zaterdag 31 december 2016
Het kan dus wel
Ik kan natuurlijk nog wel een paar namen bedenken voor wie ik de titel 'held' zou willen reserveren maar Daniel Barenboim hoort daar zeker bij. Deze dirigent is geboren in Argentinië, is joods en hij heeft de Israëlische, Palestijnse, Spaanse en Argentijnse nationaliteit.
Barenboim dirigeert vele orkesten maar een van zijn meest tot de verbeelding sprekende projecten is het West-Eastern Divan Orchestra. In dit orkest - in 1999 door Barenboim opgericht - spelen Israëlische, Palestijnse, Syrische, Libanese, Turkse en Iraanse musici.
Het orkest is genoemd naar een gedichtenbundel van Johann Wolfgang von Goethe; een diwan is een verzameling lyrische gedichten. Goethe werd bij het schrijven geïnspireerd door de Perzische dichter Hafez,
Aan het orkest is tevens een opleiding verbonden. Een orkest samenstellen met musici uit een conflictgebied in het Midden Oosten is een politiek statement. Hun afkomst doet er niet toe, aldus Barenboim, in het orkest zijn alle musici gelijk. En wij zien er op toe dat die musici niet alleen de noten correct leren spelen maar daarnaast ook in staat zijn daarover verhalen te vertellen. Een kwart van het lesprogramma is dan ook gewijd aan westerse en niet-westerse literatuur en filosofie.
Ik bewonder deze Daniel Barenboim om zijn onvermoeibare strijdlust en inzet, om zijn muziek en zijn idealen. In een kosmopolitische samenleving is afkomst geen aanleiding meer tot onverdraagzaamheid of erger. We zijn daar nog heel ver van verwijderd. Maar Daniel Barenboim laat zien dat het kan. Er zijn vast en zeker meer van dit soort initiatieven. Daar ligt de redding van de wereld, ver van ideologie en holle retoriek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Goed en mooi cultureel initiatief!
Een reactie posten