuurlijk is dit een koude en kille methodiek om tot normering te komen. Maar geheel zonder logica is dit alles niet. De overlevingswinst van het medicijn Nivolumab bedraagt circa drie maanden. Dat is erg weinig voor de daarmee gemoeide kosten.
Ik kan me dan ook niet verzetten tegen het standpunt van het Zorginstituut. Denkbaar is zelfs dat het advies van het instituut tot aanpassingen in het prijsbeleid van de farmaceutische industrie zou kunnen leiden.
Want dat is natuurlijk wat het meeste steekt aan dit alles. De schaamteloze prijspolitiek van een bedrijfstak die van ethiek niets wil weten, een bedrijfstak die tot nog toe op geen enkele wijze een halt kan worden toegeroepen. De ontwikkeling van medicijnen mag niet aan de markt overgelaten worden. Maar het heeft er alle schijn van dat een weg terug niet meer voorhanden is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten