Gisteravond in het onvolprezen Luxor Arnhem Bill Wyman's Rythm Kings gezien. Een prachtige line-up met Georgie Fame vocals en orgel, Terry Tailor gitaar, Graham Broad drums, Nick Payne en Frank Mead op saxophones, Geraint Watkins vocals en piano en de ravissante schoonheid Beverly Skeete, vocals. En Bill himself natuurlijk basgitaar. Prachtig hoor, we hebben onze hele canon weer eens voorbij horen komen: Etta James, Nat King Cole, Motown, Chuck Berry, Bob Dylan, The Stones, enzovoort. Met een geweldig gastoptreden van Mary Wilson van de Supremes, die bewees dat niet alleen Diana Ross goed kon zingen.
Dit zijn rasmuzikanten die op een aanstekelijke manier de staalkaart van de rock, de soul en de rythm en blues ten gehore brengen. De beide blazers waren in vorm waarbij Frank Mead veelvuldig ook mondharmonica speelde en Nick Payne een fantastische solo op de baritonsax bracht in Hit the road Jack.
En dan de sexy Mary Wilson, inmiddels 68 jaar maar ze mag nog steeds gezien worden en heeft een stem die staat. Heel fraai was haar duet Stormy weather met Georgie Fame, alleen begeleid door orgel. Maar natuurlijk ontbraken ook You can't hurry love en Stop, in the name of love niet.
Ster van de avond was wat mij betreft Beverly Skeete, een prachtige vrouw met een dijk van een stem. Ten onrechte stond zij helemaal aan de zijkant van het podium. Het midden was immers gereserveerd voor Bill Wyman maar die staat daar alleen maar op een volstrekt onopvallende manier basgitaar te spelen. De man beweegt niet of nauwelijks en zingen kan hij echt niet. Hij speelde een uitsluitend dienende rol en had gewoon ergens aan de zijkant van het podium moeten staan. Maar ja, hij kwam van the Stones en gaf de band zijn naam. "Have fun" waren zo'n beetje de enige woorden die hij aan het begin sprak. O ja, en hij zong twee keer maar dat mag geen naam hebben. Wel een heerlijke avond met prachtige muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten