De "democratie" Israël en het huwelijk

Een groot artikel in de NRC van 1 december over trouwen in Israël. Dat is zo eenvoudig nog niet. Israël kent immers geen burgerlijk huwelijk. Israël noemt zichzelf graag een door dictaturen omgeven democratie maar vergeet er doorgaans bij te vertellen dat die democratie alleen voor de joden geldt. Alle niet-joden worden fors achtergesteld. Maar zelfs die democratie-claim voor de joden blijft niet overeind. Ze geldt alleen voor echte joden, ofwel al die Israëliërs die een joodse moeder hebben.

In Israël bestaat alleen een religieus huwelijk en daar zijn de rabbi's van de ultraorthodoxe joden de baas. En joden mogen natuurlijk alleen met joden trouwen. Je kunt je weliswaar laten bekeren maar alleen de ultraorthodoxe bekering wordt erkend.

Als een niet joodse Israëlische soldaat  sneuvelt wordt hij of zij gescheiden van de joodse gesneuvelden begraven en komt hij of zij niet in aanmerking voor de door de legerchef uitgesproken laatste eer. Een soldaat wiens vader joods is maar de moeder niet heeft gewoon pech gehad.

De volledige regelgeving omtrent het joods zijn, het huwelijk en huwelijkse plichten van de vrouw is nog veel complexer en buitengewoon bizar. En wie vol wil houden dat de theocratie Israël democratisch zou zijn, die belazert zichzelf en maakt anderen wat wijs.